Instytut Sztuki (Warschau) [Editor]; Państwowy Instytut Sztuki (bis 1959) [Editor]; Stowarzyszenie Historyków Sztuki [Editor]: Biuletyn Historii Sztuki (24.1962)

EZECHIEL PARITIUS — MALARZ PIASTÓW ŚLĄSKICH


II. 4. Ludwika ks. legnicko-brzeska, matka ostatniego Piasta. Wg
miedziorytu J. B. Paraviciniego, sygn. Ezechiel Paritius Pinxit (Johan
Bapt. Parauicini sculptor). (Fot. H. Więcek)

więcej czasie nastąpił jego zgon, zapewne w Brzegu
lub w Oławie, dokąd przenieść się mógł po wygaś-
nięciu linii śląskiej Piastów w 1675 r. wraz z dworem
księżny Ludwiki23.
Artystyczna twórczość Paritiusa na Śląsku a więc
zarówno we Wrocławiu jak i w Brzegu jest dotąd
nieznana. Według relacji Scherffera uprawiał on tak
malarstwo portretowe jak alegoryczne i religijne,
zaś do pozycji najcenniejszych należeć miały nie-
23 Dokładna data zgonu Paritiusa nie jest dotąd znana.
Nie można jednak w żadnym wypadku wiązać z osobą
Ezechiela zm. dnia 4.IV.1696 r. w Toszku malarza imieniem
Jan Sikora (W. Krause, Grundrlss eines Lezikons bil-
dender Kuenstler und Kunsthandwerker In Oberschlesien,
Oppeln 1933, t. 1, S. 189).

zachowane obrazy Mojżesza, św. Piotra, Dawida
z mieczem w ręku oraz Zuzanny w kąpieli. Pięć
z serii portretów książąt piastowskich wykonanych
przez artystę dla zamku brzeskiego i oławskiego
znane są jedynie z rycin sztycharzy Paraviciniego
oraz Sandrarta (il. 1—5)24.
Wraz z dwoma Włochami Carlo Rossim oraz Gia-
como Szianzim współpracował, być może Paritius też
i przy dekoracji malarskiej zamku w Oławie25.

24 H. W. Singer, Allgemeiner Blldniskatalog, Leipzig
1930—1936, Nry 101167, 31938, 31930, 57641, 81826—7.
25 Hipotezę tę, b. zresztą prawdopodobną wysunął
K. B i m 1 e r, Das Piastenschloss zu Ohlau. Schlesische
Burgen und Renaissancescłiloesser, Lieferung 3, Breslau
1936, S. 54.

415