DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.54721#0261
CRONICA TERRE PRESSTE. BEILAGE 4. 243
quia filius esset imperatoris, attemptare non presumebat. Ducit igitur paganos per
Poloniam et terminos quosdam alios cristianorum ad vastandum Cristianos. Qui stra-
gem maximam in metis Marchie et Polonie facientes, exercitum ad interiora terre du-
cunt. Prepositum de Bernow hominem corpore grossum et pinguem, vinciunt, caput
inter crura detorquentes, dorsum ejus gladiis aperiunt, profluvium sanguinis attendunt,
de exitu belli per ipsum divinare cupientes. Interea de partibus Omnibus Marchie vi-
cinis, quasi ad pestem vel ignem communem extinguendum concurrentibus, pagani
cum Polonis fugam meditantur. Sed occupantur, sternuntur, capiuntur, paucis per
paludes et terras alias invias elapsis1.
Beilage 4.
Aus thüringischen Chroniken.
1. Aus den Annalen von Erfurt.
Das Chronicon Erphordiense (1220 —1254) ist gedruckt in Boehmer’s Fontes re-
rum Germanicarum Bd. 2, S. 388 — 41 5 und unter dem Titel Annales Erphordienses
in Pertz Monumenta SS. T. XVI, p. 2 6 — 40. Bedeutende Abschnitte desselben sind
ünergegangen in das Chronicon Sampetrinum, bei Mencken Script, rerum Saxon.
T. III, p. 201 ff.
1 232. Hoc anno discordantibus archiepiscopo Maguntino et Cunrado fratre lant-p6^
gravii pro monte Heiligenberc in Hassia sito, et bella moventibus, idem Cunradus 17
kal. Octobris civitatem Vritslar contra multorum opinionem incendio cepit, captivos 15. Sept,
secura abducens episcopum Wormatiensem ac Gumbertum ejusdem loci prepositum,
Heinricum Heilegenstadensem preposituma et quosdam canonicos cum aliis fere ducen-
tis militibus. Fridericus itaque de Drivorte ac sui complices, ruptis violenter armarii
ostiis, magnam inde pecuniam a civibus ibidem depositam manu sacrilega auferentes, p- 28
libros calices ac ecclesie ornatum cum sanctorum reliquiis distraxerunt. Fertur etiam
a quibusdam, quod dictu est horrendum, ipsum sacrosanctum corpus dominicum a
maleficis ibidem in terram ignominiose dejectum. Quot autem ibidem occisi vel quot
igne consumpti, novit deus arbiter evi, qui eidem loco per suam modicam presentis ire
scintillam eternam tonitru sui comminatus est corruscationem. Vgl. Chron. Samp.
1. c. p. 254 f.
1 234. Hoc etiam anno 14 kal. Decembris Cunradus Saxonie comes palatinus p. 30
cum duobus clericis et novem militibus contulit se ordini domus Theutonice in Marburc 18. Novemb.
cum annuis redditibus mille et centum maldrorum annone et ... . argenti.
1 238. Hoc anno frater Cunradus domus Teutonice, germanus scilicet Heinricip. 32
lantgravii, reminiscens malorum, que in oppido Frizlariensi perpetrata sunt, et maxime
corporis Domini ut dicitur in pavimentum dispersi, nec non etiam ecclesiarum incendii,
tactus dolore intrinsecus, ac super bis dominum placare cogitavit. Quapropter magna
hominum mullitudine in festo apostolorum Petri et Pauli in predicta civitate congre-29. Juni
gata, dictus Conradus cum aliis duobus sui ordinis confratribus in loco predicationis
se exuens, ac vilissimos saccos circa femoralia sibi circumdans, ex ore predicatoris ab
Omnibus in hoc loco per eum lesis veniam petivit. Post hec autem prefati tres viri no-
biles, nudi in processione incedentes, tribus sacerdotibus cum scopis ipsos sequenti-
bus et disciplinaliter corrigentibus, monasterium usque pervenerunt, ibique misericor-
diam divinam humiliter cum lacrymis exorantes, frater Cunradus pro posse munera
devotus obtulit, alias ecclesias incensas eodem modo visitans honestis muneribus ho-
noravit, sicque revertentes ad stationem, in ipsius fratris Cunradi corpore non signa
a) H. H. p. fehlt Sampetr.
1) Ueber den Einfall der Litthauer vgl. Dusb. III, c. 361 mit der Anmerk, und die Bei-
lage 5 n. 3, 4, 5 und Beilage 7 n. 4.
16*
quia filius esset imperatoris, attemptare non presumebat. Ducit igitur paganos per
Poloniam et terminos quosdam alios cristianorum ad vastandum Cristianos. Qui stra-
gem maximam in metis Marchie et Polonie facientes, exercitum ad interiora terre du-
cunt. Prepositum de Bernow hominem corpore grossum et pinguem, vinciunt, caput
inter crura detorquentes, dorsum ejus gladiis aperiunt, profluvium sanguinis attendunt,
de exitu belli per ipsum divinare cupientes. Interea de partibus Omnibus Marchie vi-
cinis, quasi ad pestem vel ignem communem extinguendum concurrentibus, pagani
cum Polonis fugam meditantur. Sed occupantur, sternuntur, capiuntur, paucis per
paludes et terras alias invias elapsis1.
Beilage 4.
Aus thüringischen Chroniken.
1. Aus den Annalen von Erfurt.
Das Chronicon Erphordiense (1220 —1254) ist gedruckt in Boehmer’s Fontes re-
rum Germanicarum Bd. 2, S. 388 — 41 5 und unter dem Titel Annales Erphordienses
in Pertz Monumenta SS. T. XVI, p. 2 6 — 40. Bedeutende Abschnitte desselben sind
ünergegangen in das Chronicon Sampetrinum, bei Mencken Script, rerum Saxon.
T. III, p. 201 ff.
1 232. Hoc anno discordantibus archiepiscopo Maguntino et Cunrado fratre lant-p6^
gravii pro monte Heiligenberc in Hassia sito, et bella moventibus, idem Cunradus 17
kal. Octobris civitatem Vritslar contra multorum opinionem incendio cepit, captivos 15. Sept,
secura abducens episcopum Wormatiensem ac Gumbertum ejusdem loci prepositum,
Heinricum Heilegenstadensem preposituma et quosdam canonicos cum aliis fere ducen-
tis militibus. Fridericus itaque de Drivorte ac sui complices, ruptis violenter armarii
ostiis, magnam inde pecuniam a civibus ibidem depositam manu sacrilega auferentes, p- 28
libros calices ac ecclesie ornatum cum sanctorum reliquiis distraxerunt. Fertur etiam
a quibusdam, quod dictu est horrendum, ipsum sacrosanctum corpus dominicum a
maleficis ibidem in terram ignominiose dejectum. Quot autem ibidem occisi vel quot
igne consumpti, novit deus arbiter evi, qui eidem loco per suam modicam presentis ire
scintillam eternam tonitru sui comminatus est corruscationem. Vgl. Chron. Samp.
1. c. p. 254 f.
1 234. Hoc etiam anno 14 kal. Decembris Cunradus Saxonie comes palatinus p. 30
cum duobus clericis et novem militibus contulit se ordini domus Theutonice in Marburc 18. Novemb.
cum annuis redditibus mille et centum maldrorum annone et ... . argenti.
1 238. Hoc anno frater Cunradus domus Teutonice, germanus scilicet Heinricip. 32
lantgravii, reminiscens malorum, que in oppido Frizlariensi perpetrata sunt, et maxime
corporis Domini ut dicitur in pavimentum dispersi, nec non etiam ecclesiarum incendii,
tactus dolore intrinsecus, ac super bis dominum placare cogitavit. Quapropter magna
hominum mullitudine in festo apostolorum Petri et Pauli in predicta civitate congre-29. Juni
gata, dictus Conradus cum aliis duobus sui ordinis confratribus in loco predicationis
se exuens, ac vilissimos saccos circa femoralia sibi circumdans, ex ore predicatoris ab
Omnibus in hoc loco per eum lesis veniam petivit. Post hec autem prefati tres viri no-
biles, nudi in processione incedentes, tribus sacerdotibus cum scopis ipsos sequenti-
bus et disciplinaliter corrigentibus, monasterium usque pervenerunt, ibique misericor-
diam divinam humiliter cum lacrymis exorantes, frater Cunradus pro posse munera
devotus obtulit, alias ecclesias incensas eodem modo visitans honestis muneribus ho-
noravit, sicque revertentes ad stationem, in ipsius fratris Cunradi corpore non signa
a) H. H. p. fehlt Sampetr.
1) Ueber den Einfall der Litthauer vgl. Dusb. III, c. 361 mit der Anmerk, und die Bei-
lage 5 n. 3, 4, 5 und Beilage 7 n. 4.
16*