DOI Heft:
Nr. 3-4
DOI Artikel:Wardzyński, Michał: Marmury i wapienie południowoniderlandzkie na ziemiach polskich od średniowiecza do 2. poł. XVIII w.: import i zastosowanie w małej architekturze i rzeźbie kamiennej =
DOI Seite / Zitierlink:https://doi.org/10.11588/diglit.35032#0339
MARMURY I WAPIENIE POŁUDNIOWONIDERLANDZKIE NA ZIEMIACH POLSKICH
329
76. 117/77 o / łoV/6/
/7/7. M/cńtz/a drcAoiTt/o/a,
o6a7*zg/., 7/0/7777 ło 77 7/yg77 770/77, /629,
wył. ./<277 f/7lVl'/7/7I/77 hh//077 (ńtTyń.?,
76/. E J<3777Yłl, 2607
nawet po dwadzieścia kilka dzieł wielkie zespoły wyposażeń ołtarzowych kościołów wiel-
kich opactw cysterskich w Oliwie (od 1617 (?) lub 1630-1663, 1683-1695, fundacji Opa-
tów komendatoryjnych)^ i Pelplinie (1645, fundacji Jana i Eufrozyny Rossów, oraz
1675)^. W kontekście importu zachodnio- i południowoeuropejskich gatunków szlachet-
nych kamieni rzeźbiarskich wyjątkową rangę zajmuje znakomity zespół nastaw bocznych
w kościele oliwskim, gdzie w kilku ołtarzach zastosowano w latach 30.-50. XVII w. uni-
katowy w całej Rzeczypospolitej, najbardziej różnorodny zestaw dekoracyjnych kolory-
stycznie i znakomitych ze względu na własności fizyczne i zdatność do obróbki kamie-
niarskiej marmurów pochodzących z całej Italii, francuskich Pirenejów i krajów Rzeszy.
Niedostrzeganą na ogół w dotychczasowych badaniach kwestią związaną z tym okre-
sem rozwoju ośrodka rzeźbiarskiego w Gdańsku jest, poza wspomnianą wymianą pokole-
niową, zmiana miejsca pochodzenia i orientacji artystycznej młodszych twórców.
Dotychczasowa fala imigracji wyznaniowej z Niderlandów, związana z toczonymi tam
wojnami religijnymi w latach 20. XVII w. wygasła^. Napływ nowej grupy artystycznych
73 PAŁUBICR1, op. cit., s. 125-127, 130-131, 134-135, il. 1-3, 21-23, 34; Zygmunt 1WICKI, wczoru/ &A.
Pr*zewo7//?;ł/?o zuOy/Gcń Ænte&y i 6y/ego A7a.sz7o7*M, Gdańsk 2001, s. 36-43, 44-45, 47-48, 66-80, 83-88, 95-98, 102,
226-227, il.
74 PAŁUB1CKI, op. cit., s. 131, il. 24, 25; Roman CIECHOLEWSKd, /^/p/iTM, wyd. 2, Pelplin 1999, s. 46, 51-
52, 86, il.
73 Johannes BR1ELS, 7372-7630, Haarlem 1978, s. 9-66.
329
76. 117/77 o / łoV/6/
/7/7. M/cńtz/a drcAoiTt/o/a,
o6a7*zg/., 7/0/7777 ło 77 7/yg77 770/77, /629,
wył. ./<277 f/7lVl'/7/7I/77 hh//077 (ńtTyń.?,
76/. E J<3777Yłl, 2607
nawet po dwadzieścia kilka dzieł wielkie zespoły wyposażeń ołtarzowych kościołów wiel-
kich opactw cysterskich w Oliwie (od 1617 (?) lub 1630-1663, 1683-1695, fundacji Opa-
tów komendatoryjnych)^ i Pelplinie (1645, fundacji Jana i Eufrozyny Rossów, oraz
1675)^. W kontekście importu zachodnio- i południowoeuropejskich gatunków szlachet-
nych kamieni rzeźbiarskich wyjątkową rangę zajmuje znakomity zespół nastaw bocznych
w kościele oliwskim, gdzie w kilku ołtarzach zastosowano w latach 30.-50. XVII w. uni-
katowy w całej Rzeczypospolitej, najbardziej różnorodny zestaw dekoracyjnych kolory-
stycznie i znakomitych ze względu na własności fizyczne i zdatność do obróbki kamie-
niarskiej marmurów pochodzących z całej Italii, francuskich Pirenejów i krajów Rzeszy.
Niedostrzeganą na ogół w dotychczasowych badaniach kwestią związaną z tym okre-
sem rozwoju ośrodka rzeźbiarskiego w Gdańsku jest, poza wspomnianą wymianą pokole-
niową, zmiana miejsca pochodzenia i orientacji artystycznej młodszych twórców.
Dotychczasowa fala imigracji wyznaniowej z Niderlandów, związana z toczonymi tam
wojnami religijnymi w latach 20. XVII w. wygasła^. Napływ nowej grupy artystycznych
73 PAŁUBICR1, op. cit., s. 125-127, 130-131, 134-135, il. 1-3, 21-23, 34; Zygmunt 1WICKI, wczoru/ &A.
Pr*zewo7//?;ł/?o zuOy/Gcń Ænte&y i 6y/ego A7a.sz7o7*M, Gdańsk 2001, s. 36-43, 44-45, 47-48, 66-80, 83-88, 95-98, 102,
226-227, il.
74 PAŁUB1CKI, op. cit., s. 131, il. 24, 25; Roman CIECHOLEWSKd, /^/p/iTM, wyd. 2, Pelplin 1999, s. 46, 51-
52, 86, il.
73 Johannes BR1ELS, 7372-7630, Haarlem 1978, s. 9-66.