Instytut Sztuki (Warschau) [Hrsg.]; Państwowy Instytut Sztuki (bis 1959) [Hrsg.]; Stowarzyszenie Historyków Sztuki [Hrsg.]: Biuletyn Historii Sztuki (24.1962)

II. 1. Gabriela Radolińska (?), Widok parku i pałacu w Sternikach, ok. 1830. Wg Karwowskiego

ZOFIA OSTROWSKA-KĘBLOWSKA

PAŁAC W SIERNIKACH

1. Dawny pałac Katarzyny Radolińśkiej w Sienni-
kach, jeden z najwcześniejszych na terenie Wielko-
polski klasycystycznych pałaców, a jak się w wyniku
ostatnich badań okazuje — również na terenie całej
Polski —• późno wszedł do literatury naukowej 1 i z tej
racji do dziś nie uzyskał należnego mu, a kluczowego
zapewne miejsca w dziejach polskiej architektury
pałacowej okresu Oświecenia.
1 Słownik, geograficzny, t. X (dane częściowo mylne);
S. Karwowski, Geschichte des Hauses Leszczyc von
Radolin Radoliński, Poznań 1908, s. 145—149; L. Durczy-
kiewicz, Dwory w Wielkim Księstwie Poznańskim, Poz-
nań 1912, s. 34.
2 J. D o b r z y c k i, Studia nad wiejskimi pałacami
wielkopolskimi z doby neoklasycyzmu. Referat na posiedze-

Zainteresowanie wzbudził pałac dopiero gdy
w r. 1928 wspomniał o nim Dobrzycki2 autorstwo
przypisując architektowi Henrykowi Ittarowi. Stry-
jeński3 publikując wyniki badań Dobrzyckiego hipo-
tezę o autorstwie Ittara uzasadniał niepotwierdzoną
tradycją o włoskim budowniczym4, oraz możliwością
zaprotegowania go Radolińśkiej przez Kazimierza Ra-
czyńskiego, któremu miał on być znany5.
niiu PAU 15.11.1928. Streszczenie „Prace Komisji Hist. Sztu-
ki”, t. V 1934, s. XVI — XVII.
J T. iS t r y j e ń s k i, Pałace wiejskie i dwory z czasów
saskich, St. Augusta i Ks. Warszawskiego w woj. poznań-
skim, Warszawa—Kraków >1929, ,s. 70—71.
i Karwowski, jw., nie wspomina o takiej tradycji.
5 Stryjeński, jw., s. 71.

200