DOI Heft:
Heft 2
DOI Artikel:Kordellas, A.; Wolters, Paul: Layreōtikai Archaiotētes
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.38032#0272
ΛΑΤΡΕΩΤΙΚΑΙ ΑΡΧΑΙΟΤΗΤΕΣ
Τοΐς πάσι τυγχάνει γνωστόν ότι εν τή έσγάτγι άκρα της Στερεάς
Ελλάδος, έν τή Λαυρεωτική, έγένοντο πάλαι ποτέ μεγίστης σημα-
σίας μεταλλευτικαί καί μεταλλουργικαί έργασίαι. Πότε ακριβώς ήρ-
ξαντο αί έργασίαι αύται, ουδέποτε έξηκριβώθη. Δι’ δ καί ό Ξενοφών
(Πόροι 4, 2): 'Οΰκουν ότι μεν πάνυ παλαιά ενεργά έστι πάσι σα-
φές- ούδείς γουν ουδέ πειράται λέγειν άπό ποιου χρόνου έπεχειρήθηλ
Περί τής σοβαρότητος όμως τών εργασιών, ύπολογίσαντες άλλοτε
ευρομεν ότι τά μεταλλεία ταυτα έργασθέντα επί τρεις εκατονταετη-
ρίδας διά 15000 ανδραπόδων, παρήγαγον περίπου 2,100,084 τόν-
νους άργυρομιγους μολύβδου αξίας 4,171,378,600 δραχμών1 2.
Κατά την πρώτην μ.. X. εκατονταετηρίδα μη δυνάρ.ενοι νά ορυτ—
τωσιν επωφελώς άργυρομιγή μεταλλίτιδα έν τοΐς έγκάτοις τής γής,
έπεξειργάζοντο τάς αρχαίας έκβολάδας («απορρίμματα τών αρχαίων
μεταλλείων), ας συνεκαμίνευον μετά τών σκωριών. 'Τά δέ άργυρεΐα
τά έν τή Αττική κατ’ άρχάς μέν ήν άξιόλογα νυνί δέ έκλείπει" καί
δη καί οί έργαζόμενοι τής μεταλλείας άσθενώς ύπακουούσης, την πα-
λαιάν έκβολάδα καί σκωρίαν άναχωνεύοντες εύρισκον έ'τι έξ αυτής
άποκαθαιρόμενοι άργύριον,τών αρχαίων άπείρως καμινευόντων ’( Στρά-
βων IX, 1, 23).
"Οτι ούτως έξετελεΐτο κατά τον πρώτον αιώνα μ.. X. ή μεταλ-
λουργική έν Λαυρίω έργασία οΰδεμία υπάρχει άμ.φιβολία. Διότι εύρί—
σκορ.εν σήμ.ερον τά τών αρχαιότερων μ.εταλλοπλύσια κεκαλυμμένα υπό
άπορριμμάτων τών άναπλυθεισών έκβολάδων καί έν αύτοΐς λιθάργυ-
ρον ' εις ψήγμ.ατα ή εις λεπτότατα πέταλα. Περί δε του ότι έν αρχή
1 Α. Cordelia, La Gr£ce sous le rapport geologiquc et minöralogique (Paris
1878) σελ. 109.
2 Τό όξείδιον τούτο του μολύβδου (Bleiglätte), δπερ ώς γνωστόν παράγεται κατά
τον χωρισμόν του αργύρου άπό τού μολύβδου δεν ήτο δυνατόν νά συνυπάρχω μετά τών
έκβολάδων τών άργαίων μεταλλoπλυσί(JJV, εάν αύται δέν είχον υποστη εις μεταγενε-
στε'ρας έποχάς άγάπΐνσιν μετά τών αρχαίων της καμινείας απορριμμάτων.
Τοΐς πάσι τυγχάνει γνωστόν ότι εν τή έσγάτγι άκρα της Στερεάς
Ελλάδος, έν τή Λαυρεωτική, έγένοντο πάλαι ποτέ μεγίστης σημα-
σίας μεταλλευτικαί καί μεταλλουργικαί έργασίαι. Πότε ακριβώς ήρ-
ξαντο αί έργασίαι αύται, ουδέποτε έξηκριβώθη. Δι’ δ καί ό Ξενοφών
(Πόροι 4, 2): 'Οΰκουν ότι μεν πάνυ παλαιά ενεργά έστι πάσι σα-
φές- ούδείς γουν ουδέ πειράται λέγειν άπό ποιου χρόνου έπεχειρήθηλ
Περί τής σοβαρότητος όμως τών εργασιών, ύπολογίσαντες άλλοτε
ευρομεν ότι τά μεταλλεία ταυτα έργασθέντα επί τρεις εκατονταετη-
ρίδας διά 15000 ανδραπόδων, παρήγαγον περίπου 2,100,084 τόν-
νους άργυρομιγους μολύβδου αξίας 4,171,378,600 δραχμών1 2.
Κατά την πρώτην μ.. X. εκατονταετηρίδα μη δυνάρ.ενοι νά ορυτ—
τωσιν επωφελώς άργυρομιγή μεταλλίτιδα έν τοΐς έγκάτοις τής γής,
έπεξειργάζοντο τάς αρχαίας έκβολάδας («απορρίμματα τών αρχαίων
μεταλλείων), ας συνεκαμίνευον μετά τών σκωριών. 'Τά δέ άργυρεΐα
τά έν τή Αττική κατ’ άρχάς μέν ήν άξιόλογα νυνί δέ έκλείπει" καί
δη καί οί έργαζόμενοι τής μεταλλείας άσθενώς ύπακουούσης, την πα-
λαιάν έκβολάδα καί σκωρίαν άναχωνεύοντες εύρισκον έ'τι έξ αυτής
άποκαθαιρόμενοι άργύριον,τών αρχαίων άπείρως καμινευόντων ’( Στρά-
βων IX, 1, 23).
"Οτι ούτως έξετελεΐτο κατά τον πρώτον αιώνα μ.. X. ή μεταλ-
λουργική έν Λαυρίω έργασία οΰδεμία υπάρχει άμ.φιβολία. Διότι εύρί—
σκορ.εν σήμ.ερον τά τών αρχαιότερων μ.εταλλοπλύσια κεκαλυμμένα υπό
άπορριμμάτων τών άναπλυθεισών έκβολάδων καί έν αύτοΐς λιθάργυ-
ρον ' εις ψήγμ.ατα ή εις λεπτότατα πέταλα. Περί δε του ότι έν αρχή
1 Α. Cordelia, La Gr£ce sous le rapport geologiquc et minöralogique (Paris
1878) σελ. 109.
2 Τό όξείδιον τούτο του μολύβδου (Bleiglätte), δπερ ώς γνωστόν παράγεται κατά
τον χωρισμόν του αργύρου άπό τού μολύβδου δεν ήτο δυνατόν νά συνυπάρχω μετά τών
έκβολάδων τών άργαίων μεταλλoπλυσί(JJV, εάν αύται δέν είχον υποστη εις μεταγενε-
στε'ρας έποχάς άγάπΐνσιν μετά τών αρχαίων της καμινείας απορριμμάτων.