DOI issue:
Nr. 4
DOI article:Korte mededeelingen
DOI Page / Citation link: https://doi.org/10.11588/diglit.19800#0224
daarmede evenwijdig is opgesteld een metalen strook of een op hout geplakt reepje papier,
waarop de schaalverdeeling is aangebracht. De verdeeling bestaat uit 6 of 7 hoofdafdeelingen
(rijnlandsche (?) duimen), iedere duim onderverdeeld in 10 graden.
Amsterdam, Heerengracht 68. J. W. ENSCHEDÉ.
Twee leerrijke gevallen. — De heer J. D. L. C. Fzn. schrijft in het »Bouwk. Wkbl.”
(26 Aug.): »In de Jacobstrasse te Aken heeft men onlangs een huis afgebroken, dat voor
eenige jaren nieuw gebouwd was en in de nieuwe rooilijn stond. Deze straat is schilderachtig
door de onregelmatige oude rooilijn en tamelijk breed; toch had men gemeend een
nieuwe rechte lijn te moeten trekken. Thans is men blijkbaar daarop teruggekomen en
heeft de oude rooilijn weer in haar rechten hersteld, zoodat voorspringende en terug-
springende gedeelten ontstaan, die juist — bij goede oplossing, waarvoor blijkbaar thans
zorg gedragen wordt, het eigenaardig karakter van de straat bewaren. Voor ca. 6 jaren
was zoo iets wellicht nog niet mogelijk geweest.
Bij den Dom, slechts zeer kort daarvan verwijderd, stond een groot «Geschaftshaus”,
bijna zoo hoog als de Dom zelf. De Heeren die indertijd hier kwamen, zullen ’t zich
wel herinneren, het stoorde zeer. De Dom werd daardoor ongemeen «beeintrachtigt”,
evenzoo de nauwe aansluitende straat. Dit warenhuis is thans vergroot, daarbij heeft men
’t nieuwe gedeelte veel lager gemaakt en van ’t oude gedeelte 2 verdiepingen afgebroken
en daarop ’t dak weer opgezet, ’k Stel me zoo voor, dat dit de voorwaarde was, waar-
onder de toestemming voor de uitbreiding, die tegelijk eene verkeersverbetering gebracht
heeft, werd gegeven.
En nu ’t resultaat: niet alleen, dat de Dom thans geheel anders uitkomt door de
nu verre de omgeving overtreffende hoogte, maar ook de donkere hoek, die door de
vroeger van twee zijden vallende schaduwen ontstond, is verdwenen. Ten slotte is, van
den Dom komende, de blik veel schooner geworden, daar men de hooger gelegen torens
van ’t oude en nieuw Raadhuis veel domineerender ziet dan te voren. Het geheel is dus
een kwestie van maatstaf.
Tevens leert het geval, dat ’t volstrekt niet noodig is, tot een algeheele »Freilegung”
over te gaan, zooals men een tijd lang al te zeer gemeend heeft, om eenen gewenschten
indruk van een monumentaal bouwwerk te verkrijgen.
Herbouw van Monumenten. — De «Bouwwereld” heeft een artikel over den bouw
van een kerk te Vlissingen, ter vervanging der afgebrande, waaruit wij, met instemming
wat het hoofdbeginsel betreft, het volgende overnemen over de vraag, of er op de oude
muren en in den vroegeren staat gebouwd worden moet.
»In de architektenkringen zal het beginsel dier stelling zeker op grooten tegenstand
stuiten. Den wensch onderschrijvend dat de Groote Kerk in haar ouden luister herrijze,
zegt men daarmede nog volstrekt niet, dat te dien einde ook de oude vormen klakkeloos
zouden moeten worden overgenomen. De gewenschte werking is zeer wel bereikbaar in
213
waarop de schaalverdeeling is aangebracht. De verdeeling bestaat uit 6 of 7 hoofdafdeelingen
(rijnlandsche (?) duimen), iedere duim onderverdeeld in 10 graden.
Amsterdam, Heerengracht 68. J. W. ENSCHEDÉ.
Twee leerrijke gevallen. — De heer J. D. L. C. Fzn. schrijft in het »Bouwk. Wkbl.”
(26 Aug.): »In de Jacobstrasse te Aken heeft men onlangs een huis afgebroken, dat voor
eenige jaren nieuw gebouwd was en in de nieuwe rooilijn stond. Deze straat is schilderachtig
door de onregelmatige oude rooilijn en tamelijk breed; toch had men gemeend een
nieuwe rechte lijn te moeten trekken. Thans is men blijkbaar daarop teruggekomen en
heeft de oude rooilijn weer in haar rechten hersteld, zoodat voorspringende en terug-
springende gedeelten ontstaan, die juist — bij goede oplossing, waarvoor blijkbaar thans
zorg gedragen wordt, het eigenaardig karakter van de straat bewaren. Voor ca. 6 jaren
was zoo iets wellicht nog niet mogelijk geweest.
Bij den Dom, slechts zeer kort daarvan verwijderd, stond een groot «Geschaftshaus”,
bijna zoo hoog als de Dom zelf. De Heeren die indertijd hier kwamen, zullen ’t zich
wel herinneren, het stoorde zeer. De Dom werd daardoor ongemeen «beeintrachtigt”,
evenzoo de nauwe aansluitende straat. Dit warenhuis is thans vergroot, daarbij heeft men
’t nieuwe gedeelte veel lager gemaakt en van ’t oude gedeelte 2 verdiepingen afgebroken
en daarop ’t dak weer opgezet, ’k Stel me zoo voor, dat dit de voorwaarde was, waar-
onder de toestemming voor de uitbreiding, die tegelijk eene verkeersverbetering gebracht
heeft, werd gegeven.
En nu ’t resultaat: niet alleen, dat de Dom thans geheel anders uitkomt door de
nu verre de omgeving overtreffende hoogte, maar ook de donkere hoek, die door de
vroeger van twee zijden vallende schaduwen ontstond, is verdwenen. Ten slotte is, van
den Dom komende, de blik veel schooner geworden, daar men de hooger gelegen torens
van ’t oude en nieuw Raadhuis veel domineerender ziet dan te voren. Het geheel is dus
een kwestie van maatstaf.
Tevens leert het geval, dat ’t volstrekt niet noodig is, tot een algeheele »Freilegung”
over te gaan, zooals men een tijd lang al te zeer gemeend heeft, om eenen gewenschten
indruk van een monumentaal bouwwerk te verkrijgen.
Herbouw van Monumenten. — De «Bouwwereld” heeft een artikel over den bouw
van een kerk te Vlissingen, ter vervanging der afgebrande, waaruit wij, met instemming
wat het hoofdbeginsel betreft, het volgende overnemen over de vraag, of er op de oude
muren en in den vroegeren staat gebouwd worden moet.
»In de architektenkringen zal het beginsel dier stelling zeker op grooten tegenstand
stuiten. Den wensch onderschrijvend dat de Groote Kerk in haar ouden luister herrijze,
zegt men daarmede nog volstrekt niet, dat te dien einde ook de oude vormen klakkeloos
zouden moeten worden overgenomen. De gewenschte werking is zeer wel bereikbaar in
213