Instytut Sztuki (Warschau) [Hrsg.]; Państwowy Instytut Sztuki (bis 1959) [Hrsg.]; Stowarzyszenie Historyków Sztuki [Hrsg.]: Biuletyn Historii Sztuki (28.1966)

STANISŁAW LORENTZ


II. 4. Portal główny kościoła ewangelicko-augsburskiego w Toruniu.

W tym samym czasie, dnia 24 marca 1753 r., in-
formował Jakub Fontaną, hetmana Klemensa Bra-
nickiego: „[...] u Nieboszczyka Pa Deybla był nieiaki
P. Sregier, doskonały w rysowaniu, ten potym był
u P. Jaucha, teraz w królewskiej zostaie służbie [,..]”9.
Warszawska rokokowa architektura, rzeźba i de-
koracja architektoniczna, których doskonałym wyra-
zem są dzieła Deybla, stanowi szkołę artystyczną Szre-
gera i punkt wyjścia jego twórczości. Bo tak chyba
trzeba wyobrazić sobie proces kształcenia się Szre-
Schroegers V erplichtung [...] Anno 1753, den 25-ten. łan.
vollzogen worden”.

gera u Deybla, że w czasie praktyki w jego biurze
budowlanym zdobywał wiedzę teoretyczną.
Na przełomie r. 1752—53 powstaje pierwsza znana
nam praca Szregera: projekt kościoła ewangelicko-
augsburskiego w Toruniu. O tym kościele myślał kro-
nikarz, który w 1762 r. pisał w „Thornische Wóchen-
tliche Nachrichten und Anzeigen”, że miasto rodzinne
posiada niezapomnianą pamiątkę umiejętności Efrai-
ma Szregera10.
Kamień węgielny staromiejskiego kościoła ewange-
licko-augusburskiego w Toruniu, który miał być wy-
9 AGAD, Archiwum RotSkie, VI/33.
10 „Thornische Wóchentliche Nachrichten...”, 1762, jw.

140