Instytut Sztuki (Warschau) [Hrsg.]; Państwowy Instytut Sztuki (bis 1959) [Hrsg.]; Stowarzyszenie Historyków Sztuki [Hrsg.]: Biuletyn Historii Sztuki (80.2018)

134

Αννα Wierzbicka


7. Otwarcie wystawy sztuki polskiej w Paryżu, 12 kwietnia 1921 roku.
Od lewej stoją: Edward Wittig (komisarz wystawy), hrabia Maurycy Zamoyski (poseł RP), Leon
Berard (wiceprezes Salon de la Societe nationale des beaux-arts), Albert Bartholome (prezes
Salon de la Societe nationale des beaux-arts), minister Stanisław Patek, hrabia I. Łubieński,
Ferdynand Ruszczyć (komisarz wystawy), konsul generalny Bohdan Chełmicki,
hrabina M. Zamoyska. Repr. wg „Świat", 1921, nr 18, s. 9
traktatu wojskowego. Chodziło o wykorzystanie tego wydarzenia w celu zwrócenia uwagi
opinii publicznej na Polskę i jej kulturę. Zamiarem organizatorów wystawy było, aby Eu-
ropa, a przede wszystkim Francja, dostrzegła w Polsce sojusznika i partnera.
Ekspozycję montowano w pośpiechu, pracowali przy niej przedstawiciele trzech pol-
skich miast: Warszawy (Edward Wittig i Czesław Poznański12), Wilna (Władysław Tatar-
kiewicz i Ferdynand Ruszczyc) i Krakowa (Ludwik Puget vel Puszet i Xawery
Dunikowski)13. Obrazy i rzeźby dostarczono do Paryża dopiero parę dni przed otwarciem
wystawy - wagony z dziełami sztuki dojechały nad Sekwanę 7 kwietnia14. Wystawę
otwarto dla publiczności 12 kwietnia 1921 w Grand Palais, w którym jednocześnie odby-
wał się Salon de la Societe nationale des beaux-arts. Inauguracji dokonał minister instruk-
cji publicznej Leon Berard, w uroczystości uczestniczyli także reprezentant sztuk
pięknych Paul Leon, przewodniczący Societe nationale des beaux-arts Albert Bartholome
oraz poseł RP w Paryżu Maurycy Zamoyski, a także organizatorzy - Edward Wittig

12 Czesław Poznański (1885-1957) był malarzem i prawnikiem, publicystą oraz działaczem niepodległościowym.
W roku 1908 ukończył studia prawnicze na Sorbonie, a w 1909 otworzył w Warszawie kancelarię adwokacką. W czasie
I wojny światowej prowadził działalność polityczną i niepodległościową. Opublikował m.in. rozprawę Mistrzowie rzeź-
by francuskiej (Lwów 1909), publikował też teksty o artystach polskich w pismach francuskich; był członkiem zarządu
Sekcji Plastyków Polskiego Klubu Artystycznego (powstałego w roku 1917); w 1931 w Salonie Artystycznym w War-
szawie odbyła się wystawa jego płócien; w latach 1929-1938 przebywał w Genewie, a od 1940 r. w Londynie.

13 RUSZCZYC, op. cit., s. 136.

14 Z powodu formalności celnych obrazy i rzeźby dotarły z dużym opóźnieniem zaledwie sześć dni przed otwarciem
ekspozycji. Zob. Maria KASTERSKA, „Wystawa sztuk pięknych (pierwsze wrażenia z vernissage'u)", Świat, 1921, nr
17, s. 6-7; RUSZCZYC, op. cit., s. 122.