Zakład Architektury Polskiej i Historii Sztuki <Warschau> [Hrsg.]: Biuletyn Historii Sztuki i Kultury (3.1934-1935)

Ryc. 12. Mogiła. Detal portalu
w krużganku.
w północnej ścianie transeptu
jest późniejszy (XIV w.) i posia-
da czysto gotycki wykrój i profi-
lowania.
Portal w krużganku (ryc. 11)
pomimo skromności rzeźbiarskie-
Ryc. 11. Mogiła. Portal w krużganku. go opracowania, posiada silną
• architektoniczną ekspresją przez
wysunięcie z płaszczyzny ściany kościoła (ryc. 13) oraz rytm usko-
ków zwielokrotnionych w profilowaniu archiwolty. Wykrój otworu
oraz opracowanie zakończenia profilowań archiwolty są dokumen-
tami stylowej przynależności architektury portalu21). Bardzo silne
związki w formie i w zastosowaniu materjałów występują w po-
równaniu z zachowanemi fragmentami portalu kościoła w Trzebni-
cy (cysterski, spokrewniony z Mogiłą przez Pforta22).
Rzeźbiarskie opracowanie portalu w Mogile ogranicza się do
urozmaiconego potraktowania zakończenia profilowań archiwolty
(ryc. 12) i żabek, których ornament wobec uszkodzeń trudny jest
do odcyfrowania. Trójkątny ceglany
szczyt portalu ucięty został przy pierw-
szej budowie krużganku. Lizeny na
wschodniej ścianie kościoła (ryc. 14) są
to piaskowcowe kolumienki, związane
ze ścianą szyją. (J dołu baza o pro-
filu obiegającego tę część budowli co-
kułu, z żabkami, u góry głowica
o prostym kształcie.
Fryz arkaturowy z cegły wysunię-
tej nieco z płaszczyzny ściany o regu-
larnych, przecinających się półkolach,

50

cm

Ryc. 13. Mogiła. Rzut impostu
portalu.

78