ZAMEK W MOKRSKU GÓRNYM
11. 15. Mokrsko Górne, zamek, narożnik południowo-wschodni od zewnątrz.
ruia, iż budo wniiczowie 'krzyżaccy mlieli imioinioip.oil na
pośredniczenie w przenoszeniu 'tradycji regullarnych
warowni w dorzecze górnej Wisty,, którego archi-
tektura 1 wykazywała więciej powiązań z południem
i zachodem niż z północą.
Triaidycjaimi antycznymi można wytłumaczyć —
i to n)ie zawsze — geneailoiglię schematów formalnych,
alłe tnie falkit ich pojawienia się, który oczywiście warun-
kowany jest przez wiele innych czynników. W Mało-
polsce np. nie budowanoby tylu zamków regularnych,
gdyby nie odwrót od sytuowania rezydencji na wzgó-
rzach. Na nizinach bowiem wznoszono je na ogół na
sztucznych nasypach, dzięki czemu mogły przyjmować
kształty,, uważane przez ich budowniczych za naijide-
alniieijsize pod względem użytkowym czy formallno-
archiiitektomiicznym. Regularność założenia inspiro-
wana względami ponadużytikowymi jest przy tym wy-
łącznie przejawem indywidualnego oblicza twórczego
warsztatu, świadectwem jego kultury architektonicznej.
Dążenie do jasności i regularności, widoczne w pro-
stych inairysach planów budynków ii układach ich
zespołów oraz w chętnym operowaniu modułem kwa-
dratu, cechuje właśnie architekturę małopolską prze-
łomu XV i XVI w. (por. niżej). Na występowanie tych
45
11. 15. Mokrsko Górne, zamek, narożnik południowo-wschodni od zewnątrz.
ruia, iż budo wniiczowie 'krzyżaccy mlieli imioinioip.oil na
pośredniczenie w przenoszeniu 'tradycji regullarnych
warowni w dorzecze górnej Wisty,, którego archi-
tektura 1 wykazywała więciej powiązań z południem
i zachodem niż z północą.
Triaidycjaimi antycznymi można wytłumaczyć —
i to n)ie zawsze — geneailoiglię schematów formalnych,
alłe tnie falkit ich pojawienia się, który oczywiście warun-
kowany jest przez wiele innych czynników. W Mało-
polsce np. nie budowanoby tylu zamków regularnych,
gdyby nie odwrót od sytuowania rezydencji na wzgó-
rzach. Na nizinach bowiem wznoszono je na ogół na
sztucznych nasypach, dzięki czemu mogły przyjmować
kształty,, uważane przez ich budowniczych za naijide-
alniieijsize pod względem użytkowym czy formallno-
archiiitektomiicznym. Regularność założenia inspiro-
wana względami ponadużytikowymi jest przy tym wy-
łącznie przejawem indywidualnego oblicza twórczego
warsztatu, świadectwem jego kultury architektonicznej.
Dążenie do jasności i regularności, widoczne w pro-
stych inairysach planów budynków ii układach ich
zespołów oraz w chętnym operowaniu modułem kwa-
dratu, cechuje właśnie architekturę małopolską prze-
łomu XV i XVI w. (por. niżej). Na występowanie tych
45