DOI Artikel:
Artykuły i komunikaty
DOI Artikel:Wątroba, Przemysław: Trzy ogrody Podlasia w świetle rysunków Pierre'a Ricaud de Tirregaille'a odnalezionych w Bibliothèque Nationale de France
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.49351#0271
265
PRZEMYSŁAW WĄTROBA
Warszawa, Gabinet Rycin BUW
Trzy ogrody Podlasia w świetle rysunków
Pierre ’a Ricaud de Tirregaille ’a odnalezionych
w Bibliotheąue Nationale de France
Postać architekta Pierre’a Ricaud de Tirregaille i jego ceuvre są stosunkowo dobrze
znane polskim badaczom architektury. Pełny wykaz prac dotyczących jego życia
i działalności oraz stan badań do 1988 roku zaprezentował na łamach „Kwartalnika
Architektury i Urbanistyki” Jerzy Kowalczyk1, zwracając jednocześnie uwagę na pomi ja-
ny dotąd obszar aktywności Ricaud, tj. projektowanie ogrodów i wodnych instalacji
ogrodowych. W późniejszych latach nazwisko tego architekta zaczęło pojawiać się
w publikacjach traktujących o hetmanie wielkim koronnym Janie Klemensie Branickim i
jego rezydencjach na Podlasiu. Ricaud był wielokrotnie wspominany w monografii dworu
Branickiego autorstwa Elżbiety Koweckiej, a także w monograficznym numerze Ogro-
dów poświęconym w całości ogrodowi Branickich w Białymstoku2. Intensywnie prowa-
dzone badania nad dziejami rezydencji białostockiej przyniosły wiele nowych publikacji
Krzysztofa Kucharczyka, ks. Jana Niecieckiego, Józefa Maroszka oraz Antoniego Olek-
sickiego. Szczególne znaczenie dla badań nad dziejami tego zespołu rezydencjonalnego
miało opublikowanie przez ostatniego z wymienionych anonimowego planu Białegosto-
ku przechowywanego w Centralnym Archiwum Wojskowo-Historycznym w Moskwie3.
Biografia Pierre’a Ricauda de Tirregaille’a, poza okresem działalności w Polsce, pozo-
staje jeszcze w dużym stopniu nie znana. Urodził się około 1725 roku we francuskiej
rodzinie szlacheckiej wywodzącej się z miejscowości Tirregaille. Z zachowanej korespon-
dencji wiadomo, że przed przybyciem do Polski przebywał przez pewien czas w Hiszpa-
nii4. Pierwsza wzmianka o jego pobycie w Polsce pochodzi z 1752 roku, kiedy uzyskał
patent porucznikowski od Jana Klemensa Branickiego (1689-1771), hetmana wielkiego
1 J. KOWALCZYK, Pierre Ricaud de Tirregaille architekt ogrodów i pałaców. „Kwartalnik Architektury i Urbanistyki”
XXXIII, 1988, z. 4, s. 299-317.
2 E. KOWECKA, Dwór „najrządniejszego w Polszczę magnata". Warszawa 1993. Ogród Branickich w Białymstoku.
Badania - Projekty - Realizacja 1998, Studia i Materiały. „Ogrody” 4(10), Warszawa 1998.
3 Plan du Chdteau et de la Yille de Białystok avec ses Enyirons. Centralne Archiwum Historyczno-Wojskowe w Mo-
skwie, sygn. F. 846, op. 16, d. 21755. A. OLEKSICKI, Nowe źródło do dziejów rozwoju przestrzennego Białegostoku.
„Białostocczyzna”, Nr 4, 1992, s. 4-6.
4 P. Ricaud do J.K. Branickiego; Lwów, 19 lutego 1760 r. Archiwum Główne Akt Dawnych (AGAD), Arch. Roskie,
sygn. XVIII/34.
PRZEMYSŁAW WĄTROBA
Warszawa, Gabinet Rycin BUW
Trzy ogrody Podlasia w świetle rysunków
Pierre ’a Ricaud de Tirregaille ’a odnalezionych
w Bibliotheąue Nationale de France
Postać architekta Pierre’a Ricaud de Tirregaille i jego ceuvre są stosunkowo dobrze
znane polskim badaczom architektury. Pełny wykaz prac dotyczących jego życia
i działalności oraz stan badań do 1988 roku zaprezentował na łamach „Kwartalnika
Architektury i Urbanistyki” Jerzy Kowalczyk1, zwracając jednocześnie uwagę na pomi ja-
ny dotąd obszar aktywności Ricaud, tj. projektowanie ogrodów i wodnych instalacji
ogrodowych. W późniejszych latach nazwisko tego architekta zaczęło pojawiać się
w publikacjach traktujących o hetmanie wielkim koronnym Janie Klemensie Branickim i
jego rezydencjach na Podlasiu. Ricaud był wielokrotnie wspominany w monografii dworu
Branickiego autorstwa Elżbiety Koweckiej, a także w monograficznym numerze Ogro-
dów poświęconym w całości ogrodowi Branickich w Białymstoku2. Intensywnie prowa-
dzone badania nad dziejami rezydencji białostockiej przyniosły wiele nowych publikacji
Krzysztofa Kucharczyka, ks. Jana Niecieckiego, Józefa Maroszka oraz Antoniego Olek-
sickiego. Szczególne znaczenie dla badań nad dziejami tego zespołu rezydencjonalnego
miało opublikowanie przez ostatniego z wymienionych anonimowego planu Białegosto-
ku przechowywanego w Centralnym Archiwum Wojskowo-Historycznym w Moskwie3.
Biografia Pierre’a Ricauda de Tirregaille’a, poza okresem działalności w Polsce, pozo-
staje jeszcze w dużym stopniu nie znana. Urodził się około 1725 roku we francuskiej
rodzinie szlacheckiej wywodzącej się z miejscowości Tirregaille. Z zachowanej korespon-
dencji wiadomo, że przed przybyciem do Polski przebywał przez pewien czas w Hiszpa-
nii4. Pierwsza wzmianka o jego pobycie w Polsce pochodzi z 1752 roku, kiedy uzyskał
patent porucznikowski od Jana Klemensa Branickiego (1689-1771), hetmana wielkiego
1 J. KOWALCZYK, Pierre Ricaud de Tirregaille architekt ogrodów i pałaców. „Kwartalnik Architektury i Urbanistyki”
XXXIII, 1988, z. 4, s. 299-317.
2 E. KOWECKA, Dwór „najrządniejszego w Polszczę magnata". Warszawa 1993. Ogród Branickich w Białymstoku.
Badania - Projekty - Realizacja 1998, Studia i Materiały. „Ogrody” 4(10), Warszawa 1998.
3 Plan du Chdteau et de la Yille de Białystok avec ses Enyirons. Centralne Archiwum Historyczno-Wojskowe w Mo-
skwie, sygn. F. 846, op. 16, d. 21755. A. OLEKSICKI, Nowe źródło do dziejów rozwoju przestrzennego Białegostoku.
„Białostocczyzna”, Nr 4, 1992, s. 4-6.
4 P. Ricaud do J.K. Branickiego; Lwów, 19 lutego 1760 r. Archiwum Główne Akt Dawnych (AGAD), Arch. Roskie,
sygn. XVIII/34.