DOI issue:
Nr. 3
DOI article:Dalbor, Witold: Niezane późnogotyckie zabytki rzeźby i malarstwa w Wielkopolsce
DOI Page / Citation link:https://doi.org/10.11588/diglit.37720#0263
bodnego przetwarzania, w miarę rozwoju i dostosowania się do no-
wych prądów. Działają na środowisko niewątpliwie wpływy z Mało-
polski zachodniej, bardziej jednak w malarstwie niż w rzeźbie. Wpływy
Śląska jeśli są, to w każdym razie nie decydujące.
W części południowej dzisiejszej Wielkopolski, na pograniczu
Śląska działają wpływy śląskiej sztuki, ale i tam w niektórych wy-
padkach (Grębanin, Proszów, Wyszanów) wpływy te są tylko ze-
wnętrzne,^tak, że można w południowej Wielkopolsce lub na są-
siednich terenach w okolicy Kalisza spodziewać się natrafienia na
warsztaty o pewnej samodzielności.
PRZYPISY:
1. M. Walicki: Późnogotycka plastyka w Kościanie. Biuletyn Historji Sztuk
R. III, nr. 2.
2. Późnogotyckie tryptyki wielkopolskie, Sprawozdania Polskiej flkademji
Umiejętności XXXVI, 1931 nr. 4.
3. F. Kopera; Średniowieczne malarstwo w Polsce (Kraków 1925) ryc. 149,
150, 152, Kopera i Kwiatkowski: Obrazy polskiego pochodzenia w Mu-
zeum Narodowem w Krakowie (Kraków 1929) nr. 26, 29.
4. M. Walicki: Stilstufen der gotischen Tafelmalerei in Polen im XV Jht.
(Warszawa, 1933) str. 31 -32.
5. Nieznane rzeźby X1V-XV1 wieku na terenie Małopolski południowo-
zachodniej. Biuletyn Hist. Sztuki z czerwca 1934 r. R. 11. zeszyt 4 str.
260, ryc. 5.
6. Kopera: Średniowieczne malarstwo w Polsce, fig. 161, 180, 181, 184.
7. Figura Madonny znajduje się obecnie w ogrodzie domu przy ulicy
Dąbrowskiego 149. Z kamienia, — wys. 175 cm. Kohte: który ją wy-
mienia (Verz. d. Kunstdenkm. d. Prov. Posen, 11, 82) podaje, że znaj-
dowała się dawniej przy ul. Koziej.
8. Braune H., Wiese E.\ Schiesische Malerei u. Plastik des Mittelalters, nr-
104 (Leipz. 1929).
9. Pewne analogje do tej postaci spotykamy jeszcze na Śląsku w Schol-
lendorf (pow. Wartenberg, graniczący z kępińskim) w figurze, także
św. Willibalda. Podobieństwo ogranicza się do cech zewnętrznego spo-
sobu przedstawiania świętego (Braune & Wiese — o. c. nr. 92).
10. Por. Kiinstle, Ikonographie d. Christl. Kunst, 1. 338.
11. Wspominał o nich w cyt. pracy dr. Pajzderski, wskazując na pochodze-
nie śląskie.
12. Braune & Wiese, op. cit. nr. 207.
252
wych prądów. Działają na środowisko niewątpliwie wpływy z Mało-
polski zachodniej, bardziej jednak w malarstwie niż w rzeźbie. Wpływy
Śląska jeśli są, to w każdym razie nie decydujące.
W części południowej dzisiejszej Wielkopolski, na pograniczu
Śląska działają wpływy śląskiej sztuki, ale i tam w niektórych wy-
padkach (Grębanin, Proszów, Wyszanów) wpływy te są tylko ze-
wnętrzne,^tak, że można w południowej Wielkopolsce lub na są-
siednich terenach w okolicy Kalisza spodziewać się natrafienia na
warsztaty o pewnej samodzielności.
PRZYPISY:
1. M. Walicki: Późnogotycka plastyka w Kościanie. Biuletyn Historji Sztuk
R. III, nr. 2.
2. Późnogotyckie tryptyki wielkopolskie, Sprawozdania Polskiej flkademji
Umiejętności XXXVI, 1931 nr. 4.
3. F. Kopera; Średniowieczne malarstwo w Polsce (Kraków 1925) ryc. 149,
150, 152, Kopera i Kwiatkowski: Obrazy polskiego pochodzenia w Mu-
zeum Narodowem w Krakowie (Kraków 1929) nr. 26, 29.
4. M. Walicki: Stilstufen der gotischen Tafelmalerei in Polen im XV Jht.
(Warszawa, 1933) str. 31 -32.
5. Nieznane rzeźby X1V-XV1 wieku na terenie Małopolski południowo-
zachodniej. Biuletyn Hist. Sztuki z czerwca 1934 r. R. 11. zeszyt 4 str.
260, ryc. 5.
6. Kopera: Średniowieczne malarstwo w Polsce, fig. 161, 180, 181, 184.
7. Figura Madonny znajduje się obecnie w ogrodzie domu przy ulicy
Dąbrowskiego 149. Z kamienia, — wys. 175 cm. Kohte: który ją wy-
mienia (Verz. d. Kunstdenkm. d. Prov. Posen, 11, 82) podaje, że znaj-
dowała się dawniej przy ul. Koziej.
8. Braune H., Wiese E.\ Schiesische Malerei u. Plastik des Mittelalters, nr-
104 (Leipz. 1929).
9. Pewne analogje do tej postaci spotykamy jeszcze na Śląsku w Schol-
lendorf (pow. Wartenberg, graniczący z kępińskim) w figurze, także
św. Willibalda. Podobieństwo ogranicza się do cech zewnętrznego spo-
sobu przedstawiania świętego (Braune & Wiese — o. c. nr. 92).
10. Por. Kiinstle, Ikonographie d. Christl. Kunst, 1. 338.
11. Wspominał o nich w cyt. pracy dr. Pajzderski, wskazując na pochodze-
nie śląskie.
12. Braune & Wiese, op. cit. nr. 207.
252