DOI issue:
Nr. 2
DOI article:Miscellanea
DOI article:Herbst, Stanisław: Do zagadnienia Malarstwo - Kartografja - Wojskowość
DOI Page / Citation link:https://doi.org/10.11588/diglit.37720#0144
3. Zapewne J. Brauna: Civitates orbium terrarum, wówczas 2 tomy.
4. Cf. M. Geisberg: Der deutsche Einblatt-Holzschnitt in der ersten Half-
te des XVI Jh. nr. 346 — 9.
5. Sarnicki — rs Bi bij. Jag. 171, s. 72 — 3 (pisownia zmodernizowana), in-
ne głosy zebrał B. Olszewicz: Polska ka tografja wojskowa. Warsza-
wa 1921, str. 4 — 5, 11 — 2 oraz T. Korzon: Dzieje wojen i wojsko-
wości w Polsce. T. 1, str. 305 — 21; K Buczek: Kartografja polska wcza-
sach S. Batorego. Wiadomości służby geograficznej 1933, nr. 2, str.
69 — 121, oraz: Dorobek kartograficzny wojen S. Batoieqo. Tamże 1934,
nr. 3, str. 251 —64.
6. J. Mycielski: Spraw Kom. Hist. Sztuki A. U. T. VIII, s. CLXX; S. Tom-
kowicz: Prace Kom. Hist. Sztuki P. fi. U. T. 11, s. LX1V; J. Fijałek; Spraw,
z czynności i posiedzeń P. fi. U. 1926, t. XXI, nr. 3, s. 7; Cf. dep. Ran-
goni’ego 11 I 1603 — Teki Rzymskie P. fi. (J., t. 54.
7. Moja praca: Wojna szwedzka 1600 — 2, w przygotowaniu do druku.
8. firchiwum Główne fikt Dawnych. Metr. Kor. 150, f. 242 — 3. Według
uprzejmej informacji Dyr. fi. Sildnika (Tartu) nie jest on znany bi-
bljografji historycznej inflanckiej, ani z akt firchiwum Miejskiego
w Dorpacie.
9. Traktaty wojskowe zachodnioeuropejskie nie wykraczają poza wia-
domości Wegecjusza, cf. M. Jahns: Geschichte der Kriegswissenschaf-
ten I. Munchen-Leipzig 1889, str. 190, 282, 569.
10. D. Frey: Gotik und Renaissance. Augsburg 1929, s. 9 — 35.
11. Unaoczniła to Międzynar. Wystawa Kartografji Historycznej w War-
szawie 1933 — Catalogus mapparum geographicarum ad histoiiam
pertinentium. Varsoviae 1933, str. 1 — 142.
12. F. Curschmann: Die Kartę ais dekoratives Kunstwerk an den Fiirsten-
hófen der Renaissance und Barockzeit. VIII Congres int. des Scien-
ces historiąues. Resumes des Communications. Warszawa 1933, t. 11,
s. 257 — 8.
13. Artykuły A. SjObloma, H. Stockleina i E. Buchnera: Beitrage zur Ge-
schichte der Deutschen Kunst. 1924, 1.1, s. 225 — 50. Pochodząca z te-
go czasu Bitwa pod Orszą ma mniejszą wartość historyczną.
133
4. Cf. M. Geisberg: Der deutsche Einblatt-Holzschnitt in der ersten Half-
te des XVI Jh. nr. 346 — 9.
5. Sarnicki — rs Bi bij. Jag. 171, s. 72 — 3 (pisownia zmodernizowana), in-
ne głosy zebrał B. Olszewicz: Polska ka tografja wojskowa. Warsza-
wa 1921, str. 4 — 5, 11 — 2 oraz T. Korzon: Dzieje wojen i wojsko-
wości w Polsce. T. 1, str. 305 — 21; K Buczek: Kartografja polska wcza-
sach S. Batorego. Wiadomości służby geograficznej 1933, nr. 2, str.
69 — 121, oraz: Dorobek kartograficzny wojen S. Batoieqo. Tamże 1934,
nr. 3, str. 251 —64.
6. J. Mycielski: Spraw Kom. Hist. Sztuki A. U. T. VIII, s. CLXX; S. Tom-
kowicz: Prace Kom. Hist. Sztuki P. fi. U. T. 11, s. LX1V; J. Fijałek; Spraw,
z czynności i posiedzeń P. fi. U. 1926, t. XXI, nr. 3, s. 7; Cf. dep. Ran-
goni’ego 11 I 1603 — Teki Rzymskie P. fi. (J., t. 54.
7. Moja praca: Wojna szwedzka 1600 — 2, w przygotowaniu do druku.
8. firchiwum Główne fikt Dawnych. Metr. Kor. 150, f. 242 — 3. Według
uprzejmej informacji Dyr. fi. Sildnika (Tartu) nie jest on znany bi-
bljografji historycznej inflanckiej, ani z akt firchiwum Miejskiego
w Dorpacie.
9. Traktaty wojskowe zachodnioeuropejskie nie wykraczają poza wia-
domości Wegecjusza, cf. M. Jahns: Geschichte der Kriegswissenschaf-
ten I. Munchen-Leipzig 1889, str. 190, 282, 569.
10. D. Frey: Gotik und Renaissance. Augsburg 1929, s. 9 — 35.
11. Unaoczniła to Międzynar. Wystawa Kartografji Historycznej w War-
szawie 1933 — Catalogus mapparum geographicarum ad histoiiam
pertinentium. Varsoviae 1933, str. 1 — 142.
12. F. Curschmann: Die Kartę ais dekoratives Kunstwerk an den Fiirsten-
hófen der Renaissance und Barockzeit. VIII Congres int. des Scien-
ces historiąues. Resumes des Communications. Warszawa 1933, t. 11,
s. 257 — 8.
13. Artykuły A. SjObloma, H. Stockleina i E. Buchnera: Beitrage zur Ge-
schichte der Deutschen Kunst. 1924, 1.1, s. 225 — 50. Pochodząca z te-
go czasu Bitwa pod Orszą ma mniejszą wartość historyczną.
133