DOI Heft:
Nr. 1
DOI Artikel:Overvoorde, J. C.: Eenige aanteekeningen over der Zuid-Hollandsche eilanden
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.17414#0037
3i
Maximiliaan, werden zij later aan het regeercnd vorstenhuis geparenteerd.
Waar voor een lid van een zoo aanzienlijk geslacht eene tombe werd
gesticht, mag men verwachten,dat deze in evenredigheid zal zijn met het
aanzien van de overledene en dat een werk van meer belang geleverd werd.
De tombe bestaat uit een hoog, geprofileerd plint, een middenstuk en
een overstekende dekplaat, waarop het beeld van de overledene rust. Het
middenstuk is aan de lange zijden met gothische blindarcaden versierd en
prijkt aan het voeteneinde met een zeer fraai gebeeldhouwden knielenden
engel, als drager van het wapen-
schild. Het figuur van den
engel is meesterlijk weerge-
geven, met mooien kop en
decoratieve plooiing van het
losafhangend gewaad. Aan het
hoofdeinde is eene. helaas ge-
schonden, voorstelling van het
laatste oordeel, met in reliëf
uitgehouwen figuren.
De dekplaat, van zwaar
Doorniksch marmer, springt
over het middenstuk uit en
langs den rand is het volgende
randschrift in fraaie Gothische
letter aangebracht:
Sepuliure van vrouwe
Elysabethe va Looeu weduwe
va meester Vrancke va Praet,
Ridder heere va Moer kerke
schiltknape raeten camerlinc os
ghenadich heere (ende) die over-
/eet deser werelt int jaer o t heere
ais me screef MVc en XIIII Heereribank te Mijnsbcerenland. 1651.
dë XVII/dc dach van April.
Op de dekplaat, en hiermede een, ligt het levensgroot beeld van de
overledene in eenvoudig lang, rustig geplooid kleed, en met eenvoudige
hoofdbedekking. De handen waren gevouwen en het hoofd rust op een
kussen. Aan de voeten ligt een hond met halsband, als symbool van trouw.
Het beeld is zeer mooi gebeeldhouwd, met kalme, rustige gelaatstrekken
en vertoont de hand van een groot kunstenaar, die streng en waardig met
zekere hand zoowel het berustend gelaat als de strenge lijnen van het
eenvoudig geplooide kleed wist weer te geven. De naam van den kunstenaar
is onbekend, doch de Vlaamsche afkomst van het geslacht, maakt het
niet onwaarschijnlijk, dat wij den vervaardiger onder de Vlaamsche
kunstenaars te zoeken hebben. Een vergelijking met de bekende tombe
Maximiliaan, werden zij later aan het regeercnd vorstenhuis geparenteerd.
Waar voor een lid van een zoo aanzienlijk geslacht eene tombe werd
gesticht, mag men verwachten,dat deze in evenredigheid zal zijn met het
aanzien van de overledene en dat een werk van meer belang geleverd werd.
De tombe bestaat uit een hoog, geprofileerd plint, een middenstuk en
een overstekende dekplaat, waarop het beeld van de overledene rust. Het
middenstuk is aan de lange zijden met gothische blindarcaden versierd en
prijkt aan het voeteneinde met een zeer fraai gebeeldhouwden knielenden
engel, als drager van het wapen-
schild. Het figuur van den
engel is meesterlijk weerge-
geven, met mooien kop en
decoratieve plooiing van het
losafhangend gewaad. Aan het
hoofdeinde is eene. helaas ge-
schonden, voorstelling van het
laatste oordeel, met in reliëf
uitgehouwen figuren.
De dekplaat, van zwaar
Doorniksch marmer, springt
over het middenstuk uit en
langs den rand is het volgende
randschrift in fraaie Gothische
letter aangebracht:
Sepuliure van vrouwe
Elysabethe va Looeu weduwe
va meester Vrancke va Praet,
Ridder heere va Moer kerke
schiltknape raeten camerlinc os
ghenadich heere (ende) die over-
/eet deser werelt int jaer o t heere
ais me screef MVc en XIIII Heereribank te Mijnsbcerenland. 1651.
dë XVII/dc dach van April.
Op de dekplaat, en hiermede een, ligt het levensgroot beeld van de
overledene in eenvoudig lang, rustig geplooid kleed, en met eenvoudige
hoofdbedekking. De handen waren gevouwen en het hoofd rust op een
kussen. Aan de voeten ligt een hond met halsband, als symbool van trouw.
Het beeld is zeer mooi gebeeldhouwd, met kalme, rustige gelaatstrekken
en vertoont de hand van een groot kunstenaar, die streng en waardig met
zekere hand zoowel het berustend gelaat als de strenge lijnen van het
eenvoudig geplooide kleed wist weer te geven. De naam van den kunstenaar
is onbekend, doch de Vlaamsche afkomst van het geslacht, maakt het
niet onwaarschijnlijk, dat wij den vervaardiger onder de Vlaamsche
kunstenaars te zoeken hebben. Een vergelijking met de bekende tombe