Instytut Sztuki (Warschau) [Hrsg.]; Państwowy Instytut Sztuki (bis 1959) [Hrsg.]; Stowarzyszenie Historyków Sztuki [Hrsg.]: Biuletyn Historii Sztuki (24.1962)

II. 1. J. Chrucki, Martwa natura z lornetką, 1839. Warszawa, Muzeum Narodowe.
(Fot. H. Romanowski)

JOANNA MiIŁOBĘDZKA

JAN CHRUCKI - NOWE DANE DO ŻYCIA I TWÓRCZOŚCI

Zbiory Muzeum Narodowego w Warszawie wzbo-
gaciły się w łatach powojennych o kilka obrazów Jana
Chrucikiego, malarza reprezentowanego dotychczas
w muzeach polskich niewielką ilością dzieł. Twór-
czość malarska Chruckiego, związana z Petersburgiem,
Wileńszczyzną i WitebszCzyzną posiada skromną li-
teraturę; opracowania polskie, a także rosyjskie i ra-
1 J. I. Kraszewski, Album wileńskie J. K. Wil-
czyńskiego, List do redakcji Tygodnika Petersburgskiego,
wyj. z „Athenaeum”, VI, 1849, Wilno 1850, s. 10 i 16; E. Ra-
stawiecki, Rozbiory i sprawozdania z dzieł, „Album

dzieckie ograniczają się na ogół do skąpych i błęd-
nych wzmianek, rozsianych najczęściej w katalogach
zbiorów i wystaw.
Nazwisko Chrupkiego pojawia się poraź pierwszy
w literaturze polskiej w związku z wielką akcją
artystyczno-wydawniczą, jaką było przygotowywanie
przez J. K. Wilczyńskiego „Albumu Wileńskiego” \
Wileńskie” wydawane przez J. K. Wilczyńskiego,
Pamiętnik Sztuk Pięknych, wyid. B. Podczaszyński, War-
szawa 1854, S. 61—62 , 64.

171