966
Chronik der Universität.
et Imperatorum decretis stabilitum pertractetur, et quatenus iis in
novissimo iure locus sit relictus, diligenter exponatur.“
und in der medicinischen Facultät der Professor und Geheime-
ratli Maximilian Joseph Chelius durch Beantwortung der von
dieser Facultät gestellten Frage:
„De frigidis et calidis fomentis in laesionibus capitis adhibendis.“
Beide Bearbeitungen hatten eine äusserst günstige Aufnahme
bei beiden Facultäten gefunden, und waren durch ein eben so an-
erkennendes Urtheil beider Facultäten des Preises vollkommen wür-
dig befunden worden.
Die im verflossenen Jahre aufgestellten Preisfragen ergaben
folgendes Resultat:
Auf die Frage der theologischen Facultät:
„Explicetur notio congregationis sanctorum, quae ecclesia christiana
esse dicitur, simulque colligantur et diiudicentur sententiae viro-
rum, qui tarn vetere quam recentiore aevo de ea notione dispu-
taverunt“
war keine Beantwortung eingegangen.
Auf die von der juristischen Facultät gestellte Frage:
„Explicentur differentiae criminis falsi et stellionatus“
war eine zwiefache Bearbeitung eingegangen, worüber das Urtheil
der Facultät sich also ausspricht:
„Oblatae sunt duae commentationes, quarum prior verbis in-
scripta est: „Captare non capere licet veritatem“ altera:
„Veritati contraria est sertentia declarans, mundus
vult decipi, ergo decipiatur.“ Dolendum est, auctores utriusque
commentationis neque historiam juris criminalis Romanorum, neque
historiam rationis perspexisse, quae inter leges tempore reipublicae
Romanae latas, et inter jus accusationis et modum procedendi inter-
cedit; id quoque dolendum est, utrumque auctorem arctum nexum,
qui inter jus criminale et jus civile apud Romanos obtinuit, haud
satis percepisse. Omiserunt auctores utriusque commentationis in-
quirere in principium, quo Romani Übeltätern commercii et lucri fa-
ciendi Studium cum contrahentium obligatione veritatem proferendi
conciliaverint; deest in commentationibus exploratio sententiae Ci-
ceronis (De officiis) et aliorum philosophorum Romanorum de fini-
bus, intra quos fraus et calliditas in contractibus admitti possit. No-
tiones criminis falsi et stellionatus ab auctoribus commentationum
prolatae nimis late patent. Gravissimas quaestiones in hac doctrina
vel plane omiserunt vel labris tantum attigerunt. Fragmenta, quae
in jure Romano ad crimen falsi et stellionatus pertinent, ab aucto-
ribus vel prorsus neglecta vel leviter explicata sunt; neque iidem
auctores perscrutati sunt sententias, quae ab aliis scriptoribus in hac
doctrina prolatae sunt. Quae cum ita sint, ordo Jurisconsultorum com-
Chronik der Universität.
et Imperatorum decretis stabilitum pertractetur, et quatenus iis in
novissimo iure locus sit relictus, diligenter exponatur.“
und in der medicinischen Facultät der Professor und Geheime-
ratli Maximilian Joseph Chelius durch Beantwortung der von
dieser Facultät gestellten Frage:
„De frigidis et calidis fomentis in laesionibus capitis adhibendis.“
Beide Bearbeitungen hatten eine äusserst günstige Aufnahme
bei beiden Facultäten gefunden, und waren durch ein eben so an-
erkennendes Urtheil beider Facultäten des Preises vollkommen wür-
dig befunden worden.
Die im verflossenen Jahre aufgestellten Preisfragen ergaben
folgendes Resultat:
Auf die Frage der theologischen Facultät:
„Explicetur notio congregationis sanctorum, quae ecclesia christiana
esse dicitur, simulque colligantur et diiudicentur sententiae viro-
rum, qui tarn vetere quam recentiore aevo de ea notione dispu-
taverunt“
war keine Beantwortung eingegangen.
Auf die von der juristischen Facultät gestellte Frage:
„Explicentur differentiae criminis falsi et stellionatus“
war eine zwiefache Bearbeitung eingegangen, worüber das Urtheil
der Facultät sich also ausspricht:
„Oblatae sunt duae commentationes, quarum prior verbis in-
scripta est: „Captare non capere licet veritatem“ altera:
„Veritati contraria est sertentia declarans, mundus
vult decipi, ergo decipiatur.“ Dolendum est, auctores utriusque
commentationis neque historiam juris criminalis Romanorum, neque
historiam rationis perspexisse, quae inter leges tempore reipublicae
Romanae latas, et inter jus accusationis et modum procedendi inter-
cedit; id quoque dolendum est, utrumque auctorem arctum nexum,
qui inter jus criminale et jus civile apud Romanos obtinuit, haud
satis percepisse. Omiserunt auctores utriusque commentationis in-
quirere in principium, quo Romani Übeltätern commercii et lucri fa-
ciendi Studium cum contrahentium obligatione veritatem proferendi
conciliaverint; deest in commentationibus exploratio sententiae Ci-
ceronis (De officiis) et aliorum philosophorum Romanorum de fini-
bus, intra quos fraus et calliditas in contractibus admitti possit. No-
tiones criminis falsi et stellionatus ab auctoribus commentationum
prolatae nimis late patent. Gravissimas quaestiones in hac doctrina
vel plane omiserunt vel labris tantum attigerunt. Fragmenta, quae
in jure Romano ad crimen falsi et stellionatus pertinent, ab aucto-
ribus vel prorsus neglecta vel leviter explicata sunt; neque iidem
auctores perscrutati sunt sententias, quae ab aliis scriptoribus in hac
doctrina prolatae sunt. Quae cum ita sint, ordo Jurisconsultorum com-