DOI Heft:
Nr. 3-4
DOI Artikel:Recenzje
DOI Artikel:Miziołek, Jerzy: [Rezension von: Justyna Guze, Złoty Dom Nerona]
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.35032#0583
RECENZJE
573
3. FrunePszeP ó*nzug/ewzcz,
Studium aktu siedzącego
mężczyzny (PePon-yFnPc/u
tzw. Torso Belwederskiegoj,
zy^zzneP, Rhz:s'zuwu, Gabinet
Pye/n P/PPoAp/ Fn/wen.s'yAPz
fLznszumsP/ego
pojawił się niedawno na angielskim rynku sztuki,
przedstawiający Forum Trajana (il. 6). Tak jak
w przypadku rycin z Term Tytusa (Domus Aurea)
i tutaj wszystkie postacie są niewątpliwie rysowane
przez Smuglewicza, natomiast cała ukazana w nim
architektura to dzieło Brenny'^.
Zupełną pomyłką jest włączenie do wystawy i do
katalogu kilkunastu zdjęć z około 1860-1885, 1910
i 1930 r., ukazujących zabytki antycznego Rzymu,
całkowicie niezgodnych z charakterem całej ekspo-
zycji. Zamiast nich powinny się pojawić np. koloro-
we ryciny Giovanniego Volpato przedstawiające
Loggie Rafaela, jakie poprzedziły przedsięwzięcie
Mirriego. Co gorsza, kilka fotografii, zarówno
w książce, jak i na wystawie zostało określonych
nieprecyzyjnie lub wręcz błędnie. Tak jest np.
w przypadku obydwu ilustracji na s. 110. Na pierw-
szej z nich widzimy na pierwszym planie nie odkopa-
ny jeszcze Dom westalek, a w głębi Ogród Famesych
Zob. Jerzy MIZIOŁER, L7/u Puurenhnu. TrcydzAA
epoP/ VunMuwowyPzc/, Warszawa 2007, il. 70, s. 97, bez
podanej tu obserwacji o współpracy Brenny ze Smugle-
wiczem, która teraz wydaje się oczywista.
'6 TVotu Pene na fotografii widnieje napis: 797 Portu Fur-
Pu. To właśnie przez tę bramę wjeżdża się w świat słynnej
Cinecittà znanej z filmów Federico Felliniego (m.in. Lu
na Palatynie, w opisie zaś czytamy: Pu7uc Cezurów,
(sic!). Drugie zdjęcie podpisano Drogu wycPoJzqcu
z Tózyzun, podczas gdy miejsce jest dość łatwe do
zidentyfikowana - to via Tuscolana z Porta Furba
w tle'6. W opisach ilustracji na s. 106 wymienione są
jedynie Świątynia Saturna i Łuk Septimiusza Sewera,
mimo iż na pierwszym planie widać wyraźnie pozo-
stałości (w postaci trzech kolumn i fragmentu archi-
trawu) po słynnej świątyni Wespazjana i Tytusa.
Autorka koncepcji katalogu i jej współpracownicy nie
muszą znać wszystkich zabytków Rzymu, ale prze-
cież wystarczyłaby konsultacja z archeologami, aby
uniknąć niczym nie wytłumaczalnego dyletantyzmu,
zadziwiającego u pracowników tak szacownej insty-
tucji, jaką jest Muzeum Narodowe w Warszawie.
Nie ulega wątpliwości, że teksty Piotra Borusow-
skiego (Czurno-P;'u/u werv/'u Vestigia delle Terme di
Tito), Krzysztofa Załęskiego (PlruPevPowo-g/*oA^Po-
we wu/ouń//u V'Anne epoP/ P/uyycyznzn w Po/see
do/ce v;7u) i znajdujących się w pobliżu malowniczych
pozostałości antycznych akweduktów (Marcio, Felice
i Claudio), zob. Laura REND1NA, Elisabetta BRUSCO-
LINI, /nw7o u Cmec/Pù. Pu rerùù <7z7/ 'urrAP/mru <? ;7
jogno &7 dnenznu, Roma 2005, odnośnie do Porta Furba,
zob. s. 9-15.
573
3. FrunePszeP ó*nzug/ewzcz,
Studium aktu siedzącego
mężczyzny (PePon-yFnPc/u
tzw. Torso Belwederskiegoj,
zy^zzneP, Rhz:s'zuwu, Gabinet
Pye/n P/PPoAp/ Fn/wen.s'yAPz
fLznszumsP/ego
pojawił się niedawno na angielskim rynku sztuki,
przedstawiający Forum Trajana (il. 6). Tak jak
w przypadku rycin z Term Tytusa (Domus Aurea)
i tutaj wszystkie postacie są niewątpliwie rysowane
przez Smuglewicza, natomiast cała ukazana w nim
architektura to dzieło Brenny'^.
Zupełną pomyłką jest włączenie do wystawy i do
katalogu kilkunastu zdjęć z około 1860-1885, 1910
i 1930 r., ukazujących zabytki antycznego Rzymu,
całkowicie niezgodnych z charakterem całej ekspo-
zycji. Zamiast nich powinny się pojawić np. koloro-
we ryciny Giovanniego Volpato przedstawiające
Loggie Rafaela, jakie poprzedziły przedsięwzięcie
Mirriego. Co gorsza, kilka fotografii, zarówno
w książce, jak i na wystawie zostało określonych
nieprecyzyjnie lub wręcz błędnie. Tak jest np.
w przypadku obydwu ilustracji na s. 110. Na pierw-
szej z nich widzimy na pierwszym planie nie odkopa-
ny jeszcze Dom westalek, a w głębi Ogród Famesych
Zob. Jerzy MIZIOŁER, L7/u Puurenhnu. TrcydzAA
epoP/ VunMuwowyPzc/, Warszawa 2007, il. 70, s. 97, bez
podanej tu obserwacji o współpracy Brenny ze Smugle-
wiczem, która teraz wydaje się oczywista.
'6 TVotu Pene na fotografii widnieje napis: 797 Portu Fur-
Pu. To właśnie przez tę bramę wjeżdża się w świat słynnej
Cinecittà znanej z filmów Federico Felliniego (m.in. Lu
na Palatynie, w opisie zaś czytamy: Pu7uc Cezurów,
(sic!). Drugie zdjęcie podpisano Drogu wycPoJzqcu
z Tózyzun, podczas gdy miejsce jest dość łatwe do
zidentyfikowana - to via Tuscolana z Porta Furba
w tle'6. W opisach ilustracji na s. 106 wymienione są
jedynie Świątynia Saturna i Łuk Septimiusza Sewera,
mimo iż na pierwszym planie widać wyraźnie pozo-
stałości (w postaci trzech kolumn i fragmentu archi-
trawu) po słynnej świątyni Wespazjana i Tytusa.
Autorka koncepcji katalogu i jej współpracownicy nie
muszą znać wszystkich zabytków Rzymu, ale prze-
cież wystarczyłaby konsultacja z archeologami, aby
uniknąć niczym nie wytłumaczalnego dyletantyzmu,
zadziwiającego u pracowników tak szacownej insty-
tucji, jaką jest Muzeum Narodowe w Warszawie.
Nie ulega wątpliwości, że teksty Piotra Borusow-
skiego (Czurno-P;'u/u werv/'u Vestigia delle Terme di
Tito), Krzysztofa Załęskiego (PlruPevPowo-g/*oA^Po-
we wu/ouń//u V'Anne epoP/ P/uyycyznzn w Po/see
do/ce v;7u) i znajdujących się w pobliżu malowniczych
pozostałości antycznych akweduktów (Marcio, Felice
i Claudio), zob. Laura REND1NA, Elisabetta BRUSCO-
LINI, /nw7o u Cmec/Pù. Pu rerùù <7z7/ 'urrAP/mru <? ;7
jogno &7 dnenznu, Roma 2005, odnośnie do Porta Furba,
zob. s. 9-15.