MISTYCZNE ZAŚLUBINY SW. KATARZYNY
II. 6. Malarz nieznany, Portret Urszuli z Denhoffów Marcinowej Kątskiej.
Warszawa, Muz. Nar. (Fot. H. Romanowski)
Spośród współczesnych malarzy warszawskich nie
wdamy nic o „sławetnym pafcnu Andrzeju”, któremu
nadano grunta nie opodal kościoła św. Krzyża44, ani
o llwoWianlinliie, Krzysztofie Zaicibnowliaziu45, czy Janie
Aleksandrowiczu46. Z kręgu malarzy dworskich za-
sługiwaliby na uwagę śląski malarz Bartłomiej Strobel,
44 E. Rastawiecki, jw., t. III, s. 111—112.
45 E. Rastawiecki, jw., s. 74; T. Mańkowski,
Lwowski cech malarzy, Lwów 1936, s. 70.
46 e. Rastawiecki, jw., s. 109; T. Mańkowski,
jw., s. 74.
47 Z. Wdowlszewski, Zatwierdzenie w r. 1639 tzw.
który jiuż w 1641 roku otrzymał sierwditorait od pierw-
szego mężai Marii. Ludwiki, Władysława IV 47„. Św.
Anna ^Samotrzecia z Enaimborika48 mai nawet pewne
analogie z Warszawskimi Zaślubinami poprzez, przed-
stawienie Dzieciątka; Oi okrągłej, kędzierzawej główce,
w długiej sukni do stóp i swobodnym rodzajowym
serwitoratu królewskiego przez Władysława IV udzielonego
Bartłomiejowi Stroblowi z Wrocławia i o zaginionych obra-
zach tego malarza w Katedrze Wileńskiej, Prace K. H. S., Kra-
ków 1930, IV, Sprawozdania z Posiedzeń s. LVI—LVIII.
48 W. Tomkiewicz, Malarstwo dworskie w dobie Wła-
dysława IV, „Biuletyn H. S.“ XVII, 1950, s. 188, il. 33.
63
II. 6. Malarz nieznany, Portret Urszuli z Denhoffów Marcinowej Kątskiej.
Warszawa, Muz. Nar. (Fot. H. Romanowski)
Spośród współczesnych malarzy warszawskich nie
wdamy nic o „sławetnym pafcnu Andrzeju”, któremu
nadano grunta nie opodal kościoła św. Krzyża44, ani
o llwoWianlinliie, Krzysztofie Zaicibnowliaziu45, czy Janie
Aleksandrowiczu46. Z kręgu malarzy dworskich za-
sługiwaliby na uwagę śląski malarz Bartłomiej Strobel,
44 E. Rastawiecki, jw., t. III, s. 111—112.
45 E. Rastawiecki, jw., s. 74; T. Mańkowski,
Lwowski cech malarzy, Lwów 1936, s. 70.
46 e. Rastawiecki, jw., s. 109; T. Mańkowski,
jw., s. 74.
47 Z. Wdowlszewski, Zatwierdzenie w r. 1639 tzw.
który jiuż w 1641 roku otrzymał sierwditorait od pierw-
szego mężai Marii. Ludwiki, Władysława IV 47„. Św.
Anna ^Samotrzecia z Enaimborika48 mai nawet pewne
analogie z Warszawskimi Zaślubinami poprzez, przed-
stawienie Dzieciątka; Oi okrągłej, kędzierzawej główce,
w długiej sukni do stóp i swobodnym rodzajowym
serwitoratu królewskiego przez Władysława IV udzielonego
Bartłomiejowi Stroblowi z Wrocławia i o zaginionych obra-
zach tego malarza w Katedrze Wileńskiej, Prace K. H. S., Kra-
ków 1930, IV, Sprawozdania z Posiedzeń s. LVI—LVIII.
48 W. Tomkiewicz, Malarstwo dworskie w dobie Wła-
dysława IV, „Biuletyn H. S.“ XVII, 1950, s. 188, il. 33.
63