Zakład Architektury Polskiej i Historii Sztuki <Warschau> [Hrsg.]: Biuletyn Historii Sztuki i Kultury (3.1934-1935)

u figur proszowskich i odmien-
ne jest udrapowanie płaszcza,
w sposobie jednak plastycznego
ujęcia, modelunku twarzy i wy-
razie jest figura wyszanowska
ogromnie zbliżona do rzeźb
z Proszowa. Te różnice, jakie
między niemi zachodzą, pokry-
wają się z wpływem rzeźb z Zob-
ten na Proszów. Możnaby przy-
jąć, że figura z Wyszanowa jest
wcześniejszą pracą, bardziej kon-
serwatywną. Czas powstania
wypadłby w tym wypadku przed
r. 1514.
flni figura z Wyszanowa,
ani rzeźby proszowskie nie łą-
czą się bezpośrednio, nawet z
pogranicznemi rzeźbami na Ślą-
sku, jakkolwiek wpływ tych jest
niewątpliwy. Wskazuje to na
warsztat dość indywidualny, któ-
ry łączy wpływy Śląska z lokal-
ną szkołą. Jeżeli zestawimy
wyszanowską św. Barbarę (Wy-
szanów nie należał jeszcze do Śląska) z omawianemi figurami z Go-
stynia, to różnica nie będzie wcale uderzająca, przeciwnie dużo cech
wspólnych dałoby się znaleść.
Bralin, kościół Panny Marji na Pólku, tryptyk późne-
go t y c k i (ryc. 13 i 14).
O tryptyku tym wspomina ogólnikowo Lutsch w inwentarzu
śląskim (t. II s. 561), wyznaczając datę powstania na połowę XVI
wieku.
Dość kompletnie zachowany tryptyk z pewnemi późniejszemi
dodatkami, jak niektóre szczegóły dekoracyjne na brzegach szafy oraz
klęczące aniołki u stóp Madonny, nie mówiąc już o nieproporcjo-
nalnych w stosunku do ołtarza puttach, stojących na skrzydłach
tryptyku.
Szafa środkowa zawiera pełnoplastyczną rzeźbę Matki Boskiej
trzymającej w jednej ręcę Dzieciątko, w drugiej berło; nad głową
jej unoszą się aniołki trzymające koronę. Postać Madonny niedo-
statecznie wypełnia średkewą i główną część tryptyku, prawdepo-


Ryc. 11. Proszów. Kościół parafjalny.
Figury św. Wilibalda(?) i św. Barbary.

247