DOI Heft:
Nr. 1
DOI Artikel:Miscellanea
DOI Artikel:Bednarski, Henryk: Karta kodeksu z miniaturami XIV wieku
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.41528#0067
KARTA KODEKSU Z MINIATURAMI XIV W.
II. 2. Fragment ilustracji 1.
mak wobec żywego kolorytu 6. Obserwować ito można na
obu miniaturach — winietowej i inicjałowej.
ilnicjai zoomorfiozny mieści się również całkowi-
cie w ramach szkoły botońsikłej7. Naltomiast element
floratury roślinneji, choć zasadniczo odpowiadający
tzw. .„stylowi kombinowanemu”, 'wywodzącemu się
z Włoch i Francji8, ma jak na Bolonię za duży ładu-
nek „firanicuskości”. Nie może zatem maisz pergamin
poclhlodzić z samej Bolonii. Analiza treści malowideł
i tekstu pozwOIi nam zagadkę wyjaśnić.
Karta zawiera „prooemium”, czyli wstęp bulli pu-
blikującej tzw. Klementyn, zbiór urzędowy defcreta-
łów papieskich, nazwany w nauce prawa kanonicz-
nego określaniem utworzonym od) imienin' papieża
Klemensa V, który tenże papież (zim1. 2© kwietnia
,1314 r.) usiłował ogłosić, a który dopiero w 1317 rokp
doczekał się publikacji przez jogo następcę, Jana
e Malaguzzi-Valeri, Archivio di Stato di Bologna,
La miniatura a Bologna de seclo XIII al XVIII, „Archivio
Storico italiano" serie V, t. XVIII, 1896, s. 249; A. Erbach-
Ftirstenau, La miniatura bolognese nel trecento, ,,L’Arte“,
1911, XIV, s. 111; Paol o d!Ancona, La miniaturę italienne
du X-e au XVI-e siecle, Paris et Bruxelles 1925; o bizanty-
nizmie i wielotendencyjności por.: M. Dworak, Byzanty-
nischer Einfluss auf die italienische Miniaturmalerei des Tre-
XXII, pierwszego papieża awiniońskiego. Dekrety
tafcie były posyłane 'do ośrodków nauki świata chrze-
ścijańskiego, przede wszystkim fakultetom teologii
i prawa uniwersytetów w BOlonii i Paryżu. Na pod-
stawie odnalezionej przez nas pergaminowej karty
kodeksu z tekstem o odimiennej specyfice wstępu
IbullUi publikacyjnej papieża Jana' XXII, można udo-
kumentować twierdzenie, iż wspomniany papież wy-
słał siwą butlą zbiór prawa 'kanonicznego nie tyllko
do uniwersytetów Bołomii ii Paryżiai, (lecz italkże, i to
przede wszystkimi, do uniwersytetu w Awinionfe,
miejsca swego pobytu. Świadczy o Itym odmienna
lekcja adresu „powszechności nauczycieli i studen-
tów”: _ „Dilecitis filiis rectoribus ■ (zamiast docitoribus
et) sciólaribus: umiversis Auinione” '(ziamiaslt Bononiaei).
Ten szczegół, nie udokumentowany u Richtera, nie-
znany Sehultemu, mogący również służyć za podsta-
cento, „Mitteilungen des Instituts fur ósterreichische Ge-
schichtsforschung“, VI, 1901, s. 792 1 n.
7 Por. np. inicjał z karty 895 kodeksu pn. „Biblia La-
tina“ (Bibl. Jag. nr 289), pochodzącego z Bolonii z ostatniej
ćwierci XIV wieku; Z. Ameisenowa, Miniatury włoskie
Biblioteki Jagiellońskiej. Trecento, Kraków 1929.
8 Wł. Podlacha (książka zbiorowa), O modlitewniku
Władysława Warneńczyka, Lwów 1928, s. 108 i n.
55
II. 2. Fragment ilustracji 1.
mak wobec żywego kolorytu 6. Obserwować ito można na
obu miniaturach — winietowej i inicjałowej.
ilnicjai zoomorfiozny mieści się również całkowi-
cie w ramach szkoły botońsikłej7. Naltomiast element
floratury roślinneji, choć zasadniczo odpowiadający
tzw. .„stylowi kombinowanemu”, 'wywodzącemu się
z Włoch i Francji8, ma jak na Bolonię za duży ładu-
nek „firanicuskości”. Nie może zatem maisz pergamin
poclhlodzić z samej Bolonii. Analiza treści malowideł
i tekstu pozwOIi nam zagadkę wyjaśnić.
Karta zawiera „prooemium”, czyli wstęp bulli pu-
blikującej tzw. Klementyn, zbiór urzędowy defcreta-
łów papieskich, nazwany w nauce prawa kanonicz-
nego określaniem utworzonym od) imienin' papieża
Klemensa V, który tenże papież (zim1. 2© kwietnia
,1314 r.) usiłował ogłosić, a który dopiero w 1317 rokp
doczekał się publikacji przez jogo następcę, Jana
e Malaguzzi-Valeri, Archivio di Stato di Bologna,
La miniatura a Bologna de seclo XIII al XVIII, „Archivio
Storico italiano" serie V, t. XVIII, 1896, s. 249; A. Erbach-
Ftirstenau, La miniatura bolognese nel trecento, ,,L’Arte“,
1911, XIV, s. 111; Paol o d!Ancona, La miniaturę italienne
du X-e au XVI-e siecle, Paris et Bruxelles 1925; o bizanty-
nizmie i wielotendencyjności por.: M. Dworak, Byzanty-
nischer Einfluss auf die italienische Miniaturmalerei des Tre-
XXII, pierwszego papieża awiniońskiego. Dekrety
tafcie były posyłane 'do ośrodków nauki świata chrze-
ścijańskiego, przede wszystkim fakultetom teologii
i prawa uniwersytetów w BOlonii i Paryżu. Na pod-
stawie odnalezionej przez nas pergaminowej karty
kodeksu z tekstem o odimiennej specyfice wstępu
IbullUi publikacyjnej papieża Jana' XXII, można udo-
kumentować twierdzenie, iż wspomniany papież wy-
słał siwą butlą zbiór prawa 'kanonicznego nie tyllko
do uniwersytetów Bołomii ii Paryżiai, (lecz italkże, i to
przede wszystkimi, do uniwersytetu w Awinionfe,
miejsca swego pobytu. Świadczy o Itym odmienna
lekcja adresu „powszechności nauczycieli i studen-
tów”: _ „Dilecitis filiis rectoribus ■ (zamiast docitoribus
et) sciólaribus: umiversis Auinione” '(ziamiaslt Bononiaei).
Ten szczegół, nie udokumentowany u Richtera, nie-
znany Sehultemu, mogący również służyć za podsta-
cento, „Mitteilungen des Instituts fur ósterreichische Ge-
schichtsforschung“, VI, 1901, s. 792 1 n.
7 Por. np. inicjał z karty 895 kodeksu pn. „Biblia La-
tina“ (Bibl. Jag. nr 289), pochodzącego z Bolonii z ostatniej
ćwierci XIV wieku; Z. Ameisenowa, Miniatury włoskie
Biblioteki Jagiellońskiej. Trecento, Kraków 1929.
8 Wł. Podlacha (książka zbiorowa), O modlitewniku
Władysława Warneńczyka, Lwów 1928, s. 108 i n.
55