DOI Heft:
Nr. 1
DOI Artikel:Miscellanea
DOI Artikel:Drecka, Wanda: Warszawski obraz "Mistyczne zaślubiny św. Katarzyny"
DOI Seite / Zitierlink:https://doi.org/10.11588/diglit.41528#0071
MISTYCZNE ZAŚLUBINY SW. KATARZYNY
II. 2. Warsztat Van Dycka, Zaślubiny mistyczne św.
Katarzyny. Kraków, Muz. Nar. (Fot. Z. Malinowski)
W starym inwentarzu muzealnym, sporządzonym
przez Welońskiego, obraz przedstawiaj ący Mdsityczine
Zaślubiny nosi tytuł „Wieńczenie św. Katarzyny". Na
pierwszy rzut oka trudno wprawdzie; w tej dworskiej
scenie dopatrzeć ;się i treści religijnej), aflJe atrybuty św.
Katarzyny Aleksandryjskiej, złamane koto il miecz16
leżące iu stóp wytwornej damy, nadają jej imię. Do
Mistycznych Zaślubin nawiązuje postać Dzieciątka
Jezus, które podaje pierścień na ostentacyjnie: wyciąg-
niętą dłoń świętej.
Barwna legenda Katarzyny Aleksandryjskiej inspi-
rowała artystów przez wiele wieków, szczególnie od
XI;II w., kiiedy to dominikanin Jakub de Vóraigine
Włączył ją doi sw!ojej Legenda Aureal
Początkowo najczęściej przedstawiane świętą Ka-
tarzynę w całej postaci talk, jalk — ograniczając się
do zabytków polskich — widzimy ją np. na mailołwi-
dłach ściennych z XIV w. w kościele śwt Stanisława
w starym Bielsku17, wspartą o miecz, i z kołem w rę-
ku, spowitą w wytworne szaity, czy w XV w. — wy-
16 K. Kiinstle, jw., s. 369—374.
17 T. Dobrowolski, Kościół św. Stanisława w Sta-
rym Bielsku, Katowice 1932, il. 40, s. 51.
18 z. Amelsenowa, Rękopisy i pierwodruki ilumino-
wane Biblioteki Jagiellońskiej, Wrocław—Kraków 1958, il. 174,
nr 131, s. 117.
nurzającą się z miękkich fałd na. rysunku Mistrza
Pięknych Madonn z Hymnariium od Augustianów Kra-
kowskich I8, lufo wśród muzykujących aniołów o jas-
kółczych skrzydłach na tablicy z kościoła faroego
w Blieczu 10 Obraz ten jest wzbogacony o jeszcze jeden
motyw ikonograficzny: pod stopami1 Katarzyny leży
Wyciągnięta postać cesarza'20,. Katarzyna zwykle towa-
rzyszy św. Barbarze Hub Dorocie, a czasem, św. Micha-
łowi;, jak na tryptyku w Dębnie, gdzie oboje stoją po
bokach Madonny z Dzieciątkiem. Ale i! w XV 'w. przed-
stawiono św. Katarzynę Aleksandryjską jako, Oblu-
bienicę Chrystusa. Pomijając przykłady z malarstwa
nlderiaindziMego, możemy znaleźć analogiczne przed-
stawienie ma tablicy z Muzeum Przemysłu Miejskiego
we Lwowie21, mylnie chyba tam określonej jako1 szko-
ła niemiecka (podobieństwo stylistyczne z tryptykiem
z domu Matejki).
Jeszcze w XVI w. na Śląsku Cieszyńskim odnaj-
dziemy zaślubiny św. Katarzyny w ^tradycyjnej Santa
Oonversaziome., W owym czasie óbiok całego cyklu le-
19 M. Walicki, Polska Sztuka Gotycka. Katalog wy-
stawy, Warszawa 1935, poz. 153, s. 43.
20 K. Kunstle, jw., s. 370.
21 L. Wierzbicki, Wystawa Archeologiczna Polsko-
Ruska we Lwowie, Lwów 1885, tabl. XXXVII.
59
II. 2. Warsztat Van Dycka, Zaślubiny mistyczne św.
Katarzyny. Kraków, Muz. Nar. (Fot. Z. Malinowski)
W starym inwentarzu muzealnym, sporządzonym
przez Welońskiego, obraz przedstawiaj ący Mdsityczine
Zaślubiny nosi tytuł „Wieńczenie św. Katarzyny". Na
pierwszy rzut oka trudno wprawdzie; w tej dworskiej
scenie dopatrzeć ;się i treści religijnej), aflJe atrybuty św.
Katarzyny Aleksandryjskiej, złamane koto il miecz16
leżące iu stóp wytwornej damy, nadają jej imię. Do
Mistycznych Zaślubin nawiązuje postać Dzieciątka
Jezus, które podaje pierścień na ostentacyjnie: wyciąg-
niętą dłoń świętej.
Barwna legenda Katarzyny Aleksandryjskiej inspi-
rowała artystów przez wiele wieków, szczególnie od
XI;II w., kiiedy to dominikanin Jakub de Vóraigine
Włączył ją doi sw!ojej Legenda Aureal
Początkowo najczęściej przedstawiane świętą Ka-
tarzynę w całej postaci talk, jalk — ograniczając się
do zabytków polskich — widzimy ją np. na mailołwi-
dłach ściennych z XIV w. w kościele śwt Stanisława
w starym Bielsku17, wspartą o miecz, i z kołem w rę-
ku, spowitą w wytworne szaity, czy w XV w. — wy-
16 K. Kiinstle, jw., s. 369—374.
17 T. Dobrowolski, Kościół św. Stanisława w Sta-
rym Bielsku, Katowice 1932, il. 40, s. 51.
18 z. Amelsenowa, Rękopisy i pierwodruki ilumino-
wane Biblioteki Jagiellońskiej, Wrocław—Kraków 1958, il. 174,
nr 131, s. 117.
nurzającą się z miękkich fałd na. rysunku Mistrza
Pięknych Madonn z Hymnariium od Augustianów Kra-
kowskich I8, lufo wśród muzykujących aniołów o jas-
kółczych skrzydłach na tablicy z kościoła faroego
w Blieczu 10 Obraz ten jest wzbogacony o jeszcze jeden
motyw ikonograficzny: pod stopami1 Katarzyny leży
Wyciągnięta postać cesarza'20,. Katarzyna zwykle towa-
rzyszy św. Barbarze Hub Dorocie, a czasem, św. Micha-
łowi;, jak na tryptyku w Dębnie, gdzie oboje stoją po
bokach Madonny z Dzieciątkiem. Ale i! w XV 'w. przed-
stawiono św. Katarzynę Aleksandryjską jako, Oblu-
bienicę Chrystusa. Pomijając przykłady z malarstwa
nlderiaindziMego, możemy znaleźć analogiczne przed-
stawienie ma tablicy z Muzeum Przemysłu Miejskiego
we Lwowie21, mylnie chyba tam określonej jako1 szko-
ła niemiecka (podobieństwo stylistyczne z tryptykiem
z domu Matejki).
Jeszcze w XVI w. na Śląsku Cieszyńskim odnaj-
dziemy zaślubiny św. Katarzyny w ^tradycyjnej Santa
Oonversaziome., W owym czasie óbiok całego cyklu le-
19 M. Walicki, Polska Sztuka Gotycka. Katalog wy-
stawy, Warszawa 1935, poz. 153, s. 43.
20 K. Kunstle, jw., s. 370.
21 L. Wierzbicki, Wystawa Archeologiczna Polsko-
Ruska we Lwowie, Lwów 1885, tabl. XXXVII.
59