DOI Heft:
Nr. 2
DOI Artikel:Weissman, Adriaan Willem: De engelsche bloedverwanten van Hendrik de Keyser
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.19800#0062
the 24th August 1647, aged sixty one”, zoodat ook hij 1586 als het jaar der geboorte
zijns vaders aannam.
A. E. Bullock :) deelt mede, dat John Stone, die de kerk te Sidbury bouwde, en
die stierf, eer hij dit werk voltooid had, waarschijnlijk een broeder van Nicholas is
geweest. Maar daar het Amsterdamsche register van 1613 het «vaders consent” als te
«Sydbury” opgemaakt aangeeft, is John vermoedelijk de vader van Nicholas geweest.
Maria de Keyser is 19 November 1647 te Londen gestorven. Zij rust in hetzelfde
graf als haar echtgenoot. Drie zoons heeft zij ter wereld gebracht, die alle de kunst
beoefenden. De oudste, naar haar vader Henry gedoopt, is 24 Augustus 1652 in den
ouderdom van 37 jaren gestorven en dus in 1615 geboren. De tweede zoon, Nicholas,
zag waarschijnlijk in 1616 het levenslicht en stierf 17 September 1647. De jongste zoon,
John, werd in 1618 geboren en is 11 September 1667 gestorven.
Allen zijn in de kerk van St.-Martin-in-the-Fields te Londen begraven. Die kerk
is in 1721 gesloopt en door de tegenwoordige vervangen. Henry Stone had het volgend
grafschrift boven de rustplaats zijner ouders geplaatst: »Ter eeuwige gedachtenis aan
Nicholas Stone, meester-steenhouwer van Zijne Majesteit, in zijn leven geacht wegens zijn
bekwaamheid in beeldhouwkunst en bouwkunst, gelijk bewezen wordt door zijne overal
verspreide werken, die, ofschoon voor anderen gemaakt, zullen blijken gedenkteekenen
van zijn roem te zijn. Hij overleed den 24sten Augustus 1647, een en zestig jaar oud,
en ligt bij den predikstoel in deze kerk begraven. Maria, zijn vrouw en Nicholas, zijn
zoon, liggen in hetzelfde graf met hem. Zij stierf 19 November en hij 17 September 1647.”
Toen Henry Stone zes jaar later stierf, werd het grafschrift aldus vervolgd: »Ter
gedachtenis aan Henry Stone van Long-Acre, schilder en beeldhouwer, die, nadat hij het
grootste deel van zeven en dertig jaren in Holland, Frankrijk en Italië had doorgebracht,
zich naam maakte wegens zijn uitmunten in kunst en letteren. Hij overleed den
24sten Augustus Anno Domini 1652 en ligt begraven bij den predikstoel in deze kerk.”
Dan volgde een lang gedicht, dat bij Walpole te vinden is en waarin wordt gezegd,
dat, als Hendrik de Keysers kleinzoon in leven ware gebleven, hij beelden zou gemaakt
hebben »as Michael Angelo might have wished his own.” Het gedicht eindigt:
»Thy name’s a monument that will surpass
The Parian marble or Corinthian brass.”
John Stone zegt ditgedenkteekente hebben opgericht »fo perfect his fraternalaffections.”
Nadat het grafschrift beschadigd was, werd het in 1699 door Charles Stoakes,
»their near kinsman” hersteld. Hij voegde er aan toe.
Four rare Stones are gone,
The Father and three Sons.”
Nicholas Stone kocht in 1614 een huis te Londen. Het lag in Long-Acre bij
1) The Architectural Review, 1908.
50
zijns vaders aannam.
A. E. Bullock :) deelt mede, dat John Stone, die de kerk te Sidbury bouwde, en
die stierf, eer hij dit werk voltooid had, waarschijnlijk een broeder van Nicholas is
geweest. Maar daar het Amsterdamsche register van 1613 het «vaders consent” als te
«Sydbury” opgemaakt aangeeft, is John vermoedelijk de vader van Nicholas geweest.
Maria de Keyser is 19 November 1647 te Londen gestorven. Zij rust in hetzelfde
graf als haar echtgenoot. Drie zoons heeft zij ter wereld gebracht, die alle de kunst
beoefenden. De oudste, naar haar vader Henry gedoopt, is 24 Augustus 1652 in den
ouderdom van 37 jaren gestorven en dus in 1615 geboren. De tweede zoon, Nicholas,
zag waarschijnlijk in 1616 het levenslicht en stierf 17 September 1647. De jongste zoon,
John, werd in 1618 geboren en is 11 September 1667 gestorven.
Allen zijn in de kerk van St.-Martin-in-the-Fields te Londen begraven. Die kerk
is in 1721 gesloopt en door de tegenwoordige vervangen. Henry Stone had het volgend
grafschrift boven de rustplaats zijner ouders geplaatst: »Ter eeuwige gedachtenis aan
Nicholas Stone, meester-steenhouwer van Zijne Majesteit, in zijn leven geacht wegens zijn
bekwaamheid in beeldhouwkunst en bouwkunst, gelijk bewezen wordt door zijne overal
verspreide werken, die, ofschoon voor anderen gemaakt, zullen blijken gedenkteekenen
van zijn roem te zijn. Hij overleed den 24sten Augustus 1647, een en zestig jaar oud,
en ligt bij den predikstoel in deze kerk begraven. Maria, zijn vrouw en Nicholas, zijn
zoon, liggen in hetzelfde graf met hem. Zij stierf 19 November en hij 17 September 1647.”
Toen Henry Stone zes jaar later stierf, werd het grafschrift aldus vervolgd: »Ter
gedachtenis aan Henry Stone van Long-Acre, schilder en beeldhouwer, die, nadat hij het
grootste deel van zeven en dertig jaren in Holland, Frankrijk en Italië had doorgebracht,
zich naam maakte wegens zijn uitmunten in kunst en letteren. Hij overleed den
24sten Augustus Anno Domini 1652 en ligt begraven bij den predikstoel in deze kerk.”
Dan volgde een lang gedicht, dat bij Walpole te vinden is en waarin wordt gezegd,
dat, als Hendrik de Keysers kleinzoon in leven ware gebleven, hij beelden zou gemaakt
hebben »as Michael Angelo might have wished his own.” Het gedicht eindigt:
»Thy name’s a monument that will surpass
The Parian marble or Corinthian brass.”
John Stone zegt ditgedenkteekente hebben opgericht »fo perfect his fraternalaffections.”
Nadat het grafschrift beschadigd was, werd het in 1699 door Charles Stoakes,
»their near kinsman” hersteld. Hij voegde er aan toe.
Four rare Stones are gone,
The Father and three Sons.”
Nicholas Stone kocht in 1614 een huis te Londen. Het lag in Long-Acre bij
1) The Architectural Review, 1908.
50