Instytut Sztuki (Warschau) [Hrsg.]; Państwowy Instytut Sztuki (bis 1959) [Hrsg.]; Stowarzyszenie Historyków Sztuki [Hrsg.]: Biuletyn Historii Sztuki (26.1964)

ODNALEZIONA SYGNATURA TZW. TRYPTYKU BARNIMA. XI


II. 1. Awers lewego skrzydła
tryptyku Barnima XI z portre-
tem fundatora. (Repy, wg H. Boe-
thego)


II. 2. Awers prawego skrzydła
tryptyku Barnima XI z portre-
tem Anny Brunświckiej, żony
księcia Barnima. (Fot. J. Zda-
rewicz)

wzmiankuje, że był nadwornym malarzem książąt
pomorskich. Jednakże z zachowanej korespondencji
księcia Barnima XI wynika 6, że Gabriel Glockenthon
(Glockendon) znajdował -się w służbie księcia jesz-
cze w latach 1554—56. Anna Dworakowska7 zwraca
uwagę na zdecydowanie różny poziom artystyczny

6 H. von Petersdorf,

mern und Steinmetz Hans

Herzog Barnim, XI von Pom-
Schenslieb, „Archiv fiir Kul-

poszczególnych części tryptyku, z czego należałoby
wysunąć wniosek, że ołtarz jest dziełem warsztato-
wym i pracowało nad nim co najmniej dwóch arty-
stów. Jednocześnie autorka wspomina o dość często
spotykanym motywie tego rodzaju sygnatury na
dziełach XVI-wiecznych malarzy z kręgu szkoły Cra-
nacha.

turgeschichte”, XIII, 1917, nr 1/2.
7 A. Dworakowska, jw., s. 348.

113