Instytut Sztuki (Warschau) [Hrsg.]; Państwowy Instytut Sztuki (bis 1959) [Hrsg.]; Stowarzyszenie Historyków Sztuki [Hrsg.]: Biuletyn Historii Sztuki (70.2008)

ZASADY OPRACOWANIA MATERIAŁÓW PRZEZNACZONYCH
DO PUBLIKACJI W B/ULÆ7TA7Æ //ASTO/?// AZAAA7
Redakcja /5ń//<?(y/!M 77Ato/7/ &R/A/ prosi o przekazywanie materiałów przeznaczonych do druku w nastę-
pującej formie:
TEKSTY
- Tekst artykułu na dyskietce tub płytce CD + wydruk (1 egz.) jednostronny z interhnią i marginesami
(30 wierszy po ok. 60 znaków) w formacie A4.
- Opracowanie przypisów
- Imię autora cytowanej pracy pełne, pisane małymi literami, potem nazwisko - WERSALIKAMI.
- Tytuł pubłikacji książkowej - Anrsjwą. Miejsce wydania według brzmienia oryginałnego.
Rok wydania - cyframi arabskimi. Strony (łub strona): „s.", po przecinku.
- Tytuł artykułu w czasopiśmie łub w pubłikacji zbiorowej - „ujęty w cudzysłów".
- Tytuł czasopisma - AMnywą. Numer tomu czasopisma - cytrami arabskimi i, po przecinku, rok wydania.
- Tytuł pubłikacji zbiorowej (zbiór artykułów, akta kongresu łub sympozjum, katałog wystawy, słownik,
encykłopedia) - AMrsywą. Redaktor łub wydawca pubłikacji zbiorowej - pełne imię i nazwisko zapi-
sane jak w przypadku każdego autora (zob. wyżej) i poprzedzone skrótem „red." łub „wyd.".
- Drukowane wydania źródeł-według kolejności zapisu na karcie tytułowej. Tytuł publikacji-AMEsywą.
łmię i nazwisko wydawcy zapisane jak w przypadku każdego autora (zob. wyżej) i poprzedzone
skrótem „wyd."
- Jeżełi książka łub publikacja zbiorowa stanowi część serii wydawniczej, po tytułe a przed miejscem
wydania, w nawiasie, podajemy nazwę serii i numer tomu.
- Przy ponownym powoływaniu się na wcześniej cytowaną pozycję bibłiograficzną powtarzamy
nazwisko autora wersałikami, następnie-,,op. cit.", strona lub, w uzasadnionych przypadkach, „ibid.",
strona.
- Jeżełi w artykule jest cytowanych kilka prac jednego autora-po jego nazwisku pisanym wersalikami
zawsze podajemy początek tytułu pracy, następnie - stronę.
- Przy powoływaniu się na źródła archiwalne podajemy w kolejności: nazwę archiwum i jego lokalizację
(ewentualnie skrót, przy częstym odwoływaniu się do tego samego archiwum), nazwę zespołu (ewen-
tualnie skrót), sygnaturę i numery kart. Potem następują cytaty łub omówienia treści źródła.
- Nazwiska i tytuły rosyjskie należy podawać w transliteracji przyjętej w Polsce.
- Spis itustracji (1 egz.) powinien zawierać tekst podpisów pod ilustracjami według brzmienia propono-
wanego przez autora i wskazanie źródeł tych ilustracji.
- Streszczenie w języku połskim przeznaczone do tłumaczenia na język angielski, na dyskietce lub
płytce CD (1-3 strony) + wydruk (ł egz.). Przy rzadkiej i specjalistycznej terminologii autor podaje
znane mu terminy angielskie w nawiasach. Tłumaczenie na język angielski sporządza Redakcja ź?ń//6-
(y/7// /fAsźo/T/ óz^A/. W uzasadnionych przypadkach możliwe jest opublikowanie streszczenia w innym
języku, które wówczas dostarcza autor artykułu.
ILUSTRACJE
- w 1 egzemplarzu
- fotografie o formacie preferowanym ł3 x 18 cm, opisane ołówkiem na odwrocie (numer kolejny i skrót
podpisu) lub skany zapisane w formacie „tif".
- rysunki architektoniczne opatrzone skalą liniową z zaznaczoną orientacją, o formacie nie większym jak A3.
Zgodnie z zasadami obowiązującymi Redakcję „Biuletynu Historii Sztuki" wyłączną odpowiedziałność
za przestrzeganie praw autorskich odnośnie materiału iłustracyjnego ponoszą autorzy artykułów.
Autor podaje swój adres prywatny, numer telefonu i adres e-mail.
Materiały, które nie będą odpowiadały powyższym „Zasadom" zostaną odesłane Autorom
do poprawienia.


1 2

PL ISSN 0006-3967

9