DOI Heft:
Nr. 1
DOI Artikel:Kozakiewicz, Stefan: Początek działalności Komasków, Tessyńczyków i Gryzończyków w Polsce - Okres Renesansu (1520 - 1580)
DOI Seite / Zitierlink:https://doi.org/10.11588/diglit.41528#0026
STEFAN KOZAKIEWICZ
II. 7. Chojnów, zamek, fragment elewacji. (Fot. PIS)
żują ma ich pochodzenie z Tassymu i rejonu Como
(,np. Hieronim di, Luga,, Jakub Wółtelini, Krzysztof
Levaruing z Lju,gamo, Wolfgang de Canomiieo).
Głównym dziełem Quadira w Poznaniu jest, jak
wiadomo, zasadnicza: przebudowa ratusza (w łatach
1550—1560) z opatrzeniem fasady w loggie arkadowe
na trzech kondygnacjach. Podobny system arfcadiowań
jak w niie istniejących krużgankach zaniku w Brze-
gu podkreśla jeszcze związki Quadna ze Śląskiem6.
Architektura raituteiza poznańskiego i jego dekoracje
stiulkowe w niektórych salach 'są nla(jwybi|t|niejjszym
i, mimo pożaru w Czaisie ostatniej wojny, najlepiej
zachowanym dziełem, jakie w Pollsce wi„ XVI polzo-
staiwlił architekt pochodzący z pogranicza włosko-
,szwajcarskiego i warsztat pozostający pod jego kie-
runkiem <iili. 8—9).
Quadiro wzniósł w Poznaniu w trzeciej ćwierci wie-
ku szereg budowli głównie miejskich, do Idzdiś nieza-
chowanych: SukienniCe, smatruz, postrzygaiMę, a tak-
że kilka kamienic, wśród nich własną. Działalność jego
i jego warsztatu uwarunkowała przebywanie w Poz-
6 J. Łomnicki, Rezydencja Piastów śląskich w Brze-
gu, „Biuletyn H. S.“, XVII, 1955, s. 371—372.
mamiu Tessynożyków i Komasków aż do ikońca w. XVI.
Ale trzeba sobie równocześnie uzmysłowić, że niecała
sztuka renesansowa Poznania była dziełem tego- Tes-
syńczyika; mp. nagrobki w poznańskiej katedrze, dłuta
Jlana (Michałowicza i Hieronima Cainavesi, podkreślają
■związki Pożnanlia także ze sztuką renesansową Krako-
wa1.
W latach sześćdziesiątych XVI w. architekci tassyń-
scy pojawiaj ą się w Warszawie. Już z lat 1562 ii 1567
mamy wzmianki’ z aktów warszawskich dotyczące Lom-
bardczyków, nie będących jednak zapewne ani Tessyń-
ezykaimi, ani Komaskami (Ambroży Włoch, syn Fran-
ciszka z Cuni, „civitas prope Mediolanum“, prawdo-
podobnie Cuneo; Szymon Mediolańczyk). W r. 1569 po-
jawiają się w Warszawie dwaj architekci teslsyńscy
dobrze nam już znani: Giovanni BattiSta, Quadro
i Jakub Paihr. Zygmunt August powierza: im budowę
■zamku warszawskiego. Pata poi fciilku miesiącach byt-
ności prosił ikrolia, o fcróltki urlop, który uzyskał; udał
się najpewniej ido Brzegu, skąd już nie powrócił, zmu-
szając siwego: wspólnika nie tylko do, dokończenia pracy,
którą mieli kierować wspólnie (itrwała ona do ok.
r. 15731), ale li doi zapłacenia właśnyeh długów. Jak Wia-
14
II. 7. Chojnów, zamek, fragment elewacji. (Fot. PIS)
żują ma ich pochodzenie z Tassymu i rejonu Como
(,np. Hieronim di, Luga,, Jakub Wółtelini, Krzysztof
Levaruing z Lju,gamo, Wolfgang de Canomiieo).
Głównym dziełem Quadira w Poznaniu jest, jak
wiadomo, zasadnicza: przebudowa ratusza (w łatach
1550—1560) z opatrzeniem fasady w loggie arkadowe
na trzech kondygnacjach. Podobny system arfcadiowań
jak w niie istniejących krużgankach zaniku w Brze-
gu podkreśla jeszcze związki Quadna ze Śląskiem6.
Architektura raituteiza poznańskiego i jego dekoracje
stiulkowe w niektórych salach 'są nla(jwybi|t|niejjszym
i, mimo pożaru w Czaisie ostatniej wojny, najlepiej
zachowanym dziełem, jakie w Pollsce wi„ XVI polzo-
staiwlił architekt pochodzący z pogranicza włosko-
,szwajcarskiego i warsztat pozostający pod jego kie-
runkiem <iili. 8—9).
Quadiro wzniósł w Poznaniu w trzeciej ćwierci wie-
ku szereg budowli głównie miejskich, do Idzdiś nieza-
chowanych: SukienniCe, smatruz, postrzygaiMę, a tak-
że kilka kamienic, wśród nich własną. Działalność jego
i jego warsztatu uwarunkowała przebywanie w Poz-
6 J. Łomnicki, Rezydencja Piastów śląskich w Brze-
gu, „Biuletyn H. S.“, XVII, 1955, s. 371—372.
mamiu Tessynożyków i Komasków aż do ikońca w. XVI.
Ale trzeba sobie równocześnie uzmysłowić, że niecała
sztuka renesansowa Poznania była dziełem tego- Tes-
syńczyika; mp. nagrobki w poznańskiej katedrze, dłuta
Jlana (Michałowicza i Hieronima Cainavesi, podkreślają
■związki Pożnanlia także ze sztuką renesansową Krako-
wa1.
W latach sześćdziesiątych XVI w. architekci tassyń-
scy pojawiaj ą się w Warszawie. Już z lat 1562 ii 1567
mamy wzmianki’ z aktów warszawskich dotyczące Lom-
bardczyków, nie będących jednak zapewne ani Tessyń-
ezykaimi, ani Komaskami (Ambroży Włoch, syn Fran-
ciszka z Cuni, „civitas prope Mediolanum“, prawdo-
podobnie Cuneo; Szymon Mediolańczyk). W r. 1569 po-
jawiają się w Warszawie dwaj architekci teslsyńscy
dobrze nam już znani: Giovanni BattiSta, Quadro
i Jakub Paihr. Zygmunt August powierza: im budowę
■zamku warszawskiego. Pata poi fciilku miesiącach byt-
ności prosił ikrolia, o fcróltki urlop, który uzyskał; udał
się najpewniej ido Brzegu, skąd już nie powrócił, zmu-
szając siwego: wspólnika nie tylko do, dokończenia pracy,
którą mieli kierować wspólnie (itrwała ona do ok.
r. 15731), ale li doi zapłacenia właśnyeh długów. Jak Wia-
14