Zakład Architektury Polskiej i Historii Sztuki <Warschau> [Hrsg.]: Biuletyn Historii Sztuki i Kultury (3.1934-1935)

przypuszczenie, w sposób specjalnie silny, analiza techniki cięcia
drzewa, wskazująca na powstanie zabytku w trzecim zapewne
dziesiątku lat XVI stulecia.
PRZYPISY.
1. J. Kieszkowski: Kanclerz Krzysztof Szydłowiecki, Poznań, 1912,
1, 89, 95, 97.
2. M. Walicki: Pierwowzory graficzne sztuki poiskiej XV i XVI w. War-
szawa 1935. Odb. ze Sprawozdań Tow. Nauk. Warsz. Wydz. II, 1934.
3. Idem, s. 14.
4. Cf. O, Gerland: Zwei Rltarfltigel nach R. D’s Marienleben. Monats-
hefte f. Kunstwissenschaft, XI, 1918, 81 sq.
5. H. W. Singer: Versuch einer Diirer Bibliographie. Strassburg, 1928,2.
6. Cf. E. Heidrich: Zur Chronologie des Diirerschen Marienlebens.
Repert. f. Kunstwissenschaft, XXIX, 1906, 227 sq.

KRONIKA.
WYSTAWA POLSKIEJ SZTUKI GOTYCKIEJ W WARSZAWIE.
(Pokłosie)
Pokaz warszawski, który zgromadził w salach Instytutu Propagandy
Sztuki ok. 200 eksDonatów, zaliczyć trzeba do niezwykle poważnych i w skutki
brzemiennych zdarzeń w dziedzinie polskiej historji sztuki. Po raz pierwszy
otworzyła się przed naszem zdumionem okiem zamknięta doniedawna na
siedem spustów księga naszego średniowiecznego dorobku artystycznego, po
raz pierwszy danem nam było, zajrzeć do skarbca naszej plastyki wieków
odległych takiego, jakim się rzeczywiście przedstawia w całem swem różno-
rodnem bogactwie odmian dzielnicowych i indywidualności twórczych. R prze-
cież, co nam zaprezentowano w tym zespole bądź jak bądź doraźnym, nie
wyczerpywało całego znanego nam już dziś materjału naszej średniowiecznej
kultury artystycznej, a miało tylko stanowić jakby przygrywkę orjentacyjną
do tych możliwości badawczych, jakie otwierają się przed polską mediewi-
styką artystyczną.
Wystawa zorganizowaną została przęz warszawskie Tow. Opieki nad
Zabytkami Przeszłości przy finansowem poparciu ze strony Funduszu Kultury
Narodowej a niemniej wydatnem Instytutu Propagandy Sztuki. Katalog ilu-
strowany, wydany „po europejsku", opracował M. Walicki, główny inicja-
tor i niezmordowany realizator interesującego tego pokazu, który z pełną
świadomością nazwano wystawą „Polskiej sztuki gotyckiej", nie zaś „Gotyckiej
sztuki w Polsce".
Tern samem odważono się — bodajże po raz pierwszy tak wyraźnie
i niedwuznacznie — przedstawić cały ten bogaty zespół gotyckich dzieł pla-
stycznych, zebranych z różnych połaci naszej ojczyzny, jako poczęty z pol-
skiego ducha twórczego, nietylko dla Polski wykonany czy do niej skądinąd
sprowadzony. 1 słusznie tak uczyniono. Bo eksponaty w przeważnej części
nie dopuszczały wątpliwości, że, pomimo ich pewnych zależności od współ-

385