DOI Heft:
Nr. 3-4
DOI Artikel:Wardzyński, Michał: Marmury i wapienie południowoniderlandzkie na ziemiach polskich od średniowiecza do 2. poł. XVIII w.: import i zastosowanie w małej architekturze i rzeźbie kamiennej =
DOI Seite / Zitierlink:https://doi.org/10.11588/diglit.35032#0328
318
MtCHAŁ WARDZYŃSKI
6. Kórtttł, Ao.śczó/ gez z: (t7tzwztzę/' /Mtez^ztAłz łoACzó/ gtzzi),
p(y7t7./zg:zrtz/zttz z t/tzwztego zttzgz^ońAa Tztr7rzę/'tz 7/ 6V Górżz (zw. 7533),
po 7334-grzer/ 7603, wyTr. TYez'zzrzY/t /Vorst z wtzzwzttztew,
/o7. M. Rbrz/zyńsTcz, 2007
w Komiku pod Poznaniem^. Jej autorem był jeden z najważniejszych rzeźbiarzy późnego
renesansu w Połsce, pochodzący z Groningen w Fryzji Heinrich Horst (zm. przed 1612).
Swoją karierę w Rzeczypospolitej zaczął on w latach 50. XVI w. we Lwowie, gdzie wspól-
nie z innym imigrantem z pogranicza niderlandzko-niemieckiego, Hermanem Hutte
z Akwizgranu (notowany 1562-1586), dzierżawił łomy alabastrów w Żurawnie, Wasiu-
czynie i Kąkolnikach w dolinie Dniestru, niedaleko od Lwowa^. Hutte i Horst wysyłali je
następnie m.in. do stołecznego Krakowa i centralnej Małopolski, do Wrocławia i na Dol-
ny Śląsk oraz, co najważniejsze, drogą wodną w dół biegu rzek Sanu i Wisły do oddalone-
go o kilkaset kilometrów Gdańska, skąd tamtejsi kupcy eksportowali je dalej do Europy
Zachodniej W Talent rzeźbiarski Heinricha Horsta docenił we Lwowie przede wszystkim
bogaty patrycjat miejski (m.in. rodzina Kampianów) oraz miejscowa magnateria, z ksią-
żęcą rodziną Sieniawskich orazHerburtów i Fredrów na czele^. W 1589 lub 1590r. Horst
przeniósł się do Poznania, gdzie otworzył nową pracownię i gdzie do swojej śmierci przed
1612 r. przyjmował zlecenia od patrycjatu i duchowieństwa wielkopolskiego oraz lokalnej
zamożnej szlachty, głównie wyznania protestanckiego: Górków, Rozdrażewskich, Ry-
dzyńskich, oraz Złotkowskich i Rusockich^.
^ Jan HARASIMOWICZ, „Mauzoleum Górków w Komiku", ßz'zz/ctyzz //zstoziz óztzzzń 47: 1986, nr 2-4, s. 277, 280-
282, 283, przypis 24: por. ostatnio Jacek KOWALSKI, Xo/egz'ata łóz^zzzcła. 0<7grywatzic/ sw'zatyzzz <7o zYwn/ztyrzzzcga
sc/zzzzz Rzeczygosgo/zte/'. Mozzogz*a/za artystyczna, Kórnik 2007, s. 173, 175, 189-200, ii. n)b., Aneks I.
^ Maria HEYDEL, „Horst Henryk", [w:] 57owz?;7r artystówgoMic/z z oócyc/z w Po/scc <7zta/a/'gcyc/?. A/n/nz-zr, rzeźóza-
rze, gra/zcy, T. 3, red. Jolanta MAURIN BIAŁOSTOCKA i Janusz DERWOJED, Wrocław-Warszawa-Kraków-Gdańsk
1979, s. 120-121; HARASIMOWICZ, op. cit., s. 284-286, przypis 27.
^ Mieczysław GĘBAROWICZ, „Artyści - przedsiębiorcy epoki renesansu", ßz'zz/etyzz TVz'storz'z óztzzAi 21: 1963, nr 3,
s. 257, 258, 261,263,272-274.
39 HEYDEL, op. cit., s. 120, 121; HARASIMOWICZ, op. cit., s. 288-2901; ostatnio LIPIŃSKA, op. cit., s. 72-75.
HEYDEL, op. cit., s. 120, 121; HARASIMOWICZ, op. cit., s. 284-285, 286-288, 296.
MtCHAŁ WARDZYŃSKI
6. Kórtttł, Ao.śczó/ gez z: (t7tzwztzę/' /Mtez^ztAłz łoACzó/ gtzzi),
p(y7t7./zg:zrtz/zttz z t/tzwztego zttzgz^ońAa Tztr7rzę/'tz 7/ 6V Górżz (zw. 7533),
po 7334-grzer/ 7603, wyTr. TYez'zzrzY/t /Vorst z wtzzwzttztew,
/o7. M. Rbrz/zyńsTcz, 2007
w Komiku pod Poznaniem^. Jej autorem był jeden z najważniejszych rzeźbiarzy późnego
renesansu w Połsce, pochodzący z Groningen w Fryzji Heinrich Horst (zm. przed 1612).
Swoją karierę w Rzeczypospolitej zaczął on w latach 50. XVI w. we Lwowie, gdzie wspól-
nie z innym imigrantem z pogranicza niderlandzko-niemieckiego, Hermanem Hutte
z Akwizgranu (notowany 1562-1586), dzierżawił łomy alabastrów w Żurawnie, Wasiu-
czynie i Kąkolnikach w dolinie Dniestru, niedaleko od Lwowa^. Hutte i Horst wysyłali je
następnie m.in. do stołecznego Krakowa i centralnej Małopolski, do Wrocławia i na Dol-
ny Śląsk oraz, co najważniejsze, drogą wodną w dół biegu rzek Sanu i Wisły do oddalone-
go o kilkaset kilometrów Gdańska, skąd tamtejsi kupcy eksportowali je dalej do Europy
Zachodniej W Talent rzeźbiarski Heinricha Horsta docenił we Lwowie przede wszystkim
bogaty patrycjat miejski (m.in. rodzina Kampianów) oraz miejscowa magnateria, z ksią-
żęcą rodziną Sieniawskich orazHerburtów i Fredrów na czele^. W 1589 lub 1590r. Horst
przeniósł się do Poznania, gdzie otworzył nową pracownię i gdzie do swojej śmierci przed
1612 r. przyjmował zlecenia od patrycjatu i duchowieństwa wielkopolskiego oraz lokalnej
zamożnej szlachty, głównie wyznania protestanckiego: Górków, Rozdrażewskich, Ry-
dzyńskich, oraz Złotkowskich i Rusockich^.
^ Jan HARASIMOWICZ, „Mauzoleum Górków w Komiku", ßz'zz/ctyzz //zstoziz óztzzzń 47: 1986, nr 2-4, s. 277, 280-
282, 283, przypis 24: por. ostatnio Jacek KOWALSKI, Xo/egz'ata łóz^zzzcła. 0<7grywatzic/ sw'zatyzzz <7o zYwn/ztyrzzzcga
sc/zzzzz Rzeczygosgo/zte/'. Mozzogz*a/za artystyczna, Kórnik 2007, s. 173, 175, 189-200, ii. n)b., Aneks I.
^ Maria HEYDEL, „Horst Henryk", [w:] 57owz?;7r artystówgoMic/z z oócyc/z w Po/scc <7zta/a/'gcyc/?. A/n/nz-zr, rzeźóza-
rze, gra/zcy, T. 3, red. Jolanta MAURIN BIAŁOSTOCKA i Janusz DERWOJED, Wrocław-Warszawa-Kraków-Gdańsk
1979, s. 120-121; HARASIMOWICZ, op. cit., s. 284-286, przypis 27.
^ Mieczysław GĘBAROWICZ, „Artyści - przedsiębiorcy epoki renesansu", ßz'zz/etyzz TVz'storz'z óztzzAi 21: 1963, nr 3,
s. 257, 258, 261,263,272-274.
39 HEYDEL, op. cit., s. 120, 121; HARASIMOWICZ, op. cit., s. 288-2901; ostatnio LIPIŃSKA, op. cit., s. 72-75.
HEYDEL, op. cit., s. 120, 121; HARASIMOWICZ, op. cit., s. 284-285, 286-288, 296.