DOI Heft:
Heft 4
DOI Artikel:Engastronomenos, Panagios: Ta en to moyseio tis akropoleos anathimata ti Athina
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.38032#0527
ΤΑ ΕΝ ΤΩ ΜΟΥΣΕΙΩ ΤΗΣ ΑΚΡΟΠΟΛΕΩΣ ΑΝΑΘΗΜΑΤΑ
ΤΗ ΑΘΗΝΑ
Διορισθείς προ έτους έφορος του Μουσείου της Άκροπόλεως, όπερ
διά. την σπουδαιότητα των εν αΰτώ κατακειμένων ευρημάτων θεω-
ρείται εν των πολυτιμότατων και έγκύψας εις τήν μελέτην των ε’ν
αύτώ έργων της αρχαίας τέχνης, εύρον μεταξύ άλλων μικρά πήλινα
άγαλμάτια ακέφαλα ύψους 0,10 μ. παριστάντα γυναικείας μορφάς
φερούσας διά μέν της άριστεράς ασπίδα, διά δέ της δεξιάς επί του
στήθους καρπόν ή πτηνόν. Έμελέτησα καλώς τά άγαλμάτια εκείνα
και συνέκρινα αυτά πρός τά έν τή αρχαϊκή αιθούση άνακείμενα μαρ-
μάρινα τοιαυτα καί εις τήν ασπίδα άπιδών δεν έδίστασα νά θεωρήσω
αυτά ως έκπροσωπούντα τήν κατ’ εξοχήν επί τής Άκροπόλεως λα-
τρευομένην θεάν Αθήναν, παρά τήν πέρυσιν έν τω έμώ έργω «Τά
Μνημεία των Αθηνών» (σελ. 201) έκφρασθεϊσαν γνώμην μου τήν
συμφωνούσαν πρός τά ύπό του ήμετέρου αρχαιολόγου Θ. Σοφούλη
γραφόμενα1, ότι ταυτα ήσαν Αγάλματα κοφών, ώρισμένων τούτέστι
παρθένων γυναικών, λαβουσών μέρος έν τή Παναθηναϊκή πομπή, άπερ
οί γονείς ή οί συγγενείς άφιέρουν τή θεά.
Ταυτα γράφων δεν λέγω βεβαίως τι νέον διότι καί προ έμου ό τε
G. Robert έν τινι πραγματεία αΰτοΰ: Eine attische Künstlerin-
schrift aus kleisthenischer Zeit2 3, διϊσχυρίζεται ότι τά αρχαϊκά
εκείνα αγάλματα τά φέροντα είσέτι επί τε τών νώτων καί τών προ-
σώπων αυτών τά ’ι'χνη τής περσικής βαρβαρότητος, ήσαν εικόνες αυτής
τής θεάς Άθηνάς καί ό γενικός έφορος τών αρχαιοτήτων Π. Καββα-
δίας έν τοϊς Γλι/πτοις τον Μοι/σΈίσυ της Άκροπόλεο^ς 3 μετά
τίνος ενδοιασμού ώς Άθηνάς θεωρεί, ώς αναφέρει ό Robert.
' Ίδέ τό ’έργον αϋτου: Τά έν Άκροπόλεχ άγάλματα Κορών. Άθήναι1892.
2 Hermes XXII, 1887, σελ. 129. 135.
3 Άθήναι 1888 σελ. 134.
ΤΗ ΑΘΗΝΑ
Διορισθείς προ έτους έφορος του Μουσείου της Άκροπόλεως, όπερ
διά. την σπουδαιότητα των εν αΰτώ κατακειμένων ευρημάτων θεω-
ρείται εν των πολυτιμότατων και έγκύψας εις τήν μελέτην των ε’ν
αύτώ έργων της αρχαίας τέχνης, εύρον μεταξύ άλλων μικρά πήλινα
άγαλμάτια ακέφαλα ύψους 0,10 μ. παριστάντα γυναικείας μορφάς
φερούσας διά μέν της άριστεράς ασπίδα, διά δέ της δεξιάς επί του
στήθους καρπόν ή πτηνόν. Έμελέτησα καλώς τά άγαλμάτια εκείνα
και συνέκρινα αυτά πρός τά έν τή αρχαϊκή αιθούση άνακείμενα μαρ-
μάρινα τοιαυτα καί εις τήν ασπίδα άπιδών δεν έδίστασα νά θεωρήσω
αυτά ως έκπροσωπούντα τήν κατ’ εξοχήν επί τής Άκροπόλεως λα-
τρευομένην θεάν Αθήναν, παρά τήν πέρυσιν έν τω έμώ έργω «Τά
Μνημεία των Αθηνών» (σελ. 201) έκφρασθεϊσαν γνώμην μου τήν
συμφωνούσαν πρός τά ύπό του ήμετέρου αρχαιολόγου Θ. Σοφούλη
γραφόμενα1, ότι ταυτα ήσαν Αγάλματα κοφών, ώρισμένων τούτέστι
παρθένων γυναικών, λαβουσών μέρος έν τή Παναθηναϊκή πομπή, άπερ
οί γονείς ή οί συγγενείς άφιέρουν τή θεά.
Ταυτα γράφων δεν λέγω βεβαίως τι νέον διότι καί προ έμου ό τε
G. Robert έν τινι πραγματεία αΰτοΰ: Eine attische Künstlerin-
schrift aus kleisthenischer Zeit2 3, διϊσχυρίζεται ότι τά αρχαϊκά
εκείνα αγάλματα τά φέροντα είσέτι επί τε τών νώτων καί τών προ-
σώπων αυτών τά ’ι'χνη τής περσικής βαρβαρότητος, ήσαν εικόνες αυτής
τής θεάς Άθηνάς καί ό γενικός έφορος τών αρχαιοτήτων Π. Καββα-
δίας έν τοϊς Γλι/πτοις τον Μοι/σΈίσυ της Άκροπόλεο^ς 3 μετά
τίνος ενδοιασμού ώς Άθηνάς θεωρεί, ώς αναφέρει ό Robert.
' Ίδέ τό ’έργον αϋτου: Τά έν Άκροπόλεχ άγάλματα Κορών. Άθήναι1892.
2 Hermes XXII, 1887, σελ. 129. 135.
3 Άθήναι 1888 σελ. 134.