Universitätsbibliothek HeidelbergUniversitätsbibliothek Heidelberg
Metadaten

Hirsch, Theodor [Editor]; Töppen, Max [Editor]; Strehlke, Ernst Gottfried Wilhelm [Editor]
Scriptores rerum Prussicarum: die Geschichtsquellen der preussischen Vorzeit bis zum Untergange der Ordensherrschaft (1. Band) — Leipzig: Verlag von S. Hirzel, 1861

DOI Page / Citation link:
https://doi.org/10.11588/diglit.54721#0258

DWork-Logo
Overview
Facsimile
0.5
1 cm
facsimile
Scroll
OCR fulltext
240

PETRI DE DUSBURG

Leibnitz
p. 538

4. Aus der Chronik der Slaven von Helmold.
Helmold, ein Zeitgenosse Heinrichs des Löwen, schrieb, sein Chronicon Slavorum
um das Jahr 1172. Was er über Preussen bietet, ist fast ganz aus Adams Kirchenge-
schichte entlehnt, wie ein Vergleich der oben schon angeführten Stellen zeigen kann.
Die folgende Stelle hat Helmold wenigstens theilweise selbst zu vertreten. Wir ent-
lehnen sie aus dem Abdruck bei Leibnitz Script, rerum Brunsw. T. II.
At littus australe2 Slavorum incolunt naciones, quorum ab Oriente primi sunt
Ruzi, deinde Poloni, habentes a septentrione Pruzos, ab austro Bojemos et eos, qui
dicuntur Morahi sive Carinthi atque Sorabi Omnes hae nationes praeter Pruzos
christianitatis titulo decorantur. Diu enim est, ex quo Rucia credidit.

p. 377 Schob 129. Gothi a Romanis vocantur Getae, de quibus Virgilius dicere videtur
Gevr46i ff’ acerque Gelonus
Cum fugit in Rhodopen, atque in deserta Getarum,
Et lac concretum cum sanguine potat equino.
Hoc usque hodie Gothi et Sembi facere dicuntur, quos ex lacte jumentorum inebriari
certum est.1

ö. Aus den Magdeburger Annalen.
Die Annales Magdeburgenses, sonst unter dem Namen des Chronographus Saxo
bekannt, bei Pertz SS. XVI gedruckt, reichen bis zum Jahre 1188.
Pertz (Zum Jahre 114-7.) Eodem anno circa festum sancti Petri divina inspiratione et
p’1SS apostolice auctoritatis exortatione et multorum religiosorum ammonitione magna Chris-
tiane militie multitudo contra paganos versus aquilonem habitantes assumpto signo vivi-
fice crucis exiverat, ut eos aut Christiane religioni subderet, aut Deo auxiliante omnino
deleret. Ubi in una societate convenerant Fridericus archiepiscopus Magadaburgensis,
Rotholfus Halverstadensis episcopus, Wernherus Monastenensis, Reinhaldus Mersbur-
gensis, Wickerus Brandeburgensis, Anshelmus Havelbergensis, Heinricus Moraviensis3
episcopi, et Wibolt Corbegensis abbas, Conradus marchio, Adalbertus marchio, Fride-
ricus palatinus comes, Hermannus palatinus comes cum multis comitibus et armatis
bellatoribus sexaginta milibus. Interim in alia societate se in unum collegerant Albero
Bremensis archiepiscopus, Thietmarus Fardensis episcopus, Heinricus dux Saxonie,
Conradus dux Burgundie, Hartwigus princeps prenobilis cum multis comitibus et no-
bilibus et ceteris armatis numero quadraginta milibus pügnalorum. Rex eciam Dacie
cum episcopis terre illius et cum universo robore gentis sue, maxima multitudine clas-
sium collecta circiter centum milibus exercitum paraverat. Item frater ducis Poloniae
cum vinginti milibus armatorum exiverat. Cujus etiam frater major cum infinito exer-
citu adversus Pruscos crudelissimos barbaros venit, et diutius ibi moratus est. Contra
quos etiam Rutheni, licet minus catholici tarnen cristiani nominis karakterem habentes,
inestimabili Dei nutu cum maximis armatorum copiis exiverunt. Hi equidem omnes
cum maximo apparatu et commeatu et mirabili devotione in diversis partibus terram
paganorum ingressi sunt, et tota terra a facie eorum contremuit, et fere per tres men-
ses peragrando omnia vastaverunt, civitates et oppida igni succenderunt, fanum eciam
cum idolis, quod erat ante civitatem Malchon4, cum ipsa civitale concremaverunt.
6. Aus dem Oliverus Scholasticus.
Die Historia regum terrae sanctae (—1216) des Kölner Scholasticus Oliverus,
später Bischof von Paderborn (f 1 225), ist gedruckt in Eccard Corp. hist, medii aevi.
T. II, p. 13551F.
1) Ueber Adam’s Nordlandskunde vgl. Giesebrecht in den Abhandlungen der Kgl. deut-
schen Gesellschaft zu Königsberg. Dritte Sammlung 1 834. S. 141—191.
2) Nämlich des baltischen Meeres.
3) Ueber ihn vgl. unten die böhmischen Schriftsteller.
4) Malchim.
 
Annotationen