Instytut Sztuki (Warschau) [Hrsg.]; Państwowy Instytut Sztuki (bis 1959) [Hrsg.]; Stowarzyszenie Historyków Sztuki [Hrsg.]: Biuletyn Historii Sztuki (70.2008)

178

TOMASZ OLSZACK1


7. Gw/hzJn c),s7?;/'o/Y//7n'<???/7^ 7 /^.s/r/ipc/z/ 7G7/G/?/?G^
w ło/cgmc/e Fo7. 7b/7MAz GAszacA/, 2006


2. Oparów. G/67776/77 67Y'/77/6C/077/CZąp' Z W'yo/77Y7Ż67776777
777677(/7Y7g(77y - 6//Y/7/77p. Go/. 7(7/776AZ G/.SZ66C/, 2007

o łukowatym kształcie, mierzący około 0,60* 1,0 m, na którego licu widniały ślady obrób-
ki dokonanej dłutem. Środkową część płaszczyzny zajmował słabo zachowany (starty,
zwietrzały?) ryt przedstawiający nieco schematycznie półpostać nagiego człowieka (par-
tia nóg zapewne znajdowała się na odłupanym fragmencie bloku), o czytelnie zaznaczo-
nym mostku, piersiach i pachwinach, z lewą ręką opartą na biodrze. Podobnie była
ułożona prawa ręka, sądząc na podstawie zachowanego fragmentu ramienia i część dłoni.
Na głowie, osadzonej na wydłużonej i dość grubej szyi, znajdowało się osobliwe nakrycie,
przypominające pióropusz wykonany z liści; plecy okrywał płaszcz. Opisane cechy posta-
ci pozwalają identyfikować ją z popularnym w średniowieczu wyobrażeniem mandragoiy,
a dokładniej, jej człekokształtnego korzenia - alrauny. Z lewej strony tego rytu wykuto

nowymi stopniami, wykonanymi w r. 199$ wg projektu Janusza Cedro. [Za te informacje dziękujemy mgr. Leszkowi
Polanowskiemu i mgr. Markowi Juszczykowi, Wojewódzki Urząd Ochrony Zabytków w Kielcach, Delegatura w Sando-
mierzu. - Redakcja],