Instytut Sztuki (Warschau) [Hrsg.]; Państwowy Instytut Sztuki (bis 1959) [Hrsg.]; Stowarzyszenie Historyków Sztuki [Hrsg.]
Biuletyn Historii Sztuki
— 28.1966
Zitieren dieser Seite
Bitte zitieren Sie diese Seite, indem Sie folgende Adresse (URL)/folgende DOI benutzen:
https://doi.org/10.11588/diglit.47789#0357
DOI Heft:
Nr. 3/4
DOI Artikel:Miscellanea
DOI Artikel:Galicka, Izabella; Sygietyńska, Hanna: Nieznany obraz w Kosowie z serii franciszkańskiej El Greca
DOI Seite / Zitierlink:https://doi.org/10.11588/diglit.47789#0357
NIEZNANY OBRAZ W KOSOWIE Z SERII FRANCISZKAŃSKIEJ EL GRECA
II. 3. El Greco (?), Ekstaza św. Franciszka, fragment habitu, pleban a
w Kosowie Lackim. (Fot. J. Langda)
wielkością produkcji warsztatów Bellińiego i Ru-
bensa.
Obraz z Kosowa należy do wariantu ikonogra-
ficznego reprezentowanego wg Gudiola przez dziewięć
obrazów znajdujących się: w muzeach w Bilbao i San
Sebastian, w Escorialu, w galeriach narodowych
w Dublinie i Ottawie, w kolekcjach prywatnych —
Pidala i Madrycie (il. 7), Sacksa w Sztokholmie
i Milicua w Barcelonie oraz w Instytucie Sztuki
w Detroit. Pod względem układu postaci i ograni-
czenia atrybutów najbliższy jest obrazowi z Dublina
(il. 9). Wśród powyższych obrazów znajdują się za-
równo repliki jak kopie warsztatowe i poza warszta-
towe. Żadnemu jednak z tych dziewięciu znanych
przykładów Gudiol nie przypisuje roli pierwowzoru,
uważając go za zaginiony8. Wśród wymienionych
obrazów za najwcześniejszy przyjmuje obraz z Bilbao,
co z kolei różni się krańcowo od stanowiska Soeh-
nera 9.
8 GUDIOL, jiW., S. 197.
9 SOEHNER określa obraz z Bilbao jako kopię powstałą
po połowie XVII w. za czym przemawia ciepło-złotawy ko-
loryt oparty już na znajomości malarstwa holenderskiego
połowy wieku, a także kontrastowy światłocień, jw., s. 55.
343
II. 3. El Greco (?), Ekstaza św. Franciszka, fragment habitu, pleban a
w Kosowie Lackim. (Fot. J. Langda)
wielkością produkcji warsztatów Bellińiego i Ru-
bensa.
Obraz z Kosowa należy do wariantu ikonogra-
ficznego reprezentowanego wg Gudiola przez dziewięć
obrazów znajdujących się: w muzeach w Bilbao i San
Sebastian, w Escorialu, w galeriach narodowych
w Dublinie i Ottawie, w kolekcjach prywatnych —
Pidala i Madrycie (il. 7), Sacksa w Sztokholmie
i Milicua w Barcelonie oraz w Instytucie Sztuki
w Detroit. Pod względem układu postaci i ograni-
czenia atrybutów najbliższy jest obrazowi z Dublina
(il. 9). Wśród powyższych obrazów znajdują się za-
równo repliki jak kopie warsztatowe i poza warszta-
towe. Żadnemu jednak z tych dziewięciu znanych
przykładów Gudiol nie przypisuje roli pierwowzoru,
uważając go za zaginiony8. Wśród wymienionych
obrazów za najwcześniejszy przyjmuje obraz z Bilbao,
co z kolei różni się krańcowo od stanowiska Soeh-
nera 9.
8 GUDIOL, jiW., S. 197.
9 SOEHNER określa obraz z Bilbao jako kopię powstałą
po połowie XVII w. za czym przemawia ciepło-złotawy ko-
loryt oparty już na znajomości malarstwa holenderskiego
połowy wieku, a także kontrastowy światłocień, jw., s. 55.
343