Universitätsbibliothek HeidelbergUniversitätsbibliothek Heidelberg
Metadaten

Instytut Sztuki (Warschau) [Hrsg.]; Państwowy Instytut Sztuki (bis 1959) [Hrsg.]; Stowarzyszenie Historyków Sztuki [Hrsg.]
Biuletyn Historii Sztuki — 70.2008

DOI Heft:
Nr. 3-4
DOI Artikel:
Korpysz, Ewa: Renesansowe sakrarium w kościele parafialnym w Dobromilu: =
DOI Seite / Zitierlink: 
https://doi.org/10.11588/diglit.35032#0370

DWork-Logo
Überblick
loading ...
Faksimile
0.5
1 cm
facsimile
Vollansicht
OCR-Volltext
360

EWA KORPYSZ


7. Dońrow//, PoActó/^aro/ia/ay,
YałranMor. EoA. Ewa Xorpy.sz

marmurowe stare tabernakulum barokowe z Adamem i Ewą"^. Mykoła Gec^ wśród baro-
kowego wyposażenia świątyni wymienił stary kiwot wmurowany w ścianę chóru. Ukraiń-
ski historyk zastosował tu terminologię funkcjonującą w sztuce cerkiewnej^. Więcej
spostrzeżeń przyniosła inwentaryzacja przeprowadzona przez badaczy krakowskich. Mar-
cin Kałeciński i Piotr Krasny zamieścili krótki opis sakrarium, jako wykonanego z pia-
skowca w końcu XVI w. W wyrzeźbionych postaciach rozpoznali anioły. Autorzy
podkreślili prowincjonalny charakter zabytku U Krasny wspomniał też o istnieniu sakra-
rium na marginesie artykułu o architekturze kościoła".

^ Mieczysław ORŁOWICZ, PrzewoJ/nŁyo Przc/wU/u /' oAo&y, Lwów 1917, s. 116.
^ Mykoła GEC, Yo/mo CeróuAA, AYnY .s* wmn/ogo / Doóro/?n7n:j, Dobromił 1937, s. 63.
9 (Ptóotj oznacza ramę, rodzaj skrzynki przechowującej ikonę, także arkę, tabernakulum, por.: Aleksy ZNOSKO,
.S7rAr7uŁć'c/imu?!o.s7ou'R;h.s'A'o-yoM?', Białystok 1996, s. 140; Ewa POKORZYNA, Vcwm'Æ 7er/?n'no/ogmzny IKyoya-
ŻCHR; Oórzrg/Au ILs'cAoJnmgozPrzy&tE'ew Eon Mo/iynycA, Warszawa 2001, s. 13: E'wo-
non, EóćRo.s', s. 20: Ewot, A/óoto.s-.
'o KAŁECIŃSKI, KRASNY, op. cit., s. 63, 68.
" KRASNY, op. cit., s. 275.
 
Annotationen