DOI Heft:
Nr. 2
DOI Artikel:Batowska, Natalia: Jan Christian Kamsetzer - architekt Stanisława Augusta
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.47789#0164
NATALIA BATOWSKA
II. 9. J. C. Kamsetzer, Ruiny antyczne z kolumną Trajana. Fantazja w duchu Piranesiego. Podp. „J. C.
Kamsetzer inv. et jecit An: 1770”. Akwaf., 172 X 231 mm. (Fot. Atelier Foto-Zorn)
nasuwa się z opisu przypuszczenie, że może były to
te same cztery projekty, które w drezdeńskim Gabi-
necie Rycin otrzymały datę 1769 r.
W następnych wystawach drezdeńskiej Akademii
Kamsetzer nie brał udziału i ustały też informacje
o nim w cytowanym źródle.
Ale nie wystarczy wspominać sprawozdania Krub-
saciusa tylko gwoli eksponatów jego i Kamsetzera.
Cóż za osobliwe bowiem zjawisko owe artykuły
w „Neue Bibliothek”: wyłania się bowiem z nich
z jednej strony miłośnik i praktyk architektury, znaw-
ca i krytyk, pedagog i popularyzator, okolicznościowo
i inwentaryzator wystaw akademickich, gdyż katalo-
gów długo im jeszcze zbywało — z drugiej strony
zainteresowany i przygotowany czytelnik, okaz swois-
tej kultury Lipska i Drezna — pośrodku zaś grono
architektów, przeważnie zastęp własnych uczniów,
24 Tamże, is. 57: „...Auch muss ich sagen, dass wohl vier
Wochen lang, die Ausstellung das allgemeine Gesprach in
allen Gesellschaften ist...”
25 Gab. Hyc. BU W, Zb. Stanisława Augusta, teka 194,
nr 26. Teka zaginęła w 1. 1939/44. — Gdyby nie trochę szki-
wymienionych nazwiskami i naświetlenie ich po-
czątkowej działalności. Godnymi jest zazdrości za-
równo owo zanikłe potem, prawie aż do naszych cza-
sów, traktowanie spraw architektury, jak i ich rezo-
nans,, stwierdzany chyba nie bez przesady przez
Krubsaciusa w słowach: „przez cztery tygodnie wys-
tawa była ogólnie przedmiotem rozmów na wszelkich
zebraniach”2*.
W Dreźnie powstają jeszcze dwa rysuneczki Kam-
setzera, z których pierwszy: Widok ruin (J. C. Kam-
setzer ivenit d. 5. Mart. 1772)24 25, jest tylko przykładem
jego ulegania czarom sztychu Piranesiego. Drugi ry-
sunek, podpisany: Johann Christian Kamsetzer Dres-
den 17722e jest jakby wynikiem apelu Krubsaciusa
o przeszczepianie z Francji mody ozdobnych budyn-
ków wodozbiorcznych i wodorozdzielczych, „chateaux
d’eau”; za najpiękniejsze ich okazy uważał Krubsacius
cowy charakter i nakreślenie innej kompozycji po drugiej
stronie, to można byłoby ten rysunek identyfikować z eks-
ponatem tej treści z r. 1772. , .
26 Tamże, nr 21.
154
II. 9. J. C. Kamsetzer, Ruiny antyczne z kolumną Trajana. Fantazja w duchu Piranesiego. Podp. „J. C.
Kamsetzer inv. et jecit An: 1770”. Akwaf., 172 X 231 mm. (Fot. Atelier Foto-Zorn)
nasuwa się z opisu przypuszczenie, że może były to
te same cztery projekty, które w drezdeńskim Gabi-
necie Rycin otrzymały datę 1769 r.
W następnych wystawach drezdeńskiej Akademii
Kamsetzer nie brał udziału i ustały też informacje
o nim w cytowanym źródle.
Ale nie wystarczy wspominać sprawozdania Krub-
saciusa tylko gwoli eksponatów jego i Kamsetzera.
Cóż za osobliwe bowiem zjawisko owe artykuły
w „Neue Bibliothek”: wyłania się bowiem z nich
z jednej strony miłośnik i praktyk architektury, znaw-
ca i krytyk, pedagog i popularyzator, okolicznościowo
i inwentaryzator wystaw akademickich, gdyż katalo-
gów długo im jeszcze zbywało — z drugiej strony
zainteresowany i przygotowany czytelnik, okaz swois-
tej kultury Lipska i Drezna — pośrodku zaś grono
architektów, przeważnie zastęp własnych uczniów,
24 Tamże, is. 57: „...Auch muss ich sagen, dass wohl vier
Wochen lang, die Ausstellung das allgemeine Gesprach in
allen Gesellschaften ist...”
25 Gab. Hyc. BU W, Zb. Stanisława Augusta, teka 194,
nr 26. Teka zaginęła w 1. 1939/44. — Gdyby nie trochę szki-
wymienionych nazwiskami i naświetlenie ich po-
czątkowej działalności. Godnymi jest zazdrości za-
równo owo zanikłe potem, prawie aż do naszych cza-
sów, traktowanie spraw architektury, jak i ich rezo-
nans,, stwierdzany chyba nie bez przesady przez
Krubsaciusa w słowach: „przez cztery tygodnie wys-
tawa była ogólnie przedmiotem rozmów na wszelkich
zebraniach”2*.
W Dreźnie powstają jeszcze dwa rysuneczki Kam-
setzera, z których pierwszy: Widok ruin (J. C. Kam-
setzer ivenit d. 5. Mart. 1772)24 25, jest tylko przykładem
jego ulegania czarom sztychu Piranesiego. Drugi ry-
sunek, podpisany: Johann Christian Kamsetzer Dres-
den 17722e jest jakby wynikiem apelu Krubsaciusa
o przeszczepianie z Francji mody ozdobnych budyn-
ków wodozbiorcznych i wodorozdzielczych, „chateaux
d’eau”; za najpiękniejsze ich okazy uważał Krubsacius
cowy charakter i nakreślenie innej kompozycji po drugiej
stronie, to można byłoby ten rysunek identyfikować z eks-
ponatem tej treści z r. 1772. , .
26 Tamże, nr 21.
154