DOI Heft:
Nr. 4
DOI Artikel:Artykuły
DOI Artikel:Jamski, Piotr J.: Wystawa Zdobnictwa Ludwisarskiego - Lwów 1920
DOI Seite / Zitierlink:https://doi.org/10.11588/diglit.71010#0837
Wystawa Zdobnictwa Ludwisarskiego - Lwów 1920
823
„Wystawa zdobnictwa ludwisarskiego" pod wieloma względami przyczyni się nieza-
wodnie do świetnej odbudowy naszego przemysłu ludwisarskiego.
1. zobrazuje nam wyczerpująco w profilowych rysunkach, grafiach i wiernych zdjęciach
fotograficznych ewolucję form, jarzm i serc dzwonowych na przestrzeni pięciu wieków.
2. W gipsowych eksponatach da niezrównany przegląd rozwoju naszego zdobnictwa
dzwonowego w ornamentyce i płaskorzeźbionych reliefach płaszczowych.
3. W wiernych przerysach i odciskach wskaże piękność w stylizacji a poprawność lin-
gwistyczną, w lakonicznych a silnych inskrypcjach epoki gotyku i renesansu, wytknie
zarazem banalność epigraficzną w czasach późnego baroku.
4. W oryginalnych zabytkowych okazach XVI i XVII wieku przypomni pierwszorzęd-
ne wzory naszej rodzimej techniki odlewniczej i zapomniane nazwiska ich mistrzów.
5. Zapozna szerszy ogół społeczeństwa naszego z wiekowym dorobkiem w dziedzinie
rodzimego odlewnictwa, skłoni nasze fachowe siły techniczne do zastanowienia się nad
udoskonaleniem przeszłej sztuki odlewniczej, a naszych artystów pobudzi do pracy twór-
czej nad skomponowaniem nowego oryginalnego na swojskich motywach wzorowanego
zdobnictwa odlewniczego.
6. Dopomoże naszemu przyszłemu przemysłowi ludwisarskiemu, poprzez lata wieko-
wej niewoli i związanego z nią upadku domorosłej sztuki odlewniczej nawiązać z żywot-
ną ongiś tradycją i będzie propagować (tem skuteczniej, że jest zamiar przeniesienia
wystawy tej ze Lwowa do Krakowa, a może i do innych ośrodków przemysłowych i kul-
turalnych ziem naszych) myśl odbudowy naszego odlewnictwa, wedle potrzeb i wymo-
gów lokalnych i będzie ze wszech miar pożądaną podnietą w indywidualnej, twórczej
pracy na polu nowożytnej techniki i artyzmu polskiego.
W zamiarze urządzenia i otwarcia „Wystawy zdobnictwa dzwonowego" w murach
Lwowa, tak świetnie zapisanego w XVI i XVII wieku środowiska staropolskiej sztuki
giserskiej i podejmujacego w chwili zjednoczenia ziem Polskich w chlubnej tradycji
tkwiącą myśl odbudowy przemysłu ludwiarskiego, przewiduje Komitet Wystawowy pew-
ne koszta zwiazane z przysposobieniem i eksponowaniem zgromadzonych materiałów na
widok publiczny. Umiejętne przerysowanie pewnej partyi materiałów zdobniczo-inskryp-
cyjnego, przysposobienie odlewów gipsowych i powiększeń fotograficznych, sporządze-
nie przy pomocy lokalnych rzeźbiarzy modeli dla pamiątkowych dzwonów i projektów
dla nowożytnego odlewnictwa, wreszcie wyposażenie wystawy w niezbędny zasób środ-
ków pomocniczych, uzależnia Komitet Wystawowy od niezbędnej na ten cel „ad mini-
mum" wymogów zredukowanej kwoty 10 000 koron. W myśl przyjętych wywodów
upraszają podpisani. Wysokie Ministerstwo Przemysłu i Handlu raczy z pełnym zrozu-
mieniem potrzeb uprzemysłowienia Wschodnich Kresów Rzeczypospolitej przyznać
i wyasygnować (na ręce ks. Arcybiskupa Józefa Bilczewskiego) na pokrycie kosztów
zwiazanych z urządzeniem we Lwowie „Wystawy zdobnictwa dzwonowego" subwencji
w wysokości 10 000 (t.j. dziesięć tysięcy) koron.
We Lwowie 5 stycznia 1920 roku
podpisali: ks. J. Bilczewski, ks. J. Teodorowicz,
Protektorowie wystawy:
dr Aleksander Czołowski - Dyrektor Muzeum Narodowego im. Jana III,
dr Karol Badecki - Archiwariusz m. Lwowa i wnioskodawca,
Kazimierz Chudziński - artysta rzeźbiarz.
Adres Komitetu Wystawowego: Lwów, archiwum miejskie, ratusz, parter.
823
„Wystawa zdobnictwa ludwisarskiego" pod wieloma względami przyczyni się nieza-
wodnie do świetnej odbudowy naszego przemysłu ludwisarskiego.
1. zobrazuje nam wyczerpująco w profilowych rysunkach, grafiach i wiernych zdjęciach
fotograficznych ewolucję form, jarzm i serc dzwonowych na przestrzeni pięciu wieków.
2. W gipsowych eksponatach da niezrównany przegląd rozwoju naszego zdobnictwa
dzwonowego w ornamentyce i płaskorzeźbionych reliefach płaszczowych.
3. W wiernych przerysach i odciskach wskaże piękność w stylizacji a poprawność lin-
gwistyczną, w lakonicznych a silnych inskrypcjach epoki gotyku i renesansu, wytknie
zarazem banalność epigraficzną w czasach późnego baroku.
4. W oryginalnych zabytkowych okazach XVI i XVII wieku przypomni pierwszorzęd-
ne wzory naszej rodzimej techniki odlewniczej i zapomniane nazwiska ich mistrzów.
5. Zapozna szerszy ogół społeczeństwa naszego z wiekowym dorobkiem w dziedzinie
rodzimego odlewnictwa, skłoni nasze fachowe siły techniczne do zastanowienia się nad
udoskonaleniem przeszłej sztuki odlewniczej, a naszych artystów pobudzi do pracy twór-
czej nad skomponowaniem nowego oryginalnego na swojskich motywach wzorowanego
zdobnictwa odlewniczego.
6. Dopomoże naszemu przyszłemu przemysłowi ludwisarskiemu, poprzez lata wieko-
wej niewoli i związanego z nią upadku domorosłej sztuki odlewniczej nawiązać z żywot-
ną ongiś tradycją i będzie propagować (tem skuteczniej, że jest zamiar przeniesienia
wystawy tej ze Lwowa do Krakowa, a może i do innych ośrodków przemysłowych i kul-
turalnych ziem naszych) myśl odbudowy naszego odlewnictwa, wedle potrzeb i wymo-
gów lokalnych i będzie ze wszech miar pożądaną podnietą w indywidualnej, twórczej
pracy na polu nowożytnej techniki i artyzmu polskiego.
W zamiarze urządzenia i otwarcia „Wystawy zdobnictwa dzwonowego" w murach
Lwowa, tak świetnie zapisanego w XVI i XVII wieku środowiska staropolskiej sztuki
giserskiej i podejmujacego w chwili zjednoczenia ziem Polskich w chlubnej tradycji
tkwiącą myśl odbudowy przemysłu ludwiarskiego, przewiduje Komitet Wystawowy pew-
ne koszta zwiazane z przysposobieniem i eksponowaniem zgromadzonych materiałów na
widok publiczny. Umiejętne przerysowanie pewnej partyi materiałów zdobniczo-inskryp-
cyjnego, przysposobienie odlewów gipsowych i powiększeń fotograficznych, sporządze-
nie przy pomocy lokalnych rzeźbiarzy modeli dla pamiątkowych dzwonów i projektów
dla nowożytnego odlewnictwa, wreszcie wyposażenie wystawy w niezbędny zasób środ-
ków pomocniczych, uzależnia Komitet Wystawowy od niezbędnej na ten cel „ad mini-
mum" wymogów zredukowanej kwoty 10 000 koron. W myśl przyjętych wywodów
upraszają podpisani. Wysokie Ministerstwo Przemysłu i Handlu raczy z pełnym zrozu-
mieniem potrzeb uprzemysłowienia Wschodnich Kresów Rzeczypospolitej przyznać
i wyasygnować (na ręce ks. Arcybiskupa Józefa Bilczewskiego) na pokrycie kosztów
zwiazanych z urządzeniem we Lwowie „Wystawy zdobnictwa dzwonowego" subwencji
w wysokości 10 000 (t.j. dziesięć tysięcy) koron.
We Lwowie 5 stycznia 1920 roku
podpisali: ks. J. Bilczewski, ks. J. Teodorowicz,
Protektorowie wystawy:
dr Aleksander Czołowski - Dyrektor Muzeum Narodowego im. Jana III,
dr Karol Badecki - Archiwariusz m. Lwowa i wnioskodawca,
Kazimierz Chudziński - artysta rzeźbiarz.
Adres Komitetu Wystawowego: Lwów, archiwum miejskie, ratusz, parter.