DOI issue:
Nr. 4
DOI article:Kronika
DOI article:Estreicher, Karol: Wystawa polskiej sztuki gotyckiej w Warszawie: Połosie
DOI Page / Citation link:https://doi.org/10.11588/diglit.37720#0404
drugiego zmarłego, by otrzymywać nagrobek podwójny, taki jak braci Levis
w Rzymie, lub Górków w Poznaniu. Nagrobki Canavesiego z leżącą figurą
zmarłego, umieszczona w niszy prostokątnej (Dzierzgowski, Konarski), wiążą
się ściśle z plastyką bolońską (n. b. wywodzi się to z Rzymu). Za przykład
niech posłuży nagrobek Jana Chrzciciela Malavolty w S. Giacomo. Płytka ni-
sza na niskim cokole, ujęta w kolumienki (Orlikowie) da się połączyć ze sche-
matem nagrobka Jana Pawła Piusa w krużganku kościoła S. Martino w Bo-
lonji. Jako pierwowzór płyty, otoczonej płaską bordjurą (np. Górków, Prze-
rębskiego, Tęczyńskich, Dzierzgowskiego) rr.ożna przytoczyć nagrobek rycerza
Jana Andrzeja Marji Sala w bolońskiem Museo Civico. Także motyw zmarłego
stojącego w niszy (nagrobek Orlików, Wielogłowskiego) nie jest obcy boioń-
skim artystom. Można tu wymienić nagrobek Zambeccari w kościele S. Fran-
cesco. Z Włoch wywodzą się postacie zmarłych o bardzo żywym układzie (Ro-
kossowskiego, Górków, Przerębskiego, Tęczyńskich) czego przykładem nagro-
bek Jana Chrzciciela Bonsi’ego w Katedrze w Faenzy, Luc ret i lii w Padwie,
nieznanej osobistości w Museo Bardini we Florencji. Włoskiego też pochodze-
nia są epitafja z popiersiem zmarłego, takie jak Bera w Krakowie; takiem
epitafjum uczczono pamięć Cerubina Bonanno w S. Maria sopra Minerva
w Rzymie. Włoskim motywem są również drobne motywy, rozpowszechnione
w pracach Canavesiego, jak np. kartusze odwijane, lub ślimacznice, podobne
do tej, którą przyozdobiono lavabo w Badji koło Fiesole.
Canavesi to zdolny eklektyk, posługujący się formami i motywami prze-
dewszystkiem włoskiemi, ale nie gardzący i niektóremi północnemi, czego
przykładem plecionki na kolumnach nagrobku Orlików, a przytem biegły
technik.
Polski Związek Historyków Sztuki. Organizacyjne posiedzenie krakow-
skiego oddziału Pol. Zw. Hist. Sztuki odbyło się w dniu 16 maja b. r. w Za-
kładzie Hist. Sztuki U. J. Po zagajeniu zebrania przez prof. Szydłowskiego
zebrani wybrali zarząd w następującym składzie: prezes S. Komornicki, wice-
prezes St. Świerz-Zaleski, sekretarz K. Buczkowski, skarbnik A. Bochnak, za-
stępcy Z. Ameisenowa i M. Gąsiorowska, komisja rewizyjna F. Kopera i K.
Estreicher.
Po posiedzeniu prof. Szydłowski wygłosił odczyt o ostatniej podróży do
Włoch odbytej z uczniami w ciągu kwietnia.
Budowa Muzeum Narodowego. W kwietniu b. r. odbyło się posiedzenie
zarządu miejskiego na którem przyjęto regulamin komitetu wykonawczego bu-
dowy Muzeum Narodowego oraz zatwierdzono oferty na roboty żelazo-beto-
nowe, ziemne i izolacyjne. Prace przy budowie podjęto w maju.
Kopiec Krakusa. Na posiedzeniu pełnego Komitetu Badań kopca Kra-
kusa pod przewodnictwem sekretarza generalnego P. A. U. prof. St. Kutrzeby
przedstawił doc. Józef Żurowski, kierownik naukowy badań kopca, sprawozda-
nie naukowe z badań nad otoczeniem i nad szczytem kopca (czapką) Kraku-
sa— ilustrując je licznemi rysunkami i wykresami, wykonanemi w terenie
przez p. mgr. Jana Bartysa, asystenta naukowego przy badaniach kopca, czu-
wającego nad niemi bezpośrednio. W wale fortecznym, otaczającym kopiec
oraz u podstawy i w płaszczu darniowym, okrywającym jego zbocza, odkryto
szereg monet. Najstarszą monetę znaleziono wprost na kopcu w głębokości
4 m. od szczytu, a 1 m. od brzegu. Moneta ta została wybita w latach 980 —
999, za panowania króia czeskiego Bolesława 11, brata naszej Dąbrówki. W naj-
bliższem otoczeniu kopca w warstwach piasku fluwioglacjalnego stwierdzono
ślady osadnictwa z młodszej epoki kamiennej i z początku żelaznej, z końca
390
w Rzymie, lub Górków w Poznaniu. Nagrobki Canavesiego z leżącą figurą
zmarłego, umieszczona w niszy prostokątnej (Dzierzgowski, Konarski), wiążą
się ściśle z plastyką bolońską (n. b. wywodzi się to z Rzymu). Za przykład
niech posłuży nagrobek Jana Chrzciciela Malavolty w S. Giacomo. Płytka ni-
sza na niskim cokole, ujęta w kolumienki (Orlikowie) da się połączyć ze sche-
matem nagrobka Jana Pawła Piusa w krużganku kościoła S. Martino w Bo-
lonji. Jako pierwowzór płyty, otoczonej płaską bordjurą (np. Górków, Prze-
rębskiego, Tęczyńskich, Dzierzgowskiego) rr.ożna przytoczyć nagrobek rycerza
Jana Andrzeja Marji Sala w bolońskiem Museo Civico. Także motyw zmarłego
stojącego w niszy (nagrobek Orlików, Wielogłowskiego) nie jest obcy boioń-
skim artystom. Można tu wymienić nagrobek Zambeccari w kościele S. Fran-
cesco. Z Włoch wywodzą się postacie zmarłych o bardzo żywym układzie (Ro-
kossowskiego, Górków, Przerębskiego, Tęczyńskich) czego przykładem nagro-
bek Jana Chrzciciela Bonsi’ego w Katedrze w Faenzy, Luc ret i lii w Padwie,
nieznanej osobistości w Museo Bardini we Florencji. Włoskiego też pochodze-
nia są epitafja z popiersiem zmarłego, takie jak Bera w Krakowie; takiem
epitafjum uczczono pamięć Cerubina Bonanno w S. Maria sopra Minerva
w Rzymie. Włoskim motywem są również drobne motywy, rozpowszechnione
w pracach Canavesiego, jak np. kartusze odwijane, lub ślimacznice, podobne
do tej, którą przyozdobiono lavabo w Badji koło Fiesole.
Canavesi to zdolny eklektyk, posługujący się formami i motywami prze-
dewszystkiem włoskiemi, ale nie gardzący i niektóremi północnemi, czego
przykładem plecionki na kolumnach nagrobku Orlików, a przytem biegły
technik.
Polski Związek Historyków Sztuki. Organizacyjne posiedzenie krakow-
skiego oddziału Pol. Zw. Hist. Sztuki odbyło się w dniu 16 maja b. r. w Za-
kładzie Hist. Sztuki U. J. Po zagajeniu zebrania przez prof. Szydłowskiego
zebrani wybrali zarząd w następującym składzie: prezes S. Komornicki, wice-
prezes St. Świerz-Zaleski, sekretarz K. Buczkowski, skarbnik A. Bochnak, za-
stępcy Z. Ameisenowa i M. Gąsiorowska, komisja rewizyjna F. Kopera i K.
Estreicher.
Po posiedzeniu prof. Szydłowski wygłosił odczyt o ostatniej podróży do
Włoch odbytej z uczniami w ciągu kwietnia.
Budowa Muzeum Narodowego. W kwietniu b. r. odbyło się posiedzenie
zarządu miejskiego na którem przyjęto regulamin komitetu wykonawczego bu-
dowy Muzeum Narodowego oraz zatwierdzono oferty na roboty żelazo-beto-
nowe, ziemne i izolacyjne. Prace przy budowie podjęto w maju.
Kopiec Krakusa. Na posiedzeniu pełnego Komitetu Badań kopca Kra-
kusa pod przewodnictwem sekretarza generalnego P. A. U. prof. St. Kutrzeby
przedstawił doc. Józef Żurowski, kierownik naukowy badań kopca, sprawozda-
nie naukowe z badań nad otoczeniem i nad szczytem kopca (czapką) Kraku-
sa— ilustrując je licznemi rysunkami i wykresami, wykonanemi w terenie
przez p. mgr. Jana Bartysa, asystenta naukowego przy badaniach kopca, czu-
wającego nad niemi bezpośrednio. W wale fortecznym, otaczającym kopiec
oraz u podstawy i w płaszczu darniowym, okrywającym jego zbocza, odkryto
szereg monet. Najstarszą monetę znaleziono wprost na kopcu w głębokości
4 m. od szczytu, a 1 m. od brzegu. Moneta ta została wybita w latach 980 —
999, za panowania króia czeskiego Bolesława 11, brata naszej Dąbrówki. W naj-
bliższem otoczeniu kopca w warstwach piasku fluwioglacjalnego stwierdzono
ślady osadnictwa z młodszej epoki kamiennej i z początku żelaznej, z końca
390