154
Alina Żórawska-Witkowska
5. Sala Balowa w parku Wersalskim, wzniesiona na bal zorganizowany 18 lipca 1668
5. Ballroom in the park at Yersailles, raised for a bali organized on 18th July 1668
Repr. wg/after A. Felibien, Relation de la Feste de Yersailles. Paris 1679
ilustrującym tę właśnie sytuację* 32 widać wiole basowe, wiole da braccio, skrzypce, flety
proste i musettes, a zatem wizerunek ten uszczegółowia zapis partytury, w której - zgod-
nie z ówczesną praktyką - informacje o obsadzie instrumentalnej ograniczają się do dwu
ogólnych terminów: les violons oraz les flutes33. Zadrzewione skały mieściły też 40-oso-
bową grupę Satyrów i Bachantek (sami mężczyźni), stanowiącą orszak Bachusa i obejmu-
jącą 36 chórzystów oraz 4 tancerzy. Wszyscy oni dołączyli do pasterzy, którzy brali udział
w akcji jako orszak Amora. Nastąpił artystyczny pojedynek rzeczników Bachusa i Amora.
Tańcem i śpiewem próbowali om udowodnić wyższość swego bóstwa, w końcu jednak
zgodnym chórem przyznali: Qu’il West rien de plus doux que Bacchus et 1’Amour.
Felibien skomentował ów muzyczny finał następująco: nigdy wcześniej nie było niczego
co równie doskonale wyrażałoby wszystkie namiętności i poruszałoby dusze słuchaczy.
[...] ta harmonia głosów tak miła, ta symfonia instrumentów, to piękne zespolenie różnych
chórów, te słodkie chansonnettes, te dialogi tak czułe i tak namiętne, te echa, w końcu zaś
ten zachwycający zamysł przeprowadzony przez wszystkie części i polegający na tym, że
od pierwszych recits widać jak liczba muzyków stałe wzrasta — od głosu solowego do
Ibid., po s. 9: Les Festes cle 1’Amour et de Bacchus, comedie en Musique representee dans le petit Parć de
Yersailles. Tu zob. ryc. 4.
33 J.-B.LULLY, George Dandin, ou Le Grand divertissement royal de Yersailles. Danse devant sa Majeste le 15e
Juillet 1668. [W:] LULLY, op. cit, s. 153-225.
Alina Żórawska-Witkowska
5. Sala Balowa w parku Wersalskim, wzniesiona na bal zorganizowany 18 lipca 1668
5. Ballroom in the park at Yersailles, raised for a bali organized on 18th July 1668
Repr. wg/after A. Felibien, Relation de la Feste de Yersailles. Paris 1679
ilustrującym tę właśnie sytuację* 32 widać wiole basowe, wiole da braccio, skrzypce, flety
proste i musettes, a zatem wizerunek ten uszczegółowia zapis partytury, w której - zgod-
nie z ówczesną praktyką - informacje o obsadzie instrumentalnej ograniczają się do dwu
ogólnych terminów: les violons oraz les flutes33. Zadrzewione skały mieściły też 40-oso-
bową grupę Satyrów i Bachantek (sami mężczyźni), stanowiącą orszak Bachusa i obejmu-
jącą 36 chórzystów oraz 4 tancerzy. Wszyscy oni dołączyli do pasterzy, którzy brali udział
w akcji jako orszak Amora. Nastąpił artystyczny pojedynek rzeczników Bachusa i Amora.
Tańcem i śpiewem próbowali om udowodnić wyższość swego bóstwa, w końcu jednak
zgodnym chórem przyznali: Qu’il West rien de plus doux que Bacchus et 1’Amour.
Felibien skomentował ów muzyczny finał następująco: nigdy wcześniej nie było niczego
co równie doskonale wyrażałoby wszystkie namiętności i poruszałoby dusze słuchaczy.
[...] ta harmonia głosów tak miła, ta symfonia instrumentów, to piękne zespolenie różnych
chórów, te słodkie chansonnettes, te dialogi tak czułe i tak namiętne, te echa, w końcu zaś
ten zachwycający zamysł przeprowadzony przez wszystkie części i polegający na tym, że
od pierwszych recits widać jak liczba muzyków stałe wzrasta — od głosu solowego do
Ibid., po s. 9: Les Festes cle 1’Amour et de Bacchus, comedie en Musique representee dans le petit Parć de
Yersailles. Tu zob. ryc. 4.
33 J.-B.LULLY, George Dandin, ou Le Grand divertissement royal de Yersailles. Danse devant sa Majeste le 15e
Juillet 1668. [W:] LULLY, op. cit, s. 153-225.