DOI Heft:
[Nr.1]
DOI Artikel:Kalf, Jan: Opgravingen in de St. Servaaskerk te Maastricht
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.19805#0038
drie plaatsen eveneens naar dien muur laten zoeken (tegen de wanden en in het midden),
doch ook daar zonder gevolg, zoodat nu wel vaststaat, dat de zijbeukmuur daar nimmer
bestaan heeft, want er is geen reden denkbaar, waarom hij onder den vloer zou zijn
weggebroken, indien hij er geweest is.
Keeren wij nu tot de crypt terug. Zij is overwelfd met riblooze kruisgewelven,
aangelegd op muraal- en gordelbogen, en gedragen op pilasters tegen de wanden en op
pijlers in de ruimte. Dat het gewelfsysteem getrouw volgens den oorspronkelijken toestand
is uitgevoerd, kan men duidelijk zien, omdat tegen de wanden de gewelfaanzetten tot
Afb. 5. Noordwand van de oostelijke crypt in de St. Servaaskerk, vóór de restauratie.
voldoende hoogte zijn gespaard gebleven, blijkens de overblijfselen der oude bepleistering
en blijkens de hierbij gereproduceerde foto (zie afb. 5), die weergeeft wat men in 1881
gevonden heeft. Het eenige, wat deze foto niet laat zien, is: wat er van de vrijstaande
dragers nog over was. De heer de Stuers vertelde mij, dat daarvan niets teruggevonden
was, dat men alleen grondmuurtjes had aangetroffen in dwars- en lengterichting, op
welker kruispunten de dragers hadden gestaan.
Hiermede schijnt in strijd, dat de commissie van advies voor de restauratie der
St. Servaaskerk, bestaande uit de heeren j. G. van den Bergh, j. Gosschalken L. C. Hezenmans,
in haar rapport van 15 Juni 1881 (in het archief v. h. Dept Van B. Z.) schreef: »Vier
26
doch ook daar zonder gevolg, zoodat nu wel vaststaat, dat de zijbeukmuur daar nimmer
bestaan heeft, want er is geen reden denkbaar, waarom hij onder den vloer zou zijn
weggebroken, indien hij er geweest is.
Keeren wij nu tot de crypt terug. Zij is overwelfd met riblooze kruisgewelven,
aangelegd op muraal- en gordelbogen, en gedragen op pilasters tegen de wanden en op
pijlers in de ruimte. Dat het gewelfsysteem getrouw volgens den oorspronkelijken toestand
is uitgevoerd, kan men duidelijk zien, omdat tegen de wanden de gewelfaanzetten tot
Afb. 5. Noordwand van de oostelijke crypt in de St. Servaaskerk, vóór de restauratie.
voldoende hoogte zijn gespaard gebleven, blijkens de overblijfselen der oude bepleistering
en blijkens de hierbij gereproduceerde foto (zie afb. 5), die weergeeft wat men in 1881
gevonden heeft. Het eenige, wat deze foto niet laat zien, is: wat er van de vrijstaande
dragers nog over was. De heer de Stuers vertelde mij, dat daarvan niets teruggevonden
was, dat men alleen grondmuurtjes had aangetroffen in dwars- en lengterichting, op
welker kruispunten de dragers hadden gestaan.
Hiermede schijnt in strijd, dat de commissie van advies voor de restauratie der
St. Servaaskerk, bestaande uit de heeren j. G. van den Bergh, j. Gosschalken L. C. Hezenmans,
in haar rapport van 15 Juni 1881 (in het archief v. h. Dept Van B. Z.) schreef: »Vier
26