Instytut Sztuki (Warschau) [Hrsg.]; Państwowy Instytut Sztuki (bis 1959) [Hrsg.]; Stowarzyszenie Historyków Sztuki [Hrsg.]: Biuletyn Historii Sztuki (70.2008)

POLEMIKI I RECENZJE

23 t


2. AW//ó o/Tą ZaweÆ łLjwoł/, /jczcAro/c /' rznf W^/g/ago łr/g/^/Zarza w/Y/z
Z6 .SzA/CY/77 /7?L//oWY/c/ 7777 NCY//JćV(7? W.SY777Jr//7/'c/' 7 go/n/7/770W6/', /'cAY)77.S'//"I/^ć'/(7
Co777*aJć7 5?C/'/7/j/Yc77Y7, Og. Cl'/., /7. 22, 22, 73

wane zostały także w dokumentacji rysunkowej
(ił. 22).
Niemożność rozróżnienia nawarstwień w kon-
strukcji kapitułarza relatywizuje u Jesionowskiego
te jak i następne dane. Przygotowanie ściany pod
sklepienie, a także opracowanie lica ceglanego muru
w czasie jego demontażu (przebudowy) nie stanowi-
ło w technice budowy kapitularza niczego nowego,
przeciwnie, było umiejętnością warsztatową, dobrze
znaną na całym obszarze budownictwa cegłanego
nad Bałtykiem. Zresztą przykładów nie trzeba daleko
- Johannes MATZ, "Untersuchungen im Hochschlosse der
Marienburg", CenAn/ń/n/t &/* Runrerwa/nmg 2, 1882,
s. 9-H oraz 19-22.
' Maciej KILARSKI, "Die ursprüngliche Farbigkeit der

szukać, wystarczyło zajrzeć do sąsiedniego wnętrza,
do ruiny dawnego kościoła konwentualnego NMP
w Malborku. Widoczne tam ślady dwóch kolejnych
sklepień są dziś identyczne z tymi, fotografowanymi
niegdyś w kapitularzu, zaś grubość wysklepek dru-
giego sklepienia w kościele jest dobrze widoczna.
Można też zajrzeć do badań Johannesa Matza
z 1881 rr, a przede wszystkim do analizy struktury
sklepienia pierwszego kościoła, wykonanej przez
Macieja Kilarskiego^. Nie należy też pomijać podsta-
wowej publikacji Conrada Steinbrechta z badań
ersten Schlosskapelle zu Marienberg", [w:] 7A//z 7m/*-
ńigkgń o/: //nAe/ańeA/cńe/: /Cn/Y/:, Marksburg/Braubach
1993, s. 67 il. 14.