DOI Artikel:
Kronika Naukowa Kalendarium
DOI Artikel:Kozina, Irma: Art - Ritual - Religion
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.49351#0453
445
IRMA KOZINA
Katowice, Zakład Historii Sztuki, Uniwersytet Śląski
Art - Ritual - Religion
Średnie pokolenie historyków sztuki ma jesz-
cze żywo w pamięci odbywające się każdego
roku sesje SHS gromadzące setki słuchaczy
i dziesiątki prelegentów. Dawały one możliwość po-
znania dorobku różnych środowisk naukowych, były
też ważnym spotkaniem reprezentatywnego grona
tej w skali kraju stosunkowo nielicznej grupy zawo-
dowej. Dzisiaj sesje naukowe odbywają się wpraw-
dzie dość często, rzadko jednak mają dawną siłę
oddziaływania. Dotyczą zazwyczaj wąsko wyspe-
cjalizowanych zagadnień, a towarzyszące im dysku-
sje ograniczają się do rozstrzygania o pojedynczych
faktach, nie podejmując problemów szerzej pojmo-
wanej historii sztuki.
Na tym tle wyróżniają się poczynania Instytutu
Sztuki PAN w Warszawie. Organizowane przez insty-
tut sesje celowo tak zakreślają tematykę spotkania, by
mogło ono zgromadzić badaczy zajmujących się od-
miennymi zjawiskami artystycznymi. Towarzysząca
sesji dyskusja toczy się wokół zagadnień ogólnych
i daje wgląd w szerokie spektrum funkcjonujących
współcześnie propozycji metodologicznych. Szcze-
gólnie ważne pod tym względem wydają się organi-
zowane od wielu lat konferencje polsko-angielskie.
Są one interesującą konfrontacją metodologii wypra-
cowanych na różnych podstawach, w tzw. szkole pol-
skiej i szkołach o tradycji anglojęzycznej.
Polsko-angielskie konferencje warszawskiego
Instytutu Sztuki PAN nie mają formy prawnie zin-
stytucjonalizowanej, a ich organizacja opiera się na
osobistym zaangażowaniu jednostkowych placówek
badawczych i naukowców. W stosunkowo krótkim
czasie wypracowały sobie na tyle poważny status, iż
ostatnie ze spotkań organizowanych w Warszawie,
począwszy od sesji zatytułowanej Arts and Politics,
znalazły się - dzięki staraniom dr hab. Piotra Pasz-
kiewicza, ich koordynatora ze strony polskiej - jako
osobne punkty programu współpracy Polskiej Aka-
demii Nauk i British Academy.
Osobą, która od dawna patronuje tym przedsię-
wzięciom, jest m.in. profesor Francis Ames-Lewis,
od trzydziestu lat związany ze School of History of
Art, Film and Visual Media (dawna Katedra Historii
Sztuki) przy Birkbeck College. Ów badacz włoskie-
go Renesansu znany jest w Polsce z wielu kluczo-
wych rozpraw i książek, z których ostatnie to Marble
Caryingin Tuscany 1250-1350. Sculpture and Civic
Pride, Aldershot (Ashgate Publications), 1998 oraz
Concepts of Beauty in Renaissance Art, Alkdershot
(Ashgate Publications), 1998 (współautor M. Ro-
gers). Zarówno jego naukowy dorobek, jak też
współpraca z polskimi historykami sztuki, zostały
w sposób szczególny docenione podczas ostatniej
polsko-angielskiej konferencji Art-Ritual-Religion,
która odbyła się w Warszawie w dniach 7-9 czerwca
2000 roku.
Druga część spotkania, której współorganizato-
rem był Zakład Historii Sztuki Wydziału Nauk Spo-
łecznych Uniwersytetu Śląskiego, miała miejsce
na Górnym Śląsku i obejmowała objazd naukowy
wybranych zespołów architektonicznych owego
regionu.
Uczestniczący w obydwu częściach profesor
Francis Ames-Lewis został uhonorowany medalem
wybitym z okazji 30-lecia Instytutu Sztuki Polskiej
Akademii Nauk. Prezentacją jego metody badaw-
czej stał się wygłoszony pierwszego dnia sesji refe-
rat zatytułowany „A most pious image”: Italian
early Renaissance devotional images and Nether-
landish precedent, wskazujący na typologiczne po-
dobieństwo wizerunków Chrystusa z kręgu sztuki
włoskiej i niderlandzkiej w czasach wczesnego re-
nesansu. Ames-Lewis przedstawił się jako zwolen-
nik klasycznej analizy dzieła, ograniczając swe
wywody do spostrzeżeń z dziedziny ikonografii.
Na podobnych podstawach opierało się wiele
kolejnych referatów, m.in. bogato ilustrowana pre-
zentacja Marii Hellman pt. The ,,Arbor Yirginis”:
the role of Saint Annę as exemplary ancestor and
object of deyotion. Uwagi ikonograficzne wzboga-
cone o pogłębioną analizę ikonologiczną przedsta-
wiła też Urszula Szulakowska badając złożoną
IRMA KOZINA
Katowice, Zakład Historii Sztuki, Uniwersytet Śląski
Art - Ritual - Religion
Średnie pokolenie historyków sztuki ma jesz-
cze żywo w pamięci odbywające się każdego
roku sesje SHS gromadzące setki słuchaczy
i dziesiątki prelegentów. Dawały one możliwość po-
znania dorobku różnych środowisk naukowych, były
też ważnym spotkaniem reprezentatywnego grona
tej w skali kraju stosunkowo nielicznej grupy zawo-
dowej. Dzisiaj sesje naukowe odbywają się wpraw-
dzie dość często, rzadko jednak mają dawną siłę
oddziaływania. Dotyczą zazwyczaj wąsko wyspe-
cjalizowanych zagadnień, a towarzyszące im dysku-
sje ograniczają się do rozstrzygania o pojedynczych
faktach, nie podejmując problemów szerzej pojmo-
wanej historii sztuki.
Na tym tle wyróżniają się poczynania Instytutu
Sztuki PAN w Warszawie. Organizowane przez insty-
tut sesje celowo tak zakreślają tematykę spotkania, by
mogło ono zgromadzić badaczy zajmujących się od-
miennymi zjawiskami artystycznymi. Towarzysząca
sesji dyskusja toczy się wokół zagadnień ogólnych
i daje wgląd w szerokie spektrum funkcjonujących
współcześnie propozycji metodologicznych. Szcze-
gólnie ważne pod tym względem wydają się organi-
zowane od wielu lat konferencje polsko-angielskie.
Są one interesującą konfrontacją metodologii wypra-
cowanych na różnych podstawach, w tzw. szkole pol-
skiej i szkołach o tradycji anglojęzycznej.
Polsko-angielskie konferencje warszawskiego
Instytutu Sztuki PAN nie mają formy prawnie zin-
stytucjonalizowanej, a ich organizacja opiera się na
osobistym zaangażowaniu jednostkowych placówek
badawczych i naukowców. W stosunkowo krótkim
czasie wypracowały sobie na tyle poważny status, iż
ostatnie ze spotkań organizowanych w Warszawie,
począwszy od sesji zatytułowanej Arts and Politics,
znalazły się - dzięki staraniom dr hab. Piotra Pasz-
kiewicza, ich koordynatora ze strony polskiej - jako
osobne punkty programu współpracy Polskiej Aka-
demii Nauk i British Academy.
Osobą, która od dawna patronuje tym przedsię-
wzięciom, jest m.in. profesor Francis Ames-Lewis,
od trzydziestu lat związany ze School of History of
Art, Film and Visual Media (dawna Katedra Historii
Sztuki) przy Birkbeck College. Ów badacz włoskie-
go Renesansu znany jest w Polsce z wielu kluczo-
wych rozpraw i książek, z których ostatnie to Marble
Caryingin Tuscany 1250-1350. Sculpture and Civic
Pride, Aldershot (Ashgate Publications), 1998 oraz
Concepts of Beauty in Renaissance Art, Alkdershot
(Ashgate Publications), 1998 (współautor M. Ro-
gers). Zarówno jego naukowy dorobek, jak też
współpraca z polskimi historykami sztuki, zostały
w sposób szczególny docenione podczas ostatniej
polsko-angielskiej konferencji Art-Ritual-Religion,
która odbyła się w Warszawie w dniach 7-9 czerwca
2000 roku.
Druga część spotkania, której współorganizato-
rem był Zakład Historii Sztuki Wydziału Nauk Spo-
łecznych Uniwersytetu Śląskiego, miała miejsce
na Górnym Śląsku i obejmowała objazd naukowy
wybranych zespołów architektonicznych owego
regionu.
Uczestniczący w obydwu częściach profesor
Francis Ames-Lewis został uhonorowany medalem
wybitym z okazji 30-lecia Instytutu Sztuki Polskiej
Akademii Nauk. Prezentacją jego metody badaw-
czej stał się wygłoszony pierwszego dnia sesji refe-
rat zatytułowany „A most pious image”: Italian
early Renaissance devotional images and Nether-
landish precedent, wskazujący na typologiczne po-
dobieństwo wizerunków Chrystusa z kręgu sztuki
włoskiej i niderlandzkiej w czasach wczesnego re-
nesansu. Ames-Lewis przedstawił się jako zwolen-
nik klasycznej analizy dzieła, ograniczając swe
wywody do spostrzeżeń z dziedziny ikonografii.
Na podobnych podstawach opierało się wiele
kolejnych referatów, m.in. bogato ilustrowana pre-
zentacja Marii Hellman pt. The ,,Arbor Yirginis”:
the role of Saint Annę as exemplary ancestor and
object of deyotion. Uwagi ikonograficzne wzboga-
cone o pogłębioną analizę ikonologiczną przedsta-
wiła też Urszula Szulakowska badając złożoną