DOI article:
Artykuły i komunikaty
DOI article:Zarębska, Teresa: Wielkie osie urbanistyczne XVIII-wiecznej Warszawy a kreacje André Le Nôtre'a
DOI Page / Citation link: https://doi.org/10.11588/diglit.49351#0060
54
Teresa Zarębska
9. Wersal - widok dziedzińców po realizacji zespołu pałacowego Mansarta
9. Yersailles, view of the courtyards following the construction of Mansarts palalial ensemble
Repr. wg/after P. Bourget, G. Cattani
Założenie warszawskiej Osi Saskiej poprzedził może także świetny plan P. Le Pautre’a,
niestety nie datowany, jak również plan z początku XVIII wieku22 o nieco bogatszej treści,
i plan miasta z 1704 roku23 oraz plan „Małego Parku” z 1714 roku24. Znane XVIII-wieczne
plany Wersalu: opata Delagrive (z 1746 roku), J. F. Blondela, (opublikowany w dziele z lat
1771 -74)25, czy Constanta de la Notte z 1783 roku26 nie mogły już stanowić źródła inspiracji
dla projektu naszej Osi Saskiej, przynajmniej we wczesnych fazach jej kształtowania.
Próba odnalezienia analogii między modelami francuskimi a wielkimi osiami Warszawy
wymaga więc uwzględnienia wielu przekształceń ich formy; i modele, i rozwiązania prze-
strzenne, na które powoływały się nasze kompozycje, dojrzewały ulegając rozbudowie
i adaptacjom.
Warszawska najwcześniejsza faza budowy obu wielkoprzestrzennych „osi” wiąże się
z okresem panowania Augusta II. In statu nascendi obie sięgały XVII wieku, gdyż zostały
22 Autorem jest, wg. LAYEDANA, Piganiol de la Force (Les villes.., fig. 74).
23 Reprodukcja [W:] LEMOINE, op. cit. s. 255.
24 Reprodukcja [W:] A. LICZBIŃSK1, S. MIŁOSZEWSKI, Rejestr ogrodów polskich. Rysunki, fotografie i pomiary
Stanisława Miłoszewskiego. Warszawa 1965, z. 3; s. 15.
25 Reprodukcja [W:] PAWŁOWSKI, op. cit., s. 54.
26 Reprodukcja [W:] LAYEDAN, Histoire .... s. 245.
Teresa Zarębska
9. Wersal - widok dziedzińców po realizacji zespołu pałacowego Mansarta
9. Yersailles, view of the courtyards following the construction of Mansarts palalial ensemble
Repr. wg/after P. Bourget, G. Cattani
Założenie warszawskiej Osi Saskiej poprzedził może także świetny plan P. Le Pautre’a,
niestety nie datowany, jak również plan z początku XVIII wieku22 o nieco bogatszej treści,
i plan miasta z 1704 roku23 oraz plan „Małego Parku” z 1714 roku24. Znane XVIII-wieczne
plany Wersalu: opata Delagrive (z 1746 roku), J. F. Blondela, (opublikowany w dziele z lat
1771 -74)25, czy Constanta de la Notte z 1783 roku26 nie mogły już stanowić źródła inspiracji
dla projektu naszej Osi Saskiej, przynajmniej we wczesnych fazach jej kształtowania.
Próba odnalezienia analogii między modelami francuskimi a wielkimi osiami Warszawy
wymaga więc uwzględnienia wielu przekształceń ich formy; i modele, i rozwiązania prze-
strzenne, na które powoływały się nasze kompozycje, dojrzewały ulegając rozbudowie
i adaptacjom.
Warszawska najwcześniejsza faza budowy obu wielkoprzestrzennych „osi” wiąże się
z okresem panowania Augusta II. In statu nascendi obie sięgały XVII wieku, gdyż zostały
22 Autorem jest, wg. LAYEDANA, Piganiol de la Force (Les villes.., fig. 74).
23 Reprodukcja [W:] LEMOINE, op. cit. s. 255.
24 Reprodukcja [W:] A. LICZBIŃSK1, S. MIŁOSZEWSKI, Rejestr ogrodów polskich. Rysunki, fotografie i pomiary
Stanisława Miłoszewskiego. Warszawa 1965, z. 3; s. 15.
25 Reprodukcja [W:] PAWŁOWSKI, op. cit., s. 54.
26 Reprodukcja [W:] LAYEDAN, Histoire .... s. 245.