DOI issue:
Nr. 3-4
DOI article:Wardzyński, Michał: Marmury i wapienie południowoniderlandzkie na ziemiach polskich od średniowiecza do 2. poł. XVIII w.: import i zastosowanie w małej architekturze i rzeźbie kamiennej =
DOI Page / Citation link:https://doi.org/10.11588/diglit.35032#0342
332
MICHAŁ WARDZYŃSK!
/P. E/Azórrrł RńraAń.sT/, /ro.śćió/pr/r, epńq/?Mt7t
Jerzego óżysz/row.sTiego (zw. /04/), wiT. AW
rzeźó/Arz z A/ó/ągo, /of. Af. Rhr&y/7Yłt, 2007
najnowsze prądy sztuki barokowej, w tym przypadku stanowiące twórczą kontaminację
form włoskich i flamandzkich z kręgu wybitnych artystów rzeźby z Antwerpii i Meche-
len: Artusa Quellinusa St., Pietera Verbrugghena St. i Lucasa Fayherbe'a. Recepcja baro-
kowych wzorów flamandzkich, w tym okresie odkuwanych w tych dwóch ośrodkach oraz
w Amsterdamie w zdecydowanej większości już z białego marmuru carraryjskiego nie
zaowocowała jednak w środowisku gdańskim zwiększeniem importu tego materiału.
Wciąż kosztowną Carrarę zastępował znacznie tańszy i szerzej dostępny alabaster, głów-
nie z łomów w Anglii i w Weißensee w Turyngii, który ponownie odzyskał status główne-
go surowca do wyrobu rzeźby figuralnej i ornamentalnej. Najpełniej zjawisko to ilustrują
przykłady znakomitych, anonimowych gdańskich epitafiów patrycjuszowskich rodzin:
Guldenstemów (1653, Wilhelm Richter)^, Schumannów (po 1654) i Ferberów (1656)^.
^ Renata SULEWSKA, ,,Til! mina förfäder, mig själv, mina ättiingar- âminnelse av famiijen Gyilenstiema i sankta
Mana Kyrka i Gdansk", Z?arocÆ /Astoria - ZAteratar - /6oaA, Speciainummer 2007, s. 201, 202, il. 1.
^ Katarzyna CIEŚLAK, AosAoZ-rweatarze/a. .SztaA; aagrońaa w GAatsia WE-AEZZZ w./ ,,D/ag;E trn-aaie " opita/iaw,
Gdańsk 1992, s. 62, 65, il. 41a-b-43; /ZZSA, Seria Nowa, T. V111, cz. 1, Warszawa 2006, s. 114, Eg. 909-911.
MICHAŁ WARDZYŃSK!
/P. E/Azórrrł RńraAń.sT/, /ro.śćió/pr/r, epńq/?Mt7t
Jerzego óżysz/row.sTiego (zw. /04/), wiT. AW
rzeźó/Arz z A/ó/ągo, /of. Af. Rhr&y/7Yłt, 2007
najnowsze prądy sztuki barokowej, w tym przypadku stanowiące twórczą kontaminację
form włoskich i flamandzkich z kręgu wybitnych artystów rzeźby z Antwerpii i Meche-
len: Artusa Quellinusa St., Pietera Verbrugghena St. i Lucasa Fayherbe'a. Recepcja baro-
kowych wzorów flamandzkich, w tym okresie odkuwanych w tych dwóch ośrodkach oraz
w Amsterdamie w zdecydowanej większości już z białego marmuru carraryjskiego nie
zaowocowała jednak w środowisku gdańskim zwiększeniem importu tego materiału.
Wciąż kosztowną Carrarę zastępował znacznie tańszy i szerzej dostępny alabaster, głów-
nie z łomów w Anglii i w Weißensee w Turyngii, który ponownie odzyskał status główne-
go surowca do wyrobu rzeźby figuralnej i ornamentalnej. Najpełniej zjawisko to ilustrują
przykłady znakomitych, anonimowych gdańskich epitafiów patrycjuszowskich rodzin:
Guldenstemów (1653, Wilhelm Richter)^, Schumannów (po 1654) i Ferberów (1656)^.
^ Renata SULEWSKA, ,,Til! mina förfäder, mig själv, mina ättiingar- âminnelse av famiijen Gyilenstiema i sankta
Mana Kyrka i Gdansk", Z?arocÆ /Astoria - ZAteratar - /6oaA, Speciainummer 2007, s. 201, 202, il. 1.
^ Katarzyna CIEŚLAK, AosAoZ-rweatarze/a. .SztaA; aagrońaa w GAatsia WE-AEZZZ w./ ,,D/ag;E trn-aaie " opita/iaw,
Gdańsk 1992, s. 62, 65, il. 41a-b-43; /ZZSA, Seria Nowa, T. V111, cz. 1, Warszawa 2006, s. 114, Eg. 909-911.