Zakład Architektury Polskiej i Historii Sztuki <Warschau> [Hrsg.]: Biuletyn Historii Sztuki i Kultury (3.1934-1935)

likwje (ryc. I). Przednie wy-
pukłe strony złocone przed-
stawiają popiersie św. Pawła
i św. Tomasza Apostoła. Wi-
zerunki świętych wykonane
w emalji dobrze jeszcze za-
chowanej, napisy w literach
łacińskich zgóry na dół idące.
Pierścieni znaleziono
dwa: jeden starszy bez wszel-
kich ozdób, przyozdobiony
wielkim szafirem, kształtu
ziarna fasoli (ryc. 12). Ka-
mień przewiercony służył wi-
docznie uprzednio jako amu-
let, a biskup mógł w nim
umieścić cząstkę relikwji.
Drugi pierścień, który już nie
pochodzi z grobu kamienne-
go, bo użyto do niego cegły,
należy prawdopodobnie do-
jednej z największych posta-
ci episkopatu średniowiecza
Jakóba Świnki i stanowić
może dar Króla Przemysława, który po tragicznym zgonie Lud-
gardy, pragnąc pozyskać sobie nowego arcybiskupa, wręczył mu
w dniu konsekracji w Kaliszu pierścień jako dar królewski. Wspa-
niały ten szczerozłoty sygnet (ryc. 11, 13— 16) jest kształtu wydłu-
żonej tarczy, przyozdobionej ornamentem barwnej emalji, a strze-
mionka grawirowanemi postaciami z jednej strony biskupa, a z dru-
giej Matki Boskiej. Ośrodek pierścienia tworzy wielki zloty topaz-
Szczątków tkanin, poza wspomnianym późniejszym grobem,
nie znaleziono i kości nie w każdym grobie: wieki strawiły nie-
boszczyków i to co na sobie poza kruszcem do grobu zabrali.
Jak odległych czasów sięgają te groby, dowód choćby w term
że w sąsiedztwie jednego z nich znaleziono jeszcze nienaruszoną
urnę z popiołami. Wszystkie wspomniane groby, nie wyłączając
i bocznych naw, leżą w środku kościoła, a dwa z nich bezpośrednio
przy obecnej Konfesji św. Wojciecha, która niestety przy zakłada-
niu jej szerokiej podstawy zatarła cenniejsze ślady pierwotnego
kościoła. Oba groby mają pierwszorzędne znaczenie dla częścio-
wego choćby lozjaśnienia mroków tego czcigodnego miejsca.


17