Rocznik Historii Sztuki (17.1988)

242

TERESA SULERZYSKA

/

3. Sygnet drukarza Pierre Saint-André, Genewa,
koniec XVI w. Wg Heitza

to mi najpierwszym i największym zostanie prawem, ażebym czego opacznego nie pisał, a potym
co prawdziwego nie opuścił, tudzież, ani przyjaźnią, ani nienawiścią nie narabiał"7. I jeszcze
w zakończeniu, prosząc czytelników o wybaczenie, jeśli jego wykład nie oddaje w pełni znakomitości
wymowy innych mężów, oświadcza: „Ponieważ szukamy tu chwały nie krasomówstwa, lecz praw-
dy"8. Również autor krótkiego wstępu do biografii Piotra Kmity (uchodzącej obecnie za uiwor

7 Wg przekładu polskiego Z. A. Włyńskiego z 1767 г., w: Stanisława Okszyca Orzechowskiego, Kroniki Polskie.
Od zgonu Zygmunta I-go, edycja Tadeusza Mostowskiego, Warszawa 1805, s. 8, 9. W oryginale: „succedendum mihi
putavi, ас derelicto ab illis operi sucćurrendum, quamvis non eodem ingenio, quo fuerunt illi, fide tamen simili"
(s. 1); „His itaque commentariis statui omnium rerum, qui Sigismundo Augusto Rege in Polonia acciderunt breviter
ас fideliter, uti religiosum testem decet, memoriam complecti. [...] Hunc ego morem sequar, ut proponam meis
civibus res nudas ordine, quas vel ipse vidi, vel cum fièrent probe audivi. In quibus proponendis illa prima et
summa lex mihi erit, ut ne quid falsi scribam, deinde, ne quid veri praetermittam, пес gratiae, aut simultati aliquid
dem" (s. 2).

8 W oryginale: „Quare ignoscant mihi omnes, qui haec legent, [...] Nam non Eloquentiae, sed veritatis laudem
hic quaerimus." (s. 212).