Rocznik Historii Sztuki (17.1988)

Z STUDIÓW NAD JUDAIKAMI

329

7. Oprawa na Megilla Ester z 1938 г., w zbiorach Muzeum Historycznego m. Krakowa

8. Oprawa na Megilla Ester z końca XIX w., w zbiorach Żydowskiego Instytutu Historycznego w Warszawie

Bardzo ważną rolę — jak wiadomo — odgrywała u Żydów tradycja18. Trwanie pewnych form,
jak np. menory — siedmioramiennego świecznika bożniczego — czy chanukowego — ośmioramiennego
z szamesem oraz szeregu ornamentów lub wyobrażeń symbolicznych, które spotyka się zarówno
w hafcie, polichromii, dekoracji rękopisów, jak i w srebrnych wyrobach bożniczych, nie dziwi
badacza, ale utrudnia datowanie. Pomocą bywa czasem zawierający datę napis fundacyjny. Napisy
takie występują najczęściej na wyrobach z XX w., choć pojawiają się też na srebrach z XVIII
stulecia.

Na zakończenie tego przeglądu opraw warto zaprezentować srebrny futerał z Muzeum Historycznego

18 I. Rejduch-Samkowa, Problem tradycji i stylów w sztuce żydowskiej, [w:] Tradycja i innowacja, Warszawa
1980.

42 - Rocznik Historii Sztuki, t. XVII