Zakład Architektury Polskiej i Historii Sztuki <Warschau> [Hrsg.]: Biuletyn Historii Sztuki i Kultury (3.1934-1935)

piaskiem, a za wieko służyły
dość prymitywnie łupane pły-
ty kamienne, o ile nie ko
rzystano z pozostałych po
pierwotnym kościele szcząt-
ków architektonicznych pias-
kowców, ale tych było nie-
wiele i bez ornamentu (por.
ryc. 6). Zwłoki nieboszczy-
ka składane bez trumny, spo-
wite były prawdopodobnie we-
dług ówczesnego zwyczaju
w tak zw. pallium mortuorum
i w liturgicznych szatach bis-
kupich. Niewiele się z tego
zachowało po jakichś ośmiu
lub dziewięciu wiekach, ale
w niejednym grobie kości do-
brze były zakonserwowane.
Jeden z arcybiskupów spoczy-
wał w całej swej dostojności:
u boku pastorał, na piersi
pektorał, a ozdobiona pierś-
cieniem złotym ręka trzymała
srebrny kielich z pateną. Gotów był stanąć na Sądzie Bożym, jak
stawał za życia przy ołtarzu. Jeden z grobów nakryty był ułam-
kiem ze starej płyty grobowej, zawierający szczątki napisu, nie-
stety części najmniej ważnej „HIC IflCET“ (ryc. 7). Charakter pisma
łaciński o archaicznym wyglądzie. Znaleziono dwa pastorały po-
grzebowe: jeden ze złoconego bronzu, ozdobiony koralami a drugi,
najstarszy, ołowiany z kabłąkiem w kształcie żmijki (ryc. 17). Kie-
lichy również dwa, jeden srebrny, drugi z ołowiu, obydwa niskie
romańskie z szeroką płytką czarką (ryc. 8). Pektorał tylko jeden
i to z bronzu w formie greckiego krzyża, bogato ozdobiony rzeź-
bionemu głowami ewangelistów i świętych w narożnikach, z wy-
obrażeniem Ukrzyżowanego po jednej stronie, a wizerunkiem Matki
Boskiej po stronie drugiej (ryc. 9 i 10). Całą pozatem płaszczyznę
wolną zapełniono napisami, trudnemi do odcyfrowania: z odczyta-
nego wyrazu ayioa sądzić należy, że napisy są greckie. W dwu
innych grobach zamiast biskupiego krzyża znaleziono t. zw. enkol-
pion wielkości srebrnej dziesięciozłotówki, które ze strony wklęsłej
zaopatrzone były w uszka, do których przyczepiano obszytą wokoło
perełkami materję jedwabną, zawierającą prawdopodobnie re-


16