DUCHOWA WĘDRÓWKA PO JEROZODMIE. OBRAZ PASYJNY Z KOSCtOŁA ŚW. JAKUBA W TORUN!U
105
70. Cyy/og/*q/?cz/?r?
z /j czcz/.s' /z/ w /'u/? i u nr i węA' CA/y s* it/,s*o
na t/<? ./unozo/inry i oAo/ic, wCvno.s'f
o A. 7460 /:
7?ep/: wg Nnr/nć .C/nt/nuv,
/7<?n/n D. Une image
xylographique inconnue de ia
Passion de Jésus à Jérusalem,
7?M//efm AiA/zogAi/e, nn 7, 7 994,
& d-23
Adam S. Labuda rozważając postać fundatora, miejsce, jakie zajmuje w przedstawie-
niu, pozycję, w jakiej został ukazany, i przestrzeń, jaką ogarnia wzrokiem, doszedł do
wniosku, iż nieznany nam z imienia dominikanin sugeruje pewne działania oglądającemu
TCzsyę „Postać ta wprowadza widza w obraz, 'podpowiada' mu, że ma czynić to,
co i ona czyni: oglądać przedstawienie na obrazie jako akt pobożności. Jest to dobitnie
wyrażona zachęta do przejścia tej drogi, którą fundator obejmuje swym spojrzeniem,
a więc drogi męki Pana, miejsc, w których się ona dokonała. Zwraca przy tym uwagę
obecność w pobliżu fundatora trzech wędrowców w strojach pielgrzymich - Chrystusa i
dwóch apostołów, którzy napotkali go w drodze do Emaus. Być może motyw ten stanowi
wskazówkę, że właśnie pielgrzymka - jako ważna instytucja życia religijnego - stanowi
kontekst owego 'zaproszenia'. Nie wszystkim ludziom dane było udać się do Ziemi Świę-
tej [...]. Można ją było odbyć w myśli, w formie zastępczej (pielgrzymka duchowa) -
obraz był tutaj środkiem pomocniczym i zapewne jedną z intencji fundatora było stworze-
nie wiernym takiej możliwości"'*.
LABUDA, A7o4iitwn, widzenie..., s. 544. Na temat pielgrzymek duchowych patrz: Adrianus Maria KDLDEWEJÎ,
„Lijfelijke en geestelijke pelgrimage: materiele „souvenirs" van spirituele pelegrimage", [w:] Geen povere jc/roonAeid.-
Lnot-nndde/eeMwye knn.s*t in verband n?et & Moderne Devode, red. Kees VEELENTURF, Nijmegen 2000, s. 222-252;
Nina M1EDEMA, „Following in the Footsteps of Christ: Pilgrimage and Passion Devotion", [w:j 77;e ßroAen ßody.
Potion Devot/on in Coie-Medievoi Cn/inre, red. Alasdair A. MACDONALD, Groningen 1998, s. 73-92.
105
70. Cyy/og/*q/?cz/?r?
z /j czcz/.s' /z/ w /'u/? i u nr i węA' CA/y s* it/,s*o
na t/<? ./unozo/inry i oAo/ic, wCvno.s'f
o A. 7460 /:
7?ep/: wg Nnr/nć .C/nt/nuv,
/7<?n/n D. Une image
xylographique inconnue de ia
Passion de Jésus à Jérusalem,
7?M//efm AiA/zogAi/e, nn 7, 7 994,
& d-23
Adam S. Labuda rozważając postać fundatora, miejsce, jakie zajmuje w przedstawie-
niu, pozycję, w jakiej został ukazany, i przestrzeń, jaką ogarnia wzrokiem, doszedł do
wniosku, iż nieznany nam z imienia dominikanin sugeruje pewne działania oglądającemu
TCzsyę „Postać ta wprowadza widza w obraz, 'podpowiada' mu, że ma czynić to,
co i ona czyni: oglądać przedstawienie na obrazie jako akt pobożności. Jest to dobitnie
wyrażona zachęta do przejścia tej drogi, którą fundator obejmuje swym spojrzeniem,
a więc drogi męki Pana, miejsc, w których się ona dokonała. Zwraca przy tym uwagę
obecność w pobliżu fundatora trzech wędrowców w strojach pielgrzymich - Chrystusa i
dwóch apostołów, którzy napotkali go w drodze do Emaus. Być może motyw ten stanowi
wskazówkę, że właśnie pielgrzymka - jako ważna instytucja życia religijnego - stanowi
kontekst owego 'zaproszenia'. Nie wszystkim ludziom dane było udać się do Ziemi Świę-
tej [...]. Można ją było odbyć w myśli, w formie zastępczej (pielgrzymka duchowa) -
obraz był tutaj środkiem pomocniczym i zapewne jedną z intencji fundatora było stworze-
nie wiernym takiej możliwości"'*.
LABUDA, A7o4iitwn, widzenie..., s. 544. Na temat pielgrzymek duchowych patrz: Adrianus Maria KDLDEWEJÎ,
„Lijfelijke en geestelijke pelgrimage: materiele „souvenirs" van spirituele pelegrimage", [w:] Geen povere jc/roonAeid.-
Lnot-nndde/eeMwye knn.s*t in verband n?et & Moderne Devode, red. Kees VEELENTURF, Nijmegen 2000, s. 222-252;
Nina M1EDEMA, „Following in the Footsteps of Christ: Pilgrimage and Passion Devotion", [w:j 77;e ßroAen ßody.
Potion Devot/on in Coie-Medievoi Cn/inre, red. Alasdair A. MACDONALD, Groningen 1998, s. 73-92.