Historia budowy sanktuarium św. Anny w Oleśnie
611
7a. Olesno, sanktuarium św. Anny,
storczykowa więźba dachowa nad nawą,
dolna partia, widok od południowego
zachodu. Fot. Aleksander Konieczny 2018
7b. Olesno, sanktuarium św. Anny,
storczykowa więźba dachowa nad nawą,
górna partia, widok od południowego
zachodu. Fot. Aleksander Konieczny 2018
rakterze popularnonaukowym7. Autorka koncentruje się przede wszystkim na wyposaże-
niu sanktuarium, historii kultu św. Anny i innych świętych, kulturze i religijności ludowej,
natomiast architektura znajduje się na marginesie jej zainteresowań. Niezależnie od tego
praca ta stanowi niezwykle cenne podsumowanie dotychczasowych badań.
Najważniejszym źródłem poznania historii sanktuarium św. Anny była kronika kościelna
spisana po polsku w latach 1700-1708 przez przeora oleskich kanoników regularnych, Augu-
styna Błazika, który odnotował w niej wiele faktów, często mieszając je z legendami. Kronika
spłonęła wraz z archiwum parafialnym w Oleśnie w czasie ostatniej wojny w styczniu 1945 r.8
To bezcenne źródło znamy dzisiaj jedynie ze starszych opracowań, przede wszystkim dwóch
niemieckojęzycznych publikacji: Carla Cuno, poświęconej trzem drewnianym kościołom na
Śląsku, wydanej w 1856 r.9, i Józefa Lompy, autora historii Olesna napisanej ok. 1860 r.10 Opra-
cowania te zawierają odpisy fragmentów kroniki, ale w tłumaczeniu niemieckim.
7 Ewa CICHOŃ, Mirosław DEDYK (zdjęcia), Sanktuarium św. Anny w Oleśnie. Oleska róża zaklęta w drewno. 1518-
2018. 500-lecie konsekracji kościoła, Olesno 2018.
8 CICHOŃ, op. cit., s. 29, 140.
9 CUNO, op. cit., szp. 393-398 i rysunek inwentaryzacyjny [w:] Atlas zur Zeitschrift..., tabl. 45.
10 Joseph LOMPA, Geschichtliche Darstellung der merkwiirdigsten Ereignisse in der Kóniglichen Kreisstadt Rosen-
berg. Ein Fragment zur Geschichte Schlesiens, Cosel [um 1860]. W roku 1972 praca Lompy została przetłumaczona na
język polski i opublikowana w czasopiśmie Głos Olesna, R. 7 (1972), s. 6-33 i R. 8 (1973), s. 6-31. W roku 2008 ukazał
się reprint oryginału wydania niemieckiego z polskim tłumaczeniem pochodzącym z Głosu Olesna.
611
7a. Olesno, sanktuarium św. Anny,
storczykowa więźba dachowa nad nawą,
dolna partia, widok od południowego
zachodu. Fot. Aleksander Konieczny 2018
7b. Olesno, sanktuarium św. Anny,
storczykowa więźba dachowa nad nawą,
górna partia, widok od południowego
zachodu. Fot. Aleksander Konieczny 2018
rakterze popularnonaukowym7. Autorka koncentruje się przede wszystkim na wyposaże-
niu sanktuarium, historii kultu św. Anny i innych świętych, kulturze i religijności ludowej,
natomiast architektura znajduje się na marginesie jej zainteresowań. Niezależnie od tego
praca ta stanowi niezwykle cenne podsumowanie dotychczasowych badań.
Najważniejszym źródłem poznania historii sanktuarium św. Anny była kronika kościelna
spisana po polsku w latach 1700-1708 przez przeora oleskich kanoników regularnych, Augu-
styna Błazika, który odnotował w niej wiele faktów, często mieszając je z legendami. Kronika
spłonęła wraz z archiwum parafialnym w Oleśnie w czasie ostatniej wojny w styczniu 1945 r.8
To bezcenne źródło znamy dzisiaj jedynie ze starszych opracowań, przede wszystkim dwóch
niemieckojęzycznych publikacji: Carla Cuno, poświęconej trzem drewnianym kościołom na
Śląsku, wydanej w 1856 r.9, i Józefa Lompy, autora historii Olesna napisanej ok. 1860 r.10 Opra-
cowania te zawierają odpisy fragmentów kroniki, ale w tłumaczeniu niemieckim.
7 Ewa CICHOŃ, Mirosław DEDYK (zdjęcia), Sanktuarium św. Anny w Oleśnie. Oleska róża zaklęta w drewno. 1518-
2018. 500-lecie konsekracji kościoła, Olesno 2018.
8 CICHOŃ, op. cit., s. 29, 140.
9 CUNO, op. cit., szp. 393-398 i rysunek inwentaryzacyjny [w:] Atlas zur Zeitschrift..., tabl. 45.
10 Joseph LOMPA, Geschichtliche Darstellung der merkwiirdigsten Ereignisse in der Kóniglichen Kreisstadt Rosen-
berg. Ein Fragment zur Geschichte Schlesiens, Cosel [um 1860]. W roku 1972 praca Lompy została przetłumaczona na
język polski i opublikowana w czasopiśmie Głos Olesna, R. 7 (1972), s. 6-33 i R. 8 (1973), s. 6-31. W roku 2008 ukazał
się reprint oryginału wydania niemieckiego z polskim tłumaczeniem pochodzącym z Głosu Olesna.