DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.35559#0057
DE BEN E FI CIIS LIBER VII. 49
- mi usitati Futium imprimat: quare latirudo porticus ex remoto IpetRmtihus, non (eruet pro-
rc tionem luam.sedvltimain angnRias coeant,&columnarum nouilEmainterualla iungantur:
ouid iit quod geminorum conceptum leparet, partam iungat, vtrum vtius concubitus (pargatur
in duos,antotiensconcepti Rnt: curpariternatisfitadiuerlaRnt, maximisquc rerum (panis di-
Rcnt, quorum inter ortus minimum mtereR, non muitum tibi nocebit tranRRe, qua: ncc licet
icire. nec prodeR.Inuoluta veritas in alto latet. Nec de malignitate narura: queri poilumus: quia
nullius rei diRicilisimuintio cR, nili cuius hic vnus inuenta: fru&us eR, inueniRe. Quicquidnos
meiiores beatoique fadurum cR, aut in aperto, aut in proximo posuir. Sianimusforruiracon-
templit ,Rle Ripra metum luRulit, ncc autdalpeinRnita compleditur, led didicit ale petere di-
10 uitias: ii deorum hommumque formidinem eiecir, & icit non muitum cRe ab homine timen-
dum,aDeonihR: iicontcmptor omnium, quibustorqueturvita, dum ornatur, eo perdudus
cR, vtiiiiiiqucar, mortem nullius mali eRe materiam, muitorum Rnem: R animum virtuticonie-
crauit, & quacunque vocat illa,planum putat: ii iociaieanimai eR,&m communegenitus,mun-
dum vtvuam domum ipedat, & conleientiam luam diis aperit ,lemperque tanquam in pubiico ^
viuit: R se magis veritus quam alios, Ribdudus iiiis tempeRatibus, in soiidoac iereno Rctit, con-
summauiticienriam vtilem ac neceRariam. Reliqua obledamentaotijiunt. Licet enim iam in
turum rctrado animo,ad h^c quoque excurrere,cultum, non robur ingeniis aRerentia.
C A a. n. H yE c Demetrius noster vtraque manu renere proRcienrcm iubet, nccviquam di-
mittere, immo a Rigere & partem iui laccrc,eoque quotidiana meditatione perduci, vt Iua (pon-
ao tc occurrant iaiutaria, &vbique ac Ratim deRderata prarRo Rnt, & Rne mora vlla veniat illa tur-
pis honeRiquediRindio, leiacque nec malum eRe vliumniii turpe, nec bonum niRhoneRum.
Hac regula virte opera diRribuar: ad hanc iegem & agatcunda, & exigat:miscrrimosque morta-
lium iudicet, in quantiseunqueopibus refulgebunt, ventri ac libidini deditos, quorum animus
inerti otio torper.Dicat ipie Rbi:Voluptas fragilis eR & breuis: faRidit obieda:quo auidius hau-
RaeR. citius m contrarium recidens, cuius RibindeneccReeRaur p<enireat, aut pudeat, in qua
nihil eR aut magnificum, aut quod naturam hominis diis proximi deceat. Res humilis, membro-
rum turpium ac vilium mmiRctib veniens, exitu Iceda. Illa eR voluptas & homine & viro digna,
non implere corpus, nec sagi nare, nec cupiditates irritare, quarum tutiAima eR quies: sed per-
turbatione carere,& ea quae hominum inter ie rixandum ambitus concutit,& ea qute intolerabi-
le lis exalto vcnit.vbide diis farnte creditum cR,vitiisque illos noRris tsRimauimus. Hanc volupta-
tem aqualem, intrepidam, nunquam lenluram Rii tasdium percipit hic quem deformamus cum-
maxime,qui,vtita dicam, aiuinimris atque humani peritns, prarlentibus gaudet, ex futuro non
pendet. Nihil enim Rrmi habet, qui in incerta propenRis cR. Magnis itaque curis exemptus, &
.' Rorqnentibus mentem, nihil sperat, aut cupir, nec sc mittit in dubium, suo contentus. Nec il-
sam exiRimcs paruo eRc contentum: omnia illius iunt. Non Rc, quemadmodum Alexandri fue-
runt:cui, quanquam in litorc maris rubri Reterat, plus deerat quam qua venerat.lliius ne ea qui-
dem erant.qus tenebat, aut vicerat, cum iu Oceano On eRc ritus prtefetRus ciaRibus prxmisius
cxploratorerrarec,&bella!nignotomariquarreret.Nonsatisapparebat inopem eRe, qui extra
natura: terminos arma proferret/qui sc in profundum,inexploratum &immensum,auiditatccaa-
qc caprorsus immitteret? QuidintereR,quotcripueritrcgna, quot dederit, quantum tertarum
tributo premadTantumlliideeR, quantum cupit.
CAP. m. NEC hoc Alexandri tantum vitium fuit, quem per Liberi Hcrculisquc veRigia
felix temeritas cgitRed omnium quos fortuna irritauit implcndo.Cyrum & Cambylen,& totum
regni PerRci Remma percense. quem inucnies, cui modum imperij latietas fecerit? qui non vi-
tam in aliqua vlteriu: procedendi cogitatione Rnicrit? Ncc id mirum eR. Quicquid cupiditati
cotigit, penitus hauritur & conditur. N ecmtercR, quantum in id quod inexplebile eR, conge-
ras. Vnus eR lapiens, cuius omnia sunt, nec exdirhcili tuenda. Non habet mittendos trans ma-
rialegatosmcc metandain ripis hoRilib.caRra, no opportunis caRellis diljaoneda prxRdia: no o-
pus eR legione, ncc equeRribus turmis. Qucmadmodudij immortales regnum inermes regunc,
$o & illis rerum Riarum ex edito tranquilloque tutela eR: ita hic oRlcia iua , quamuis latislime pa-
teant,Rne tumultu obit:&omne humanum genus,potentislimus cius optimusque infra le videc.
Derideas licer: ingentis Ipiritus res eR, cum Orientem Occidentcmque luRraueris animo, quo
etiam remota, &lolitudinib. interclula penetrantur; cum tot animalia, tantam copiam rerum,
quas natura beatislime fundit, alpexeris, emittere hanc dei vocem:Haec omnia mea sunt. Sic Rc,
vt nihil cupiat.- quia nihil eR extra omnia.
CAp. m i. Hoc ipRam, inquis, volui: teneo tc: volo videre, quomodo cx his laqueis, in
quostuaspontedecidiRi, expliceris. Dic mihi, quemadmodum poteR aliquis donare sapienti,
R omnia lapientis sundNam id quoque quod illi donat, ipRus cR. Itaque non poteR dari benc-
Rciumsapienti:cuiquicquiddatur,desuodatur. Atquidicitis,sapienti poRc donari. Idem au-
<^o tem me icito & de amicis interrogare. Omnia dicitis illis eRe communia: ergo nemo quicquam
amico donare poteR: donat enim illi communia. Nihil prohibet aliquid & lapientis eRe, & eius
quipoRidet, cui datu & aslignatu eA.Sic omnia lapientis eRe dico,vt nihilominus propriu quisq;
- mi usitati Futium imprimat: quare latirudo porticus ex remoto IpetRmtihus, non (eruet pro-
rc tionem luam.sedvltimain angnRias coeant,&columnarum nouilEmainterualla iungantur:
ouid iit quod geminorum conceptum leparet, partam iungat, vtrum vtius concubitus (pargatur
in duos,antotiensconcepti Rnt: curpariternatisfitadiuerlaRnt, maximisquc rerum (panis di-
Rcnt, quorum inter ortus minimum mtereR, non muitum tibi nocebit tranRRe, qua: ncc licet
icire. nec prodeR.Inuoluta veritas in alto latet. Nec de malignitate narura: queri poilumus: quia
nullius rei diRicilisimuintio cR, nili cuius hic vnus inuenta: fru&us eR, inueniRe. Quicquidnos
meiiores beatoique fadurum cR, aut in aperto, aut in proximo posuir. Sianimusforruiracon-
templit ,Rle Ripra metum luRulit, ncc autdalpeinRnita compleditur, led didicit ale petere di-
10 uitias: ii deorum hommumque formidinem eiecir, & icit non muitum cRe ab homine timen-
dum,aDeonihR: iicontcmptor omnium, quibustorqueturvita, dum ornatur, eo perdudus
cR, vtiiiiiiqucar, mortem nullius mali eRe materiam, muitorum Rnem: R animum virtuticonie-
crauit, & quacunque vocat illa,planum putat: ii iociaieanimai eR,&m communegenitus,mun-
dum vtvuam domum ipedat, & conleientiam luam diis aperit ,lemperque tanquam in pubiico ^
viuit: R se magis veritus quam alios, Ribdudus iiiis tempeRatibus, in soiidoac iereno Rctit, con-
summauiticienriam vtilem ac neceRariam. Reliqua obledamentaotijiunt. Licet enim iam in
turum rctrado animo,ad h^c quoque excurrere,cultum, non robur ingeniis aRerentia.
C A a. n. H yE c Demetrius noster vtraque manu renere proRcienrcm iubet, nccviquam di-
mittere, immo a Rigere & partem iui laccrc,eoque quotidiana meditatione perduci, vt Iua (pon-
ao tc occurrant iaiutaria, &vbique ac Ratim deRderata prarRo Rnt, & Rne mora vlla veniat illa tur-
pis honeRiquediRindio, leiacque nec malum eRe vliumniii turpe, nec bonum niRhoneRum.
Hac regula virte opera diRribuar: ad hanc iegem & agatcunda, & exigat:miscrrimosque morta-
lium iudicet, in quantiseunqueopibus refulgebunt, ventri ac libidini deditos, quorum animus
inerti otio torper.Dicat ipie Rbi:Voluptas fragilis eR & breuis: faRidit obieda:quo auidius hau-
RaeR. citius m contrarium recidens, cuius RibindeneccReeRaur p<enireat, aut pudeat, in qua
nihil eR aut magnificum, aut quod naturam hominis diis proximi deceat. Res humilis, membro-
rum turpium ac vilium mmiRctib veniens, exitu Iceda. Illa eR voluptas & homine & viro digna,
non implere corpus, nec sagi nare, nec cupiditates irritare, quarum tutiAima eR quies: sed per-
turbatione carere,& ea quae hominum inter ie rixandum ambitus concutit,& ea qute intolerabi-
le lis exalto vcnit.vbide diis farnte creditum cR,vitiisque illos noRris tsRimauimus. Hanc volupta-
tem aqualem, intrepidam, nunquam lenluram Rii tasdium percipit hic quem deformamus cum-
maxime,qui,vtita dicam, aiuinimris atque humani peritns, prarlentibus gaudet, ex futuro non
pendet. Nihil enim Rrmi habet, qui in incerta propenRis cR. Magnis itaque curis exemptus, &
.' Rorqnentibus mentem, nihil sperat, aut cupir, nec sc mittit in dubium, suo contentus. Nec il-
sam exiRimcs paruo eRc contentum: omnia illius iunt. Non Rc, quemadmodum Alexandri fue-
runt:cui, quanquam in litorc maris rubri Reterat, plus deerat quam qua venerat.lliius ne ea qui-
dem erant.qus tenebat, aut vicerat, cum iu Oceano On eRc ritus prtefetRus ciaRibus prxmisius
cxploratorerrarec,&bella!nignotomariquarreret.Nonsatisapparebat inopem eRe, qui extra
natura: terminos arma proferret/qui sc in profundum,inexploratum &immensum,auiditatccaa-
qc caprorsus immitteret? QuidintereR,quotcripueritrcgna, quot dederit, quantum tertarum
tributo premadTantumlliideeR, quantum cupit.
CAP. m. NEC hoc Alexandri tantum vitium fuit, quem per Liberi Hcrculisquc veRigia
felix temeritas cgitRed omnium quos fortuna irritauit implcndo.Cyrum & Cambylen,& totum
regni PerRci Remma percense. quem inucnies, cui modum imperij latietas fecerit? qui non vi-
tam in aliqua vlteriu: procedendi cogitatione Rnicrit? Ncc id mirum eR. Quicquid cupiditati
cotigit, penitus hauritur & conditur. N ecmtercR, quantum in id quod inexplebile eR, conge-
ras. Vnus eR lapiens, cuius omnia sunt, nec exdirhcili tuenda. Non habet mittendos trans ma-
rialegatosmcc metandain ripis hoRilib.caRra, no opportunis caRellis diljaoneda prxRdia: no o-
pus eR legione, ncc equeRribus turmis. Qucmadmodudij immortales regnum inermes regunc,
$o & illis rerum Riarum ex edito tranquilloque tutela eR: ita hic oRlcia iua , quamuis latislime pa-
teant,Rne tumultu obit:&omne humanum genus,potentislimus cius optimusque infra le videc.
Derideas licer: ingentis Ipiritus res eR, cum Orientem Occidentcmque luRraueris animo, quo
etiam remota, &lolitudinib. interclula penetrantur; cum tot animalia, tantam copiam rerum,
quas natura beatislime fundit, alpexeris, emittere hanc dei vocem:Haec omnia mea sunt. Sic Rc,
vt nihil cupiat.- quia nihil eR extra omnia.
CAp. m i. Hoc ipRam, inquis, volui: teneo tc: volo videre, quomodo cx his laqueis, in
quostuaspontedecidiRi, expliceris. Dic mihi, quemadmodum poteR aliquis donare sapienti,
R omnia lapientis sundNam id quoque quod illi donat, ipRus cR. Itaque non poteR dari benc-
Rciumsapienti:cuiquicquiddatur,desuodatur. Atquidicitis,sapienti poRc donari. Idem au-
<^o tem me icito & de amicis interrogare. Omnia dicitis illis eRe communia: ergo nemo quicquam
amico donare poteR: donat enim illi communia. Nihil prohibet aliquid & lapientis eRe, & eius
quipoRidet, cui datu & aslignatu eA.Sic omnia lapientis eRe dico,vt nihilominus propriu quisq;