Deutsches Archäologisches Institut / Abteilung Athen [Hrsg.]: Mitteilungen des Deutschen Archäologischen Instituts, Athenische Abteilung (19.1894)

Η ΕΝ ΑΘΗΝΑΙΣ ΑΜΑΖΟΝΙΣ ΣΤΗΛΗ

(Έξέτασις του κειμένου των Παυσανίου Αττικών II, 1'.

(( Εσελθόντων δέ ές την πόλιν έστίν Αντιόπης μνήμα Άμαζόνος.
Ταύτην την Άντιόπην Πίνδαρος μεν φησιν ύπο Ιίειρίθου καί Θησέως
άρπασθήναι, Τροιζηνίω δε Ήγία τοιάδε ές αυτήν πεποίηται-Ήρακλέα
Θεμίσκυραν πολιορκουντα την επί Θερμώδοντι έλεΐν μή δύνασθαι,
Θησέως δε έρασθεΐσαν Άντιόπην, στρατεΰσαι γάρ άμα Ήρακλεϊ καί
Θησέα, παραδουναι τό χωρίον. Τάδε μεν Ήγίας πεποίηκεν' Αθη-
ναίοι δέ φασΊν, έπει τε τιλθον Αμαζόνες Άντιόπην μεν νηο
Μολπαδίας τοξεηθηνα/ι, Μολπαδίαν δέ άποθανειν ι/πό Θη-
Οεως. Καί μνήμα έστι καί Μολπαδίας Άθηναίοις 1 )).
Ήγίας ό ποιητής περιγραφών τον Ήρακλέα πολιορκουντα μετά
του Θησέως τήν επί Θερμώδοντι πόλιν των Αμαζόνων Θεμίσκυραν
καί μή δυνάμενον νά κυρίευσα) αυτής, έδείκνυεν έν τω ποιήματι τήν
Άντιόπην, — μίαν των πολιορκουμένων Αμαζόνων,—έρασθεϊσαν του
Θησέως, άνοίζασαν αύτω τάς πύλας καί παραδουσαν τήν πόλιν. Ταύ-
την τήν άφήγησιν προτάσσων ό Παυσανίας, έπιφέοει όσα έν αύταις
ταΐς Άθήναις ήκουσε περί του θανάτου τής Αντιόπης συνάδοντα ποός
τον λόγον του ποιητοΰ. Δεν πρόκειται περί απλής αρπαγής τής Αν-
τιόπης υπό ΓΙειρίθου καί Θησέως, ως ό Πίνδαρος λέγει, άλλα περί
έρωτος τής Αντιόπης προς τόν Θησέα καί περί παραδόσεως εις τον
Άθηναΐον ηρώα τής πόλεως ής δεν ήδύνατο νά κυριεύση ό μεγαλο-
δύναμος Ηρακλής. Ό τοιουτος λόγος έφαίνετο μεν βεβαίως τοϊς Άθη-
ναίοις εΰπροσδεκτότερος εις τιμήν του βασιλέως καί οίκιστου των Αθη-
νών, υπέρ ού τοσάκις έκόμπασαν τό (( ούκ άνευ Θησέως», έκυροΰτο δε

1 Τδε έκδοσιν J. Η. Ch. Schubart, ούδέν έν τούχω τώ μέρει καινοτομήσαντος ή
διορθώσαντο^, ώς εκ χοΰ προοιμίου (praefatiο ) τής Ικδο'σεως προκύπτει.