Universitätsbibliothek HeidelbergUniversitätsbibliothek Heidelberg
Metadaten

Muret, Marc-Antoine; Seneca, Lucius Annaeus; Gruterus, Janus; Lefèvre, Nicolas
L. Annaevs Seneca — [Heidelbergae], 1594 [VD16 S 5767]

DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.35559#0080

DWork-Logo
Überblick
Faksimile
0.5
1 cm
facsimile
Vollansicht
OCR-Volltext
7i L. A N N ^ I SENECA
Cautioresquam fortiores sunt. Expc&asforRtan,vttibiharc dicantur/ Turpe eR cedere onert
ludare cum oRicio, quod semel recepiRi.Non eR vir fortis &Rrenuus,qui laborem fugit: verum
vbi crescit illi animus ipla rerum diRicuitarc. Dicentur tibi iRa, R operx pretium habebit perse-
uerantia,R nihil indignum bono viro faciendum patiendumuc erit :,alioquin sordido le & contu-
melioso labore non conteret, nec in negotiis erit negotij causa. Ne illud quidem quod exiRimas
eum fadurum, facier, vt ambitiosis rebus implicitus, earum semper asRus ferat. Sed cum videric
breuia in quibus volutatur, incerta ancipitia, refererpedem; nec vertet terga, ledsenhm recedet
intutum. Facile eRautem.mi Lucili,occupationes euaderc, si occupationum prarmiacontem'
pleris. Illa sunt quoe nos morantur & detinent. Quid ergo/Tam magnas ipes relinquam/Ab ipla
meile discedam / Nudum erit latus /incomitata iedica / Atrium vacuum / Ab his ergo muiti ho- io
mines recedunt, & merccdem miscriarum amant, iplas exeerantur. Sic de ambitione,quomodo
de amica queruntur: & R verum aReRum eorum inspicias,non oderunt scd litigant. Excute iRos,
qui quas cupiere, deplorant, & de earum rerum loquuntur fuga, quibus carere non poilunt. Vi -
debisvoluntariameReillisineomoratmquodasgrefeirrcipsbs&misere, loquuntur. ItaeR, mi
Lucili: paucos seruitus, pluresscruitutem tenent. Sed deponere illam in animo eR, & libertas
bonaRdcplacuit:in hoc autemvnumaduocationcm petis,vtsineperpctuasoHicirudincidtibi
facere contingat, quid ni te totacohors Stoicorum probarurasit ? Omnes Zenones & ChryRppi
moderata,& honeRa,& vera suadebunt. Sed R propter hoc tergiucrsaris,vt circumlpicias, quan-
tum feras tecum,& quam magna pecunia inRruas otium,nunquam exitum inuenies. Nemo cum
sarcinis enatat. Emerge ad meliorem viram propitiis diis, sed no Rc, quo modo iRis propitij sunt, ro
quibus bono ac benigno vultu mala magniRca tribuerunt,hoc vnoexcusatsquod iRa qua: vrunt,
qute excruciant,optantibus data sunt. Iam imprimebam epiRolxRgnu.resoluendaeR.vt cum
sollcmni ad re munulculo veniar, & aliquam magniRcam vocem secum ferat. &ecce occurrit
mihi neseio vtrum verior, an eloquentior.cuius? inquis. Epicuri. Adhuc enim alienas su cinas ad-
orno. Nemo non ita exit c vitatanquam modo intrauerit. Quemcunq; vis occupa,adotescentcm,
lenem,medium.inuenies asque timidum mortis,asqueinscium vitx. nemo quicquam habet fadi.
Infuturum enimnoRradiRulimus.Nihil memagis in iRa vocedeleRat,quam quodexprobratur
lenibus infantia. Nemo, inquit, aliter, quam quomodo natus eR, exit c vita. Fallum eR. peiores
morimur quam naseimur. NoRrum iRud,non natura: vitium eR. Ilia de nobis conqueri debet, &
dicere: Quid hoc eR/ Sine cupiditatibus vos genui, Rne timoribus, Rne luperRirione, Rne perR- 30
dia,cetcriique peRibus. qualesintraRis, tales exite. Percepitsapientiam, R quis tam lecurus mo-
ritur,quam naseitur. Nuncvcrotrepidamus, cum periculumaccesRt: nonanimusnobis,non
color conRat: lacrima: nihil profuturae cadunt. Quid eR turpius, quam in ipso limine sccuritatis
cRc sollicitum? Causaautem hasc eR,quod inanes omnium bonorum sumus,quorum in Rne vitae
dcRdcrio laboramus.Non enim apud nos pars cius vlla lubsedir. transmiRa eR, & eRluxit. Nemo
quam bene vinat, sed quandiu, curat:cum omnibus posRt contingere,vt bene viuanr:vt diu,nulli.
Er. xxtn. PvTAs metibiscripturum,quam humane nobiRsumhiems egerit, quas &re-
miRafuit, &breuis: quam malignum ver Rt, quamproepoRcrum frigus, & alias ineptias verba
quaerentium. Ego vero aliquid quod & mihi & tibiprodeile possit, Icribam. Qiiid autem id erit,
niR vt te exhorter ad bonam mentem ? Eluius fundamentum quod Rt, quasris ? negaudeas vanis. 40
Fundamentum hoc eRe dixi, etiam culmen eR. AdRimmaperucnit, qui Icit quod gaudeat, qui
felicitatem iuam in aliena potcRatcnonpoRiit. SohicituseR, & incertus lui, quem Ipcsaiiqua
proritat,licet ad manum Rt,licet non ex diRicili petatur,licet ilium nunquam Ipcrata deceperint.
Hocanteomniafac,miLucili:discegaudere. ExiRimasmenunc detiaheretibi multasvolupta-
tes,qui fortuitasubmoueo , qui spes, dulcislima oblectamenta, deuitaudas exiRimo. immo con-
tra.nolo tibi vnquam deellclxtitiam. Volo illam tibi dominasei. Naseitur, R modo intra teipsum
Rt. Ceterae hilaritates non implent pedtus,led frontem remittunt, leues RmtmiR forte tu iudicas
illum gaudere,qui ridet. Animus debet eRe alacer & Rdcns, & luper omnia crcdtus. M:hi crede,
res seueracR verum gaudium. An tu exiRimas quenquam soluto vultu, & vtiRi delicati loquun-
tur, hilari oculo mortem contemnere/paupertati domum aperire/voluptates tenere sub frasno/ s °
meditari dolorum patientiam? Hasc qui apud seversat, in magno gaudio eR, sed parum blando.
Inhuiusgaudij poResRoneeRetevolo. NunquamdeRciet, cumiernei vnde petatur inueneris.
Leuium metallorum frudtus in Rimmo cR: ilia opulentisRmaRint, quorum in alto latet vena, al-
Rdue plenius responsura fodienti. Hasc quibus de!edtatur vulgus, tenuem habent ac perfuR^riam
voluptatem: & quodcunque inueRicium gaudiu cR, fundamento caret. Hoc de quo loquor,ad
quod te conor perducere, solidum cR, & quod plus pateat introrsus. Fac oro re, Lucili carisltme,
quodvnumpotcRteprasRare felicem. diRice& conculca iRa, quae extrinsecus splcndent, qux
tibi promittuntur ab alioad verum bonum speRa, & de tuo gaude. Quid eR autem hoc, dc tuo?
TeipR^& tuioptimaparte. Corpusculumquoque, etiamRnihilReriRneillopoteR, magisnc-
ceRariam rem crede, quam magnam. Vanas suggerir voluptates, breues, poenitendas, ac mR ma-
gna moderatione temperentur,in contrarium abituras.Ita dico,in prxeipiti eRvoluptas;ad dolo-
rem vergit,niR modum teneat. Modum autem tenere in eo difEcile eR, quod bonum eRe credi-
deris.
 
Annotationen